Islamonweb

കഴിഞ്ഞ പേജില്‍ അവസാനമായി പറഞ്ഞിരുന്നത്, അല്ലാഹു മനുഷ്യന് നല്‍കിയ കുറെ അനുഗ്രഹങ്ങളെക്കുറിച്ചായിരുന്നല്ലോ. 28 ആം ആയത്തില്‍ മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചത്, 29-ല്‍ ഭൂമിയിലുള്ള മുഴുവന്‍ സാധനങ്ങളും അവന് കീഴ്‌പ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തതെല്ലാം പറഞ്ഞു. ഇനി അതിനോടനുബന്ധിച്ച് മനുഷ്യസമൂഹത്തിന്‍റെ സൃഷ്ടിപ്പിന്‍റെ തുടക്കം വിശദീകരിക്കുകയാണ്.

 

وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ (30)

 

നിശ്ചയം ഭൂമിയില്‍ ഒരു പ്രതിനിധിയെ ഞാന്‍ നിശ്ചയിക്കുകയാണ്' എന്ന് താങ്കളുടെ രക്ഷിതാവ് മലക്കുകളോട് പറഞ്ഞ സന്ദര്‍ഭം (സ്മരണീയമാണ്). അവര്‍ പ്രതികരിച്ചു:'അവിടെ കുഴപ്പമുണ്ടാക്കുകയും രക്തം ചിന്തുകയും ചെയ്യുന്നവരെയാണോ നീ നിശ്ചയിക്കുന്നത്? ഞങ്ങളാകട്ടെ നിന്നെ സ്തുതിക്കുന്നതോടൊപ്പം നിന്‍റെ പരിശുദ്ധിയെ വാഴ്ത്തുകയും നിന്‍റെ മഹത്ത്വത്തെ പ്രകീര്‍ത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്'. അല്ലാഹു പറഞ്ഞു: നിങ്ങള്‍ക്കറിവില്ലാത്ത് എനിക്കറിയാം.

 

إِذ (സന്ദര്‍ഭം) എന്ന പദമുപയോഗിച്ച് വിഷയം തുടങ്ങുന്നത് വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിന്‍റെ ഒരു പതിവാണ്. പറയാന്‍ പോകുന്ന വിഷയത്തിന്‍റെ പ്രാധാന്യം ഓര്‍മിക്കണമെന്നാണതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്.

 

മാനവ സമൂഹത്തിന്‍റെ ആദ്യപിതാവിനെ സൃഷ്ടിച്ചത്, ആദരിച്ചത്, അല്ലാഹുവിന്‍റെ പ്രതിനിധിയാക്കിയത്, സ്വര്‍ഗത്തില്‍ താമസിപ്പിച്ചത്, മലക്കുകളെക്കൊണ്ട് ആദരസൂചകമായി സുജൂദ് ചെയ്യിച്ചത് ഇതെല്ലാം എടുത്തുപറയുന്ന സന്ദര്‍ഭമാണല്ലോ. പിതാവിന് ചെയ്ത അനുഗ്രഹങ്ങള്‍ മക്കളുടെ കൂടി അനുഗ്രഹമാണല്ലോ. ഇത് നമ്മള്‍ മക്കള്‍ പ്രത്യേകം ഓര്‍ക്കണം.

 

മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനു മുമ്പുതന്നെ അവരെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരം അല്ലാഹു ഉപരിലോകങ്ങളെ അറിയിച്ചു.  മനുഷ്യന് അല്ലാഹു കല്‍പിച്ച ഉന്നതസ്ഥാനമാണ് ഇത് അറിയിക്കുന്നത്.

 

ഖലീഫ എന്നാല്‍ പ്രതിനിധി എന്നര്‍ഥം. ഒരു കൂട്ടര്‍ക്കു ശേഷം മറ്റൊരു കൂട്ടര്‍ വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ജനത എന്നും വ്യാഖ്യാനിച്ചവരുണ്ട്. വേറെയും പല അര്‍ഥങ്ങളും വ്യാഖ്യാനങ്ങളും നല്‍കിയവരുമുണ്ട്.

 

قالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ

ഈ വര്‍ഗത്തില്‍ പെട്ടവര്‍ രക്തം ചിന്തുമെന്ന് എങ്ങനെയാണ് മലക്കുകള്‍ക്ക് മനസ്സിലായത്?

