അധ്യായം 2. സൂറത്തുല്‍ ബഖറ (Aayas 94-101) ജിബ്‍രീലിന്‍റെ ശത്രുക്കള്‍
തിരുനബി صلى الله عليه وسلم യുടെ കാലത്തുണ്ടായിരുന്ന യഹൂദികളെക്കുറിച്ചും അവരുടെ പൊള്ളയായ വാദഗതികളെക്കുറിച്ചുമായിരുന്നല്ലോ കഴിഞ്ഞ പേജില്‍ അവസാനമായി പറഞ്ഞിരുന്നത്. അവരുടെ മറ്റൊരു മോശം വാദഗതിയെക്കുറിച്ചാണിനി പറയുന്നത്.
ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഈ നബിയിലോ ഖുര്‍ആനിലോ വിശ്വസിക്കേണ്ട ഒരു കാര്യവുമില്ല, കാരണം, ഞങ്ങള്‍ വലിയ ആളുകളുമായി ബന്ധമുള്ളവരാണ്. ഇബ്രാഹീം നബി, ഇസ്ഹാഖ് നബി, യഅ്ഖൂബ് നബി(عليهم السلام) എന്നിവരുമായി ബന്ധമുള്ളവരാണ്.. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, ഞങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവിന്‍റെ മക്കളും ഇഷ്ടഭാജനങ്ങളുമാണ്. പരലോകസുഖം ഞങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രമാണ്. സ്വർഗം ഞങ്ങളുടെ കുത്തകാവകാശമാണ്, മറ്റാരും സ്വര്‍ഗത്തില്‍ പ്രവേശിക്കുകയില്ല. അതിനു വേണ്ടി ഇസ്‌ലാം മതം സ്വീകരിക്കേണ്ട ആവശ്യമൊന്നും ഞങ്ങള്‍ക്കില്ല.
ഈ വാദം അല്ലാഹു ഖണ്ഡിക്കുകയാണ്. പച്ചനുണയാണെന്ന് സമര്‍ത്ഥിക്കുകയാണ്. ഈ വാദം ആത്മാര്‍ഥമാണെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ മരണം ആഗ്രഹിക്കൂ. പാരത്രിക സുഖസൗകര്യങ്ങളുമായി തുലനം ചെയ്യുമ്പോള്‍, ഐഹിക സുഖസൗകര്യങ്ങള്‍ വളരെ നിസ്സാരവും ക്ഷണികവുമാണല്ലോ. അനശ്വരവും അവര്‍ണനീയവുമായ ആ പരലോക സുഖം വേഗം കിട്ടാന്‍ എല്ലാവരും ആഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുമല്ലോ. അവിടേക്കെത്തണമെങ്കില്‍ മരിക്കാതെ നിര്‍വാഹവുമില്ല. അതുകൊണ്ട് നിങ്ങള്‍ വേഗം മരിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കൂ. എന്നാല്‍, അവര്‍ ഒരിക്കലും അതിന് മുതിരുകയില്ല എന്ന് അല്ലാഹു തറപ്പിച്ചുപറയുന്നുണ്ട്.
قُلْ إِنْ كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خَالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (94)
(നബിയേ, ജൂതരോട്) ആവശ്യപ്പെടുക: മറ്റാര്‍ക്കുമില്ലാതെ നിങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രമാണ് പരലോക(മോക്ഷ)മെങ്കില്‍, സത്യമാണ് നിങ്ങള്‍ പറയുന്നതെങ്കില്‍, നിങ്ങള്‍ മരണം കൊതിക്കുക.
وَلَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (95)
(എന്നാല്‍) ചെയ്തുപോയ പാതകങ്ങള്‍ കാരണമായി അവരൊരിക്കലും മരണെം കൊതിക്കില്ല, തീര്‍ച്ച. അതിക്രമകാരികളെക്കുറിച്ച് അല്ലാഹു സൂക്ഷ്മജ്ഞനാകുന്നു.
الدَّارُ الْآخِرَةُ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ സ്വർഗ്ഗമാണ് ഉദ്ദേശ്യം.
ഈ വാദങ്ങള്‍ മറ്റു സ്ഥലങ്ങളിലും അല്ലാഹു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഈ സൂറയില്‍ തന്നെ 80-ആം ആയത്തില്‍ നമ്മളത് പഠിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇനി 111 ആം ആയത്തിലും, മാഇദ 18 ലും വരുന്നുമുണ്ട്.
ഈ വാദം പച്ചക്കള്ളമാണെന്ന് തെളിയിക്കുകയാണ് അല്ലാഹു. ആത്മാര്‍ത്ഥമാണ് ഈ വാദമെങ്കില്‍, അവരൊന്ന് മരിക്കാന്‍ കൊതിക്കട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തുന്നില്ല. ഒരു കാലത്തും അവരതിന് തയ്യാറാകുകയില്ലെന്ന് കൂടി ഉറപ്പിച്ചു പറയുകയാണ്.
സത്യത്തില്‍, നിരവധി മഹാപാതകങ്ങള്‍ ചെയ്തതുകാരണം പരലോകത്ത് നരകശിക്ഷയാണ് കിട്ടാന്‍ പോകുന്നതെന്ന് അവര്‍ക്ക് നന്നായറിമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവര്‍ മരണം ആഗ്രഹിക്കുകയേ ഇല്ല.
بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ 'അവരുടെ കൈകള്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ചത്' എന്ന് പറഞ്ഞത് അവര്‍ ചെയ്ത കാര്യങ്ങള്‍ എന്ന അര്‍ഥത്തിലാണ്. പ്രവൃത്തികളില്‍ പ്രധാനമായും ഉപയോഗിക്കുന്നത് കൈയാണല്ലോ.
യഹൂദികളോടുള്ള ഈ വെല്ലുവിളി സൂറത്തുല്‍ ജുമുഅഃയിലും ഉണ്ട്:
قُلْ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاءُ لِلَّهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (6) وَلَا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (7)الجمعة
'ജൂതരേ, മറ്റു മനുഷ്യരെക്കൂടാതെ ഞങ്ങള്‍ മാത്രമാണ് അല്ലാഹുവിന്‍റെ മിത്രങ്ങളെന്ന് നിങ്ങള്‍ വാദിക്കുന്നുവെങ്കില്‍, നിങ്ങള്‍ സത്യവാദികളാണെങ്കില്‍ മരണമൊന്ന് ആഗ്രഹിക്കൂ! ഒരിക്കലും അവര്‍ അതിന് ആഗ്രഹിക്കുകയില്ല' (അല്‍ജുമുഅ 6,7).
'ഞങ്ങള്‍ മാത്രമാണ് അല്ലാഹുവിന്‍റെ മിത്രങ്ങള്‍' أَوْلِيَاءُ لِلَّهِ എന്ന് വാദിച്ചതാണ് സൂറത്തുല്‍ ജുമുഅയിലുള്ളത്. ഇവിടെ, ഒന്നുകൂടി കടന്നുപറഞ്ഞു: പാരത്രിക ലോകവും അവിടത്തെ സുഖലോകസ്വര്‍ഗങ്ങളുമെല്ലാം അവര്‍ക്ക് മാത്രം അവകാശപ്പെട്ടതാണെന്ന്. إِنْ كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خَالِصَةً
ഈ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ്, ജുമുഅ സൂറയിലെ وَلَا يَتَمَنَّوْنَهُ 'ഒരിക്കലും അവരതിനാഗ്രഹിക്കുകയില്ല' എന്നതിനു പകരം وَلَنْ يَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا 'അവരതിന് ഒരിക്കലും ആഗ്രഹിക്കുകയേ ഇല്ല, തീര്‍ച്ച' എന്നുപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്.
വര്‍ത്തമാന കാലത്തും ഭാവികാലത്തും ആഗ്രഹിക്കുകയില്ലെന്ന അര്‍ത്ഥം ലഭിക്കാനാണ് ഇവിടെ (لَنْ) എന്ന നിഷേധകാവ്യയം ഉപയോഗിച്ചത്.
സാന്ദര്‍ഭികമായി പറയട്ടെ, മരണമാഗ്രഹിക്കാമോ? ഇവിടത്തെ വിഷയമല്ല പറയുന്നത്, ഇവിടത്തെ കേസ് വേറെയാണ്; ഉത്തരം മുട്ടിക്കാന്‍ വേണ്ടിയാണ് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.
പൊതുവെ പറയുകയാണെങ്കില്‍, മരണം ആഗ്രഹിക്കരുതെന്നാണ്. അല്ലാഹുവിനെ അനുസരിച്ച് കൂടുതല്‍ കാലം ജീവിക്കുക എന്നതുതന്നെയാണ് മുഅ്മിനിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം പ്രധാനം. അതിനാണ് ദുആ ചെയ്യേണ്ടത്. എന്നാലേ കൂടുതല്‍ പദവികള്‍ ആഖിറത്തില്‍ കിട്ടുകയുള്ളൂ. നല്ല മനുഷ്യര്‍ പലരും മരണപ്പെടാന്‍ ആഗ്രഹിക്കാത്തത് അതുകൊണ്ടാണ്.
ഹദീസിലുമുണ്ടല്ലോ അങ്ങനെത്തന്നെ:
وقال رجل : يَا رَسُولَ اللَّهِ ، أَيُّ النَّاسِ خَيْرٌ ؟ قَالَ: (مَنْ طَالَ عُمُرُهُ وَحَسُنَ عَمَلُهُ ) قَالَ : فَأَيُّ النَّاسِ شَرٌّ ؟ قَالَ : (مَنْ طَالَ عُمُرُهُ وَسَاءَ عَمَلُهُ ) رواه أحمد والترمذي (2330) ، وصححه الألباني في صحيح الترمذي
(ഒരാള്‍ ചോദിച്ചു: നബിയേ, ആരാണ് ഏറ്റവും ഉത്തമന്‍? തിരുനബി صلى الله عليه وسلم പറഞ്ഞു: ആയുസ്സ് വര്‍ദ്ധിച്ചു കിട്ടുകയും കര്‍മം നന്നായിരിക്കുകയും ചെയ്തവനാണ് ഉത്തമന്‍. അയാള്‍ ചോദിച്ചു: ഏറ്റവും മോശക്കാരന്‍ ആരാണ്? തിരുനബി صلى الله عليه وسلم പറഞ്ഞു: ആയുസ്സ് നീണ്ടുകിട്ടുകയും കര്‍മം മോശമാവുകയും ചെയ്തവനാണ്.)