പല മുഫസ്സിറുകളും പറഞ്ഞ പോലെ, ഭൂമിയില്‍ മുമ്പ് ജിന്നുവര്‍ഗം ഉണ്ടായിരുന്നുവത്രെ. അവരിങ്ങനെ കുഴപ്പങ്ങളും മറ്റും ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. അവരുടെയൊരു മാനദണ്ഡം വെച്ച് മനുഷ്യരെ മനസ്സിലാക്കിയതുകൊണ്ടാണ് മലക്കുകള്‍ അങ്ങനയൊരു ചോദ്യം ചോദിച്ചത്.

 

ഇബ്നുകസീര്‍ (رحمة الله عليه) പറയുന്നത്- അല്ലാഹുവിന്‍റെ ബോധനം (ഇല്‍ഹാം) കൊണ്ടാണ് അവരതറിഞ്ഞത്. പ്രത്യേകമായി അല്ലാഹു തോന്നിപ്പിച്ചുകൊടുത്തു എന്നര്‍ത്ഥം.

 

അല്ലെങ്കില്‍-ഇമാം ഖുര്‍ത്വുബീ പറഞ്ഞപോലെ-ഖലീഫഃ എന്ന വാക്കില്‍ നിന്നുതന്നെയാണത് മനസ്സിലായത് – കാരണം, ഖലീഫ എന്ന് പറയുന്നയാള്‍ അന്യായങ്ങളില്‍ തീരുമാനം കല്‍പിക്കുകയും വേണ്ടാത്തരങ്ങള്‍ തടയുകയും ചെയ്യുന്ന ആളായിരിക്കുമല്ലോ. അപ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും അന്യായങ്ങളും കുഴപ്പങ്ങളും രക്തച്ചൊരിച്ചിലുമൊക്കെ ഉണ്ടാകാമല്ലോ-ഇങ്ങനെ അവര്‍ അര്‍ത്ഥം മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കാം.

 

പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം-മലക്കുകളിങ്ങനെ ചോദിച്ചത്, അല്ലാഹുവിന്‍റെ ഈ പ്രവൃത്തിയെ ആക്ഷേപിച്ചുകൊണ്ടല്ല, മനുഷ്യരോട് അസൂയ ഉണ്ടായതുകൊണ്ടുമല്ല. മലക്കുകളങ്ങനെ ചെയ്യില്ലല്ലോ. അല്ലാഹുവിനെ മറികടന്നു ഒന്നും പറയുകയില്ല; അനുവാദമില്ലാത്ത ചോദ്യം അവര്‍ ചെയ്യുകയുമില്ല لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ (വാക്കുകൊണ്ട് അവരവനെ മുന്‍ കടക്കുകയില്ല. (21: 27) എന്നു അല്ലാഹുതന്നെ പറഞ്ഞതാണല്ലോ.

 

ഇതവര്‍ ഒരാഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു എന്നേ ഉള്ളൂ. കുഴപ്പങ്ങളിലേക്കും തെറ്റുകളിലേക്കും പോകുന്ന പ്രകൃതമുള്ള ഒരു വര്‍ഗത്തെ ഭൂമിയിലേക്ക് നിയോഗിക്കുന്നതിലെ രഹസ്യവും യുക്തിയും അറിയാന്‍ അവര്‍ ആഗ്രഹിച്ചു. അങ്ങനെ ചോദിച്ചു. മനുഷ്യരേക്കാള്‍ പ്രാതിനിധ്യത്തിന് അര്‍ഹത തങ്ങളാണെന്ന ഒരു സൂചനയും അവരുടെ ഈ ചോദ്യത്തിനുള്ളിലുണ്ട്.

 

ഇബ്നു കസീര്‍ رحمة الله عليه പറയുന്നു: ‘ഭൂമിയില്‍ അല്ലാഹു ഒരു സൃഷ്ടിയെ നിയോഗിക്കുന്ന വിവരം അവരെ അറിയിച്ചപ്പോള്‍ അവര്‍ അങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം ചോദിച്ചു. അതിലടങ്ങിയ രഹസ്യം എന്താണെന്ന ഒരന്വേഷണമാണത്. അതായത്, കുഴപ്പക്കാരും നാശക്കാരും ഉണ്ടാകുന്ന ഈ സൃഷ്ടിയെ പടക്കുന്നത്‌ കൊണ്ട്, നിന്നെ ആരാധിക്കുക എന്നതാണ് ഉദ്ദേശ്യമെങ്കില്‍, ഞങ്ങളിതാ എപ്പോഴും നിന്നെ ആരാധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. ഇനി, വേറെ ഒരു കൂട്ടരെ സൃഷ്ടിക്കേണ്ടതുണ്ടോ എന്ന് താല്‍പര്യം.

 

അതിന് അല്ലാഹു മറുപടി നല്‍കി - നിങ്ങള്‍ക്കറിയാത്തത് എനിക്കറിയാം إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ. അതായത്, നിങ്ങള്‍ പറഞ്ഞ ദോഷം അതിലുണ്ടെങ്കിലും, അതിനേക്കാള്‍ മികച്ച നന്‍മയും അതിലുണ്ട് എന്ന് എനിക്കറിയാം; നിങ്ങള്‍ക്ക് അത് അറിയുകയില്ല. ഞാന്‍ അവരില്‍ നബിമാരെയും, റസൂലുകളെയും നിയോഗിക്കും; അവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ സ്വിദ്ദീഖുകളും, ശുഹദാക്കളും, പുണ്യവാന്മാരും, ത്യാഗികളും, പണ്ഡിതന്മാരും, ഭക്തന്മാരും മറ്റും ഉണ്ടായിരിക്കുകയും ചെയ്യും.’

 

ഈ വര്‍ഗത്തിന് അതായത് മനുഷ്യവര്‍ഗത്തിന്, അല്ലാഹുവിന്‍റെ പ്രാതിനിധ്യം (ഭരണകര്‍തൃത്വം) ലഭിക്കുമെന്ന് ഖലീഫ എന്ന വാക്കില്‍ നിന്ന് സൂചനയുണ്ട്.

 

إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً

 

മനുഷ്യനെ പടക്കുന്ന വിവരം മലക്കുകളെ എന്തിനാണ് അല്ലാഹു അറിയിച്ചത്? മുഫസ്സിറുകള്‍ ഇത് സംബന്ധമായി ചില അഭിപ്രായങ്ങള്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്:

• മറ്റു സൃഷ്ടികളെപ്പോലെയല്ല മനുഷ്യര്‍. വ്യത്യസ്തമായ പല സവിശേഷതകളും ശ്രേഷ്ഠതകളും ഈ സൃഷ്ടിക്കുണ്ടെന്ന് അവരെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുക.
• സുപ്രധാന വിഷയങ്ങളില്‍ കൂടിയാലോചന നടത്തുകയും, വേണ്ടപ്പെട്ടവരുടെ അഭിപ്രായം ആരായുകയും ചെയ്യുന്നത് നല്ലതാണെന്ന് പഠിപ്പിക്കുക, ആലുഇംറാന്‍ 159, അശ്ശൂറാ 38 എന്നീ ആയത്തുകളും കൂടിയാലോചനയുടെ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കിത്തരുന്നുണ്ട്. കൂടിയാലോചനകള്‍ കൊണ്ടുണ്ടാകുന്ന നേട്ടങ്ങള്‍ പ്രത്യേകം വിശദീകരിക്കേണ്ടതില്ലല്ലോ.
• അടുത്ത ആയത്തില്‍ ആദം عليه السلام ന് സുജൂദ് ചെയ്യാന്‍ കല്‍പിക്കുന്നുണ്ട്.അതിന്‍റെ കാരണത്തിലേക്ക് അവരുടെ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കുക.
• അവരുടെ പ്രതികരണമനുസരിച്ച് മനുഷ്യരെക്കുറിച്ചുള്ള അവരുടെ ധാരണ തിരുത്തിക്കൊടുക്കുക.

ഏതായാലും മലക്കുകളുടെ സംശയങ്ങള്‍ക്ക് അല്ലാഹു കൊടുത്ത മറുപടി إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ (നിങ്ങള്‍ക്കറിയാത്തത് എനിക്കറിയാം) എന്നാണ്. വളരെ അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമായ മറുപടി.