ഒരിക്കലും മരണമാഗ്രഹിക്കരുതെന്ന് പറയുന്ന മറ്റൊരു ഹദീസില്‍ അതിന് കാരണം ഒന്നുകൂടി വ്യക്തമായി പറയുന്നുണ്ട്:
عن أَبي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قال: (لا يَتَمَنَّى أَحَدُكُمْ الْمَوْتَ , وَلا يَدْعُ بِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُ ، إِنَّهُ إِذَا مَاتَ أَحَدُكُمْ انْقَطَعَ عَمَلُهُ ، وَإِنَّهُ لا يَزِيدُ الْمُؤْمِنَ عُمْرُهُ إِلا خَيْرًا ) رواه مسلم (2682) .
(നിങ്ങളാരും മരണം കൊതിക്കരുത്. അതിനു വേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയുമരുത്. കാരണം, മരണപ്പെട്ടാല്‍ പിന്നെ അമലുകള്‍ മുറിയും. മുഅ്മിനിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ദീര്‍ഘായുസ്സ് ഖൈറേ വര്‍ധിപ്പിക്കുകയുള്ളൂ).
സഹിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത രോഗമായിരുന്നാല്‍ പോലും ആഗ്രഹിക്കരുത് – ദയാവധം എന്നൊക്കെ പറയാറില്ലേ, അത് ദീനിലില്ല.
ഏത് പ്രയാസത്തിലും ക്ഷമിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. ആ ക്ഷമ കൊണ്ടായിരിക്കും ചിലപ്പോള്‍ രക്ഷപ്പെടുന്നത്. അങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടാനും നമ്മുടെ ദറജകള്‍ വര്‍ധിച്ചുകിട്ടാനും അല്ലാഹു തന്ന പരീക്ഷണമാണെന്ന് കരുതി ക്ഷമിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്.
ഏതെങ്കിലും ബുദ്ധിമുട്ട് കാരണം, എങ്ങനെയെങ്കിലും മരിച്ചാല്‍ രക്ഷപ്പെടുമെന്ന ചിന്തയും ശരിയല്ല. കാരണം, മരിച്ചുചെന്നാല്‍ രക്ഷയാണോ ശിക്ഷയാണോ എന്നാര്‍ക്കാണ് അറിയുക, റബ്ബിനല്ലാതെ. അപ്പോള്‍ കുറച്ചുകൂടെ നന്മകള്‍ എങ്ങനെയെങ്കിലും ചെയ്യാന്‍, അത് ഹൃദയം കൊണ്ടാണെങ്കില്‍ പോലും, വെറും കണ്ണുകൊണ്ട് ആംഗ്യമാണെങ്കില്‍ പോലും ചെയ്യാന്‍ കഴിയുമെങ്കില്‍, അതിനാണ് രോഗി ശ്രമിക്കേണ്ടത്. രോഗിയുടെ കൂടെയുള്ളവര്‍ അതിനാണയാളെ ഓര്‍മിപ്പിക്കേണ്ടത്.
അപ്പോള്‍ വേഗം മരിപ്പിക്കണേ എന്ന് ദുആ ചെയ്യാന്‍ പാടില്ല. പിന്നെ, കൂടിയേ തീരൂ എങ്കില്‍ എങ്ങനെയാണ് ദുആ ചെയ്യേണ്ടതെന്നും തിരുനബി صلى الله عليه وسلم പഠിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്:
فعَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : ( لا يَتَمَنَّيَنَّ أَحَدُكُمْ الْمَوْتَ مِنْ ضُرٍّ أَصَابَهُ , فَإِنْ كَانَ لا بُدَّ فَاعِلا فَلْيَقُلْ : اللَّهُمَّ أَحْيِنِي مَا كَانَتْ الْحَيَاةُ خَيْرًا لِي , وَتَوَفَّنِي إِذَا كَانَتْ الْوَفَاةُ خَيْرًا لِي ) متفق عليه .
(തിരുനബി صلى الله عليه وسلمപറഞ്ഞു: എന്തെങ്കിലും ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായതിന്‍റെ പേരില്‍ നിങ്ങളൊരിക്കലും മരണം കൊതിക്കരുത്. എന്തെങ്കിലും ദുആ ചെയ്തേ തീരൂ എന്നുണ്ടെങ്കില്‍ ഇങ്ങനെ പറയട്ടെ: അല്ലാഹുവേ, എനിക്ക് ജീവിതം ഖൈറാകുന്ന കാലത്തോളം എന്നെ നീ ജീവിപ്പിക്കേണമേ, മരണമാണ് ഖൈറെങ്കില്‍ നീ എന്നെ മരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യേണമേ).
ഏതായാലും യഹൂദികള്‍ ഈ വെല്ലുവിളി നേരിടാന്‍ ധൈര്യപ്പെട്ടില്ല. ധൈര്യപ്പെടുകയില്ലെന്ന് അല്ലാഹു തീര്‍ത്തു പറയുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ടല്ലോ.
അടുത്ത ആയത്ത് 96
മുകളില്‍ പറഞ്ഞ വാദം അല്ലാഹു ഖണ്ഡിച്ചതും തനികള്ളമാണെന്ന് സ്ഥാപിച്ചതും നമ്മള്‍ കണ്ടു. ഇനി, ഒരുപടി കൂടി കടന്ന് ജീവിക്കാനുള്ള അവരുടെ ആര്‍ത്തിയെക്കുറിച്ച് പറയുകയാണ്.
وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَى حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَنْ يُعَمَّرَ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ (96)
നിശ്ചയം, സകല മനുഷ്യരേക്കാളും ജീവിക്കാന്‍ കൊതിയുള്ളവരായി ജൂതരെ താങ്കള്‍ക്ക് കാണാം; ബഹുദൈവവിശ്വാസികളെക്കാള്‍ വരെ. ആയിരം കൊല്ലം ജീവിച്ചിരുന്നെങ്കിലെന്ന് അവര്‍ ഓരോരുത്തരും ആഗ്രഹിക്കുന്നു. എന്നാല്‍, ദീര്‍ഘായുസ്സ് ലഭിക്കുന്നതുകൊണ്ടൊരാള്‍ ശിക്ഷയില്‍ നിന്നൊരിക്കലും ദൂരീകരിക്കപ്പെടില്ല. അവര്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചെല്ലാം അല്ലാഹു സൂക്ഷ്മദൃഷ്ടിയുള്ളവനത്രേ.
എല്ലാ മനുഷ്യരെക്കാളും, പരലോക വിശ്വാസമില്ലാത്ത ബഹുദൈവ വിശ്വാസികളേക്കാള്‍ പോലും ജീവിക്കാനുള്ള ആര്‍ത്തിയുള്ളവരാണവര്‍. പക്ഷേ, എത്ര കൊല്ലം ആയുസ്സുണ്ടായിട്ടെന്താണ് കാര്യം, ആയിരം കൊല്ലം ജീവിക്കാന്‍ അവസരം ലഭിച്ചാല്‍ തന്നെയും അതുകൊണ്ട് ശിക്ഷയില്‍ നിന്നൊരിക്കലും ഒഴിവാകില്ല.
കുറേ കാലം ജീവിക്കണമെന്നാണ് കൊതിക്കുന്നതെന്തുകൊണ്ടാണ്- മരിക്കാന്‍ പേടിയായിട്ടുതന്നെ. സ്വര്‍ഗത്തിന്‍റെ കുത്തക അവകാശപ്പെടുന്ന ജൂതന്മാര്‍, മരിച്ചുചെന്നാല്‍ ശിക്ഷിക്കപ്പെടുമെന്ന് അവര്‍ക്കുതന്നെ ഉറപ്പാണ്.
ബഹുദൈവവിശ്വാസികളേക്കാള്‍ പോലും ആഗ്രഹമാണ് കുറേ കാലം ജീവിക്കണമെന്ന്. മരണത്തെ അവിശ്വാസികള്‍ക്കും പേടി തന്നെയാണ്, പക്ഷേ, അവര്‍ പേടിക്കുന്നത്, മരിച്ചാല്‍ ഭൗതിക സുഖം നഷ്ടപ്പെടുമല്ലോ എന്നോര്‍ത്തിട്ടാണ്. അല്ലാതെ, മരണാനന്തര ജീവിതമുണ്ടെന്ന് അവര്‍ വിശ്വസിക്കുന്നില്ലല്ലോ.
പക്ഷേ, യഹൂദികള്‍ മരണത്തെ പേടിക്കുന്നതെന്തുകൊണ്ടാണ് - പരലോകജീവിതത്തില്‍ വിശ്വാസമുള്ളതുകൊണ്ടാണ്. അതായത്, അവിടെ അവരുടെ കാര്യം മഹാപോക്കാണെന്ന് നന്നായി അറിയാം. അതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ്, കുറെ കാലം കൂടി ജീവിക്കണമെന്നും അവരാഗ്രഹിക്കുന്നത്.
وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَنْ يُعَمَّرَ
പക്ഷേ, ആയുസ്സ് കുറെ കിട്ടിയതുകൊണ്ടുമാത്രം എന്ത് പ്രയോജനം?! എന്നായാലും മരിക്കേണ്ടിവരും. അതോടുകൂടി പരലോകശിക്ഷ അനുഭവിക്കേണ്ടിവരികയും ചെയ്യും.
മരണം ഉറപ്പല്ലേ. ജനിച്ചാല്‍ മരണം ഉറപ്പാണ്. എവിടെയാണെങ്കിലും എങ്ങനെയാണെങ്കിലും അതെല്ലാവരെയും പിടികൂടും. ഈയൊരു ഉറപ്പ് എല്ലാവര്‍ക്കുമുള്ള സ്ഥിതിക്ക് അതിനുവേണ്ടി ഒരുങ്ങുകയാണ് ചെയ്യേണ്ടത്.
കാരണം, മരിച്ചിട്ട് അതോടെ എല്ലാം തിരുകയല്ലല്ലോ. ഒരു മടങ്ങിപ്പോക്കാണത്. എവിടേക്ക് - നമ്മുടെ റബ്ബിന്‍റെ അടുത്തേക്ക്. വിചാരണക്ക്. ചോദ്യങ്ങള്‍ നേരിടാന്‍. ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് ഉത്തരം കണ്ടുവെക്കണം.