നിങ്ങള്‍ പറഞ്ഞ ചില ദോഷവശങ്ങള്‍ മനുഷ്യരില്‍ ഉണ്ടാവാം, എങ്കിലും, അതിലുപരിയായി പല നന്‍മകളും അവരില്‍ നിന്നുണ്ടാവാനുണ്ട്, എല്ലാ ദുഷ്പ്രേരണകളെയും നേരായ മാര്‍ഗത്തില്‍ തിരിച്ചുവിടാനും നിയന്ത്രിക്കുവാനും അവന് കഴിയുകയും ചെയ്യും. ഇതൊന്നും നിങ്ങള്‍ക്ക് അറിയില്ല.

അതിനെല്ലാംപുറെമെ നിങ്ങള്‍ക്ക് ചിന്തിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത പല രഹസ്യങ്ങളും ഈ സൃഷ്ടിപ്പിലുണ്ട്.

ഈ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം അനുഭവത്തിന്‍റെ വെളിച്ചത്തില്‍ തന്നെ മലക്കുകള്‍ക്ക് ബോധ്യപ്പെട്ടതായി അടുത്ത വചനങ്ങളില്‍ കാണാവുന്നതുമാണ്. മലക്കുകള്‍ എടുത്തു പറഞ്ഞ ആ ദോഷവശം-ഭൂമിയില്‍ നാശവും രക്തമൊഴുക്കലും-മനുഷ്യരില്‍ നിന്നുണ്ടാകുകയില്ലെന്നോ, അവരുടെ ആ ആരോപണം തെറ്റാണെന്നോ അല്ലാഹു പറഞ്ഞിട്ടില്ല. മനുഷ്യന്‍ എത്ര തന്നെ ഉന്നതനും ഉത്തമനുമാണെങ്കിലും ഒരു മറുവശവും കൂടി അവന്‍റെയുള്ളില്‍ കിടപ്പുണ്ട് എന്നതാണിതിന് കാരണം.

إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً

 

നമ്മള്‍ അല്ലാഹുവിന്‍റെ പ്രതിനിധിയാണെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്. അപ്പോപ്പിന്നെ അല്ലാഹുവിന്‍റെ ഇഷ്ടത്തിനനുസരിച്ചേ നമ്മള്‍ നടക്കാന്‍ പാടുളളൂ. ആരാണോ പ്രതിനിധിയായി അയച്ചത്, അയാളുടെ ഇംഗിതമല്ലേ പ്രതിനിധിയായി വന്ന ആള്‍ നടപ്പാക്കുക.

 

എങ്ങനെയാണ് മനഷ്യനുണ്ടായത് എന്നാണ് ഇവിടെ പഠിപ്പിക്കുന്നത്. ആദം (عليه السلام) നെ നേരിട്ട് സൃഷ്ടിക്കുകയും ശേഷം മഹാനവര്‍കളില്‍ നിന്ന് ഹവ്വാ ബീവിയുടെ സൃഷ്ടിപ്പ് നടത്തുകയും പിന്നീട് അവരിലൂടെ മനുഷ്യകുലം പെറ്റ്പെരുകുകയും ചെയ്തു.

 

അല്ലാതെ പരിണാമ സിദ്ധാന്തം പറയുന്നപോലെയല്ല.

ഡാര്‍വിനിസം എന്നത് മനുഷ്യോല്‍പത്തി കണ്ടെത്താനുള്ള ശാസ്ത്രത്തിന്‍റെ ശ്രമത്തിനിടെ എത്തിച്ചേര്‍ന്ന ഒരു നിഗമനം മാത്രമാണ്. അതിന് ചരിത്രവുമായോ സത്യവുമായോ യാതൊരു ബന്ധവുമില്ല.

 

അടുത്ത ആയത്ത്-31

 

എന്തുകൊണ്ടാണ് ഈ മനുഷ്യന് ഇത്ര ശ്രേഷ്ഠത, പ്രത്യേതക എന്നൊക്കെ വ്യക്തമാക്കുകയാണിനി:

 

وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (31)

ആദം നബിക്ക് അല്ലാഹു (സകലവസ്തുക്കളുടെയും) പേരുകള്‍ പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തു. എന്നിട്ട് അവ മലക്കുകളുടെ മുന്നില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു: 'നിങ്ങള്‍ സത്യവാദികളാണെങ്കില്‍ ഇവയുടെ പേരുകള്‍ എനിക്ക് പറഞ്ഞുതരിക.’