അടുത്ത ആയത്ത് 97, 98
യഹൂദികളുടെ ബാലിശമായ മറ്റൊരു വാദമാണ് ഇനി പറയുന്നത്.
ജിബ്രീല് (عليه السلام) തങ്ങളുടെ ശത്രുവാണ്, അതുകൊണ്ടുതന്നെ അദ്ദേഹം കൊണ്ടുവന്നു തന്ന ഖുര്‍ആന്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് സ്വീകാര്യമല്ല. മീകാഈല്‍ (عليه السلام) ആണ് കൊണ്ടുവന്നിരുന്നതെങ്കില്‍ ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കുമായിരുന്നു – ഇതാണ് വാദം. അടുത്ത 2 ആത്തുകള്‍ അവതരിക്കാന്‍ കാരണം അവരുടെ ഈ വാദമാണ്.
قُلْ مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ (97)
(നബിയേ) പറയുക, ആര്‍ക്കെങ്കിലും ജിബ്‍രിലീനോട് ശത്രുത ഉണ്ടെങ്കില്‍ (അതൊട്ടും ന്യായീകരിക്കാവതല്ല. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല്‍) നിശ്ചയം അദ്ദേഹമത് അല്ലാഹുവിന്‍റെ കല്‍പനയനുസരിച്ചാണ് താങ്കളുടെ മനസ്സില്‍ നിക്ഷേപിച്ചത്. അതുതന്നെ മുന്‍വേദങ്ങളെ ശരിവെച്ചും വിശ്വാസികള്‍ക്ക് സന്മാര്‍ഗവും ശുഭവാര്‍ത്തയുമായിക്കൊണ്ടുമാണ്.
مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكَافِرِينَ (98)
അല്ലാഹുവിനോടും അവന്‍ മലക്കുകള്‍, ദൂതന്മാര്‍, വിശിഷ്യ ജിബ്രീല്, മീകാഈല്‍ എന്നിവരോടും ഒരാള്‍ ശത്രുവായാല്‍ ആ നിഷേധികളുടെ ബദ്ധവൈരിയത്രേ അല്ലാഹു.
ഖുര്‍ആന്‍ സത്യമാണെന്ന് സമ്മതിച്ചാല്‍ തന്നെ, അത് നബി (صلى الله عليه وسلم) ക്ക് അവതരിപ്പിച്ചുകൊടുക്കുന്നത് തങ്ങളുടെ ശത്രുവായ ജിബ്രീല് എന്ന മലക്കായതു കൊണ്ട് അത് സ്വീകാര്യമല്ലെന്ന് മദീനയിലും പരിസരങ്ങളിലും താമസിച്ചിരുന്ന യഹൂദികള്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു.
അവരുടെ ഉള്ളുകള്ളികള്‍ തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) ക്ക് അറിയിച്ചുകൊടുക്കുന്നതും അവര്‍ക്ക് ആപത്തുകളും പ്രശ്നങ്ങളും വരുത്തിവെക്കുന്നതും ജിബ്രീല്(عليه السلام) ആണെന്നാണവര്‍ ധരിച്ചുവെച്ചിരുന്നത്. ഇതാണ് ജിബ്രീല് عليه السلامനോട് ഇങ്ങനെ ഒരു ശത്രുതയുണ്ടാകാന്‍ കാരണം.
അതേസമയം, മഴ വര്‍ഷിച്ചുതരികയും ക്ഷേമവും സമാധാനമുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യുന്ന മീകാഈലാണ് ഖുര്‍ആന്‍ കൊണ്ടുവരുന്നതെങ്കില്‍ ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കുമായിരുന്നു എന്നുമവര്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു.
വല്ലാത്തൊരു ന്യായം അല്ലേ. വെറുതെ കാച്ചിവിടുകയാണ്. അതുകൊണ്ടാണവരെ ആക്ഷേപിക്കുന്നത്.
ഇതിനാസ്പദമായ സംഭവത്തെക്കുറിച്ച് 2 അഭിപ്രായമുണ്ട്:
തിരുനബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യും യഹൂദികളും തമ്മില്‍ നടന്ന ഒരു സംഭാഷണമധ്യേ, അവിടുത്തെ പ്രവാചകത്വത്തെ സംബന്ധിച്ച ഒരു വാഗ്വാദത്തില്‍, അവര്‍ ജിബ്രീല് (عليه السلام) തങ്ങളുടെ ശത്രുവാണെന്ന് പറഞ്ഞ് സത്യം സ്വീകരിക്കാതെ ഒഴിഞ്ഞുമാറി - ഇതാണ് പ്രബലമായ അഭിപ്രായം.
ഉമറും (رضي الله عنه) യഹൂദികളും തമ്മില്‍ നടന്ന ഒരു സംഭാഷണത്തിലാണ് ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചതെന്നാണ് മറ്റൊരഭിപ്രായം. അതായത്, യഹൂദികള്‍ ചില ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിച്ചു. ഉമര്‍ (رضي الله عنه) മറുപടിയും പറഞ്ഞു. ആ മറുപടി അവര്‍ക്ക് സമ്മതിക്കേണ്ടിവരികയും ചെയ്തു. എന്നാല്‍ പിന്നെ നിങ്ങളെന്തുകൊണ്ട് തിരുനബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യില്‍ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല? എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ മറുപടി ഇങ്ങനെയായിരുന്നു:
നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) ക്ക് വഹ്‌യ് കൊണ്ടുവരുന്നത് ജിബ്‌രീലായതുകൊണ്ടാണ് ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കാത്തത്. അദ്ദേഹം ഞങ്ങളുടെ ശത്രുവാണ്. ആപത്തുകളും ശിക്ഷകളുമായി വരുന്ന ആളാണദ്ദേഹം. മീകാഈലാണ് കൊണ്ടുവരുന്നതെങ്കില്‍ ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കുമായിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഞങ്ങളുടെ മിത്രമാണ്.
അവര്‍ക്ക് ചുട്ട മറുപടി കൊടുക്കുകയാണ്റബ്ബ്:
قُلْ مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ
ജിബ്രീല് عليه السلام നെ ആരെങ്കിലും ശത്രുവായി കാണുന്നുവെങ്കില്‍ ആയിക്കോട്ടെ, അതിന്‍റെ ഫലം അവര്‍ അനുഭവിക്കും. പക്ഷേ, അവര്‍ ഒരു കാര്യം മനസ്സിലാക്കണം: അല്ലാഹുവിന്‍റെ ഉത്തരവ് പ്രകാരമാണ് നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) ക്ക് ജിബ്രീല് عليه السلام ഖുര്‍ആന്‍ അവതരിപ്പിച്ചുകൊടുക്കുന്നത്. അല്ലാതെ, സ്വന്തം ഇഷ്ടത്തിനനുസരിച്ചല്ല. അല്ലാഹുവിന്‍റെ ഒരു ദൂതന്‍ മാത്രമാണദ്ദേഹം.
മറ്റൊരു കാര്യം, വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ മുന്‍ വേദങ്ങളെ നിഷേധിക്കുകയല്ല, അവയെല്ലാം സത്യമാണെന്ന് സ്ഥാപിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. അതോടൊപ്പം സത്യവിശ്വാസികള്‍ക്ക് സന്‍മാര്‍ഗദര്‍ശനവും അവര്‍ക്ക് ലഭിക്കാന്‍ പോകുന്ന വലിയ നേട്ടങ്ങളെക്കുറിച്ച് സന്തോഷവാര്‍ത്ത അറിയിക്കുന്നതുമാണ്. ഇതെല്ലാം ജൂതന്മാര്‍ക്ക് നന്നായി അറിയാം.
مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكَافِرِينَ
കാര്യങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെയാണെന്നിരിക്കെ, ജിബ്‌രീലി عليه السلامനോട് ശത്രുത വെക്കുന്നവര്‍, അല്ലാഹുവിനോടും, ജിബ്രീല്, മീകാഈല്‍ തുടങ്ങിയ മലക്കുകളോടും, പ്രവാചകന്‍മാരോടും പകവെക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. അതായത്, യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍, അവര്‍ എല്ലാവരുടെയും ശത്രുക്കള്‍ തന്നെയാണ്. അല്ലാഹു, വേദങ്ങള്‍, ദൂതന്മാര്‍, മലക്കുകള്‍ എന്നിവരുടെയും മീകാഈലിന്‍റെ തന്നെയും ശത്രുക്കളാണ്. ഇത് തനിച്ച കുഫ്‌റും നിഷേധവുമാണെന്നതില്‍ സംശയമില്ലല്ലോ.
فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكَافِرِينَ
അല്ലാഹു ഇവരുടെ ശത്രുവാണ്. അതായത്, അല്ലാഹുവിന്‍റെ കോപത്തിനും ശിക്ഷക്കും അവര്‍ വിധേയരാകുന്നതാണ്.
അടുത്ത ആയത്ത് 99
ഇബ്നു അബ്ബാസ്(رضي الله عنهما) പറയുന്നു: ഇബ്നു സ്വൂരിയാ എന്നൊരു ജൂതന്‍ തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യോട് പറഞ്ഞത്രേ: 'മുഹമ്മദേ, ഞങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്ന ലക്ഷണങ്ങള്‍ സഹിതം അല്ലല്ലോ നീ വന്നത്. സ്പഷ്ടമായ ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം അല്ലാഹു നിനക്ക് അവതരിപ്പിച്ചു തന്നിട്ടുമില്ലല്ലോ.' അപ്പോഴാണത്രേ അടുത്ത 99 ആം ആയത്ത് ഇറങ്ങിയത്.
وَلَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ (99)
നിശ്ചയം സ്പഷ്ടമായ ലക്ഷ്യങ്ങളാണ് താങ്കള്‍ക്ക് നാം അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്. അധര്‍മകാരികളല്ലാതെ അവ നിഷേധിക്കുകയില്ല.
അല്ലാഹു മറുപടി കൊടുക്കുകയാണ്: വെറുതെ മുടന്തന്‍ന്യായം പറയുകയാണവര്‍. തീര്‍ച്ചയായും സ്പഷ്ടമായ ലക്ഷ്യങ്ങളും ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളും അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ.
(آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ) - വേദക്കാരുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളാണിവിടെ ഉദ്ദേശ്യം. അവര്‍ക്ക് മാത്രം അറിയാവുന്ന വിവരങ്ങള്‍, അല്ലെങ്കില്‍ അവരുടെ പണ്ഡിതന്മാര്‍ക്കു മാത്രം അറിയാമായിരുന്ന രഹസ്യങ്ങള്‍, മുന്‍ഗാമികളായ ഇസ്‌റാഈല്യരുടെ വിവരങ്ങള്‍, വേദഗ്രന്ഥത്തില്‍ നടത്തിയ കൈകടത്തലുകള്‍ - ഇതെപ്പറ്റിയെല്ലാം ഖുര്‍ആന്‍ മുഖേന തിരുനബി صلى الله عليه وسلم വെളിപ്പെടുത്തിയ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെല്ലാം അതില്‍ ഉള്‍പ്പെടും.
തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) ഉമ്മിയ്യായിരുന്നല്ലോ. തീരെ അക്ഷരജ്ഞാനമില്ലാത്ത, തിരുനബി صلى الله عليه وسلم ഓതിക്കേള്‍പ്പിക്കുന്ന ഈ വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ എത്ര അമൂല്യഗ്രന്ഥമാണ്! അത്യുല്‍കൃഷ്ടങ്ങളായ എത്രയോ വിജ്ഞാനങ്ങള്‍ അതിലുണ്ട്. സാഹിത്യനിപുണന്മാരെപ്പോലും അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയ ഗ്രന്ഥമാണത്. സാഹിത്യപടുക്കള്‍ക്കൊന്നും അനുകരിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത ഭാഷാശൈലിയാണതിനുള്ളത്. വിവിധ വിഷയങ്ങളെക്കുറിച്ച് ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്ന മഹത്തായ ഗ്രന്ഥമാണത്.
അക്ഷരജ്ഞാനവും, വേദഗ്രന്ഥ പരിചയവുമില്ലാത്ത തിരുനബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) ഇത്തരമൊരു മഹാഗ്രന്ഥം ഓതിക്കേള്‍പ്പിക്കുമ്പോഴും, വ്യക്തമായ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള്‍ വെളിപ്പെടുത്തുമ്പോഴും ആര്‍ക്കാണത് നിഷേധിക്കാന്‍ കഴിയുക. നിഷ്പക്ഷബുദ്ധിയോടെ കാര്യം നോക്കിക്കാണുന്ന ആരും അത് നിഷേധിക്കുകയില്ല. അധര്‍മകാരികള്‍ മാത്രമേ അതിനു മുതിരുകയുള്ളൂ.
ജൂത-ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ വേദങ്ങളെയും അവരതില്‍ ഇഷ്ടാനുസരണം വരുത്തിയിരുന്ന മാറ്റത്തിരുത്തലുകളെയും ഖുര്‍ആന്‍ വെളിച്ചത്ത് കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്. പല ആയത്തുകളിലുമവര്‍ ഇന്നയിന്ന മാറ്റം വരുത്തി എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്.
ഇപ്പറഞ്ഞതുപോലെ, ധാരാളം മഹത്ത്വങ്ങളുള്ള ഒരു ഗ്രന്ഥം കൊണ്ടുവരിക എന്നതുതന്നെ തിരുനബി صلى الله عليه وسلمസത്യപ്രവാചകനാണെന്നതിന്‍റെ വ്യക്തമായ തെളിവല്ലേ.
അടുത്ത ആയത്ത് 100, 101
ജൂതന്മാരുടെ ഒളിച്ചുകളികള്‍ പലതും തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) പുറത്തുകൊണ്ടുവന്നു എന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ. പക്ഷേ, അതും അവര്‍ നിഷേധിക്കുകയാണ് ചെയ്തിരുന്നത്. ഏതെങ്കിലും ഒരു കാര്യത്തെക്കുറിച്ച്, അതിന്‍റെ സത്യാവസ്ഥ ഇന്നതാണെന്നും, അതുസംബന്ധമായ ബൈബിള്‍ വിധി നിങ്ങള്‍ വളച്ചൊടിച്ചിരിക്കുകയാണെന്നും തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) പറഞ്ഞാല്‍, അങ്ങനെയൊരു കാര്യമേ അതിലില്ലെന്ന് അവര്‍ ഉറപ്പിച്ചുപറയും.
ഒരിക്കല്‍, ജൂതന്മാര്‍ അല്ലാഹുവോട് ചെയ്ത കരാര്‍ തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) അവരെ ഓര്‍മിപ്പിച്ചു. തന്‍റെ കാര്യത്തില്‍ അവര്‍ അല്ലാഹുവോട് ചെയ്ത കരാറും തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) അവരെ ഓര്‍മിപ്പിച്ചു. (അതായത് അന്ത്യപ്രവാചകനായി ഞാന്‍ നിയോഗിതനാകുമ്പോള്‍ വിശ്വസിക്കാമെന്ന് നിങ്ങള്‍ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലോ-അത്).
അപ്പോള്‍ മാലികുബ്‌നുസ്സ്വൈഫ് എന്ന ജൂതനേതാവ് പറഞ്ഞത്രേ: 'മുഹമ്മദിന്‍റെ കാര്യത്തില്‍ അല്ലാഹു ഞങ്ങളോടൊന്നും കല്‍പിച്ചിട്ടില്ല; ഞങ്ങളോടൊന്നും കരാര്‍ ചെയ്തിട്ടുമില്ല.' അപ്പോഴാണ് അടുത്ത ആയത്തുകള്‍ അവതരിച്ചത് (അദ്ദുര്‍റുല്‍മന്‍സൂര്‍ 1:232).
أَوَكُلَّمَا عَاهَدُوا عَهْدًا نَبَذَهُ فَرِيقٌ مِنْهُمْ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (100)
ഓരോ ഉടമ്പടി ചെയ്യുമ്പോഴും അവരിലൊരു കൂട്ടരത് വലിച്ചെറിയുകയാണോ? അല്ല, അവരില്‍ അധികപേരും വിശ്വസിക്കുന്നേയില്ല.
وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (101)
തങ്ങളുടെ പക്കലുള്ളത് ശരിവെക്കുന്ന, അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ നിന്നുള്ള ഒരു ദൂതന്‍ അവരുടെ അടുക്കല്‍ വന്നപ്പോള്‍ വേദം നല്‍കപ്പെട്ടവരില്‍ ഒരു വിഭാഗം, യാതൊന്നുമറിയാത്തതുപോലെ അല്ലാഹുവിന്‍റെ ഗ്രന്ഥം പിന്നിലേക്ക് വലിച്ചെറിയുകയാണുണ്ടായത്.
نَّبَذَهُ فَرِيقٌ مِّنْهُم
എല്ലാ കരാറുകളും ലംഘിക്കുക എന്നത് ഇസ്‌റാഈല്യരുടെ കാലങ്ങളായുള്ള പാരമ്പര്യമാണെന്ന് ഇതുവരെ പഠിച്ചതില്‍ നിന്ന് മനസ്സിലായല്ലോ. എന്നാലും അതിലൊന്നും പെടാത്ത ചുരുക്കം ചില വ്യക്തികളും അവരുടെ കൂട്ടത്തിലുണ്ടായിരുന്നു – നല്ല മനുഷ്യന്മാര്‍ - അതാണ് ‘അവര്‍ അത് വലിച്ചെറിഞ്ഞു’ എന്നു പറയാതെ അവരിലൊരു വിഭാഗം വലിച്ചെറിഞ്ഞു (نَّبَذَهُ فَرِيقٌ مِّنْهُم) എന്ന് പറഞ്ഞത്.
പക്ഷേ, കരാര്‍ പാലിക്കാതെ വലിച്ചെറിഞ്ഞവരായിരുന്നു അധികപേരും. അതാണ് بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يُؤْمِنُونَഎന്ന് പറഞ്ഞത്.
نَبَذَ فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യെ നിഷേധിക്കാന്‍ വേണ്ടി, സ്വന്തം വേദഗ്രന്ഥം തന്നെ അറിയില്ലെന്ന ഭാവം നടിച്ച് തള്ളിക്കളയുകയാണവര്‍ ചെയ്തത്. അതായത്, പറഞ്ഞുപറഞ്ഞ്, അവരുടെ വേദഗ്രന്ഥത്തെതന്നെ തള്ളിക്കളഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്.
അവര്‍ക്ക് നന്നായി അറിയാവുന്ന, അവരുടെ ഗ്രന്ഥത്തില്‍ പ്രവചിച്ച, അവര്‍ അക്ഷമരായി കാത്തിരുന്ന, അവരുടെ ഗ്രന്ഥത്തെ ശരിവെച്ച് കടന്നുവന്ന ആ അന്ത്യപ്രവാചകന്‍ എത്തിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍, അദ്ദേഹത്തെപ്പറ്റി യാതൊന്നും ഞങ്ങള്‍ക്കറിയില്ലെന്നുപറഞ്ഞു. തനി അസൂയയും ധിക്കാരവും കൊണ്ട് മാത്രം നിഷേധിച്ചു.
ഫലത്തിലെന്താണവര്‍ ചെയ്തത് - തങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കുന്ന, തങ്ങളുടെ ഏക ഗ്രന്ഥമെന്ന് അവര്‍ അവകാശപ്പെടുന്ന തൗറാത്തിനെത്തന്നെ പുറകോട്ട് വലിച്ചെറിഞ്ഞു.
അതുകൊണ്ട് മാത്രം അവര്‍ മതിയാക്കിയില്ല? സിഹ്‌ര്‍ ചെയ്തും മറ്റും ആ പ്രവാചകനെ ഇല്ലാതാക്കാനുള്ള മാര്‍ഗം കൂടി അവര്‍ സ്വീകരിച്ചു – അതാണ് അടുത്ത ആയത്തില്‍ പറയുന്നത്.
--------------------------------------
ക്രോഡീകരണം: സി എം സലീം ഹുദവി മുണ്ടേക്കരാട്
കടപ്പാട്: ഫത്ഹ് ർ റഹ്മാൻ ഖുർആൻ മലയാള പരിഭാഷ (കെവി മുഹമ്മദ് മുസ്ലിയാർ), ഖുർആൻ മലയാള വിവർത്തനം (ഡോ. ബഹാഉദ്ദീൻ മുഹമ്മദ് നദ് വി), തഫ്സീർ ഇബ്നു കസീർ
Leave A Comment