 

ഭൂമിയില്‍ ഒരു പ്രതിനിധിയെ ഏര്‍പ്പെടുത്തുകയാണെന്ന കാര്യം അറിയിച്ചപ്പോള്‍, മലക്കുകള്‍ പറഞ്ഞ മറുപടിയുടെ സൂചന, മനുഷ്യര്‍ ഭൂമിയില്‍ നാശമുണ്ടാക്കുന്നവരാണ്, അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവര്‍ പ്രതിനിധിയാക്കപ്പെടാന്‍ അര്‍ഹരല്ല, ഞങ്ങളാണെങ്കിലോ ‘തസ്ബീഹ്, തഖ്ദീസ്’ എല്ലാം നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നവരാണ്, അതുകൊണ്ട് അവര്‍ അതിനര്‍ഹരാണെന്നുമാണല്ലോ.

 

ഈ ധാരണ തെറ്റാണെന്ന് അനുഭവത്തില്‍ കാണിച്ചു കൊടുക്കുകയാണ് അല്ലാഹു. ആദം നബി (അ)ക്ക് എല്ലാ വസ്തുക്കളുടെയും പേരുകള്‍ പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തു. ശേഷം മലക്കുകളോട് അതിന്‍റെ പേരുകള്‍ പറയാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടു. അവര്‍ക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. കഴിയില്ലെന്ന് സമ്മതിക്കുകയും, അല്ലാഹുവിന്‍റെ മഹത്വം വാഴ്ത്തുകയുമാണവര്‍ ചെയ്തത്.

 

ശേഷം ആദം നബി(അ)യോട് പേരുകള്‍ പറഞ്ഞുകൊടുക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടു. മഹാനവര്‍കള്‍ എല്ലാറ്റിന്‍റെയും പറഞ്ഞുകൊടുത്തു. അനുഭവത്തിലൂടെ അവരുടെ തെറ്റ് അല്ലാഹു ബോധ്യെപ്പടുത്തി. നിങ്ങള്‍ക്കറിയാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ എനിക്കറിയാം എന്ന് മുമ്പ് അവരോട് അല്ലാഹു പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ. അത് പുലര്‍ന്ന പോലെയായി.

 

ഈ സംഭവം മൂലം മലക്കുകള്‍ക്ക് താഴെ പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ മനസ്സിലായി:

 

ഭൂമിയില്‍ അല്ലാഹു ഏര്‍പ്പെടുത്തുവാന്‍ പോകുന്ന ഖിലാഫത്തിന് മനുഷ്യവര്‍ഗമാണ്-മലക്കുകളല്ല-അര്‍ഹര്‍. മനുഷ്യരില്‍ മലക്കുകള്‍ക്ക് ഈഹിക്കുവാന്‍ കഴിയാതിരുന്ന ചില പ്രകൃതി വിശേഷതകള്‍ അല്ലാഹു നിക്ഷേപിച്ചിട്ടുണ്ട്. മലക്കുകള്‍ വളരെ പരിശുദ്ധരും ഉത്തമന്മാരുമായ സൃഷ്ടികള്‍ തന്നെയാണെങ്കിലും ഈ സവിശേഷതകള്‍ അവര്‍ക്കില്ല. അല്ലാഹു എല്ലാം അറിയുന്ന സര്‍വ്വജ്ഞനും യുക്തിപൂര്‍വ്വം പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന അഗാധജ്ഞനുമാണ്, ആദ്യത്തെ മറുപടിയില്‍ തങ്ങള്‍ ഊഹിച്ചതും സൂചിപ്പിച്ചതും അബദ്ധമായിപ്പോയി. മനുഷ്യനെ ഖലീഫഃയാക്കുന്നതില്‍ മഹത്തായ യുക്തിരഹസ്യങ്ങള്‍ അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.

 

وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا

എല്ലാ പേരുകളും (الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا) എന്ന് പറഞ്ഞതിന്‍റെ ഉദ്ദേശ്യം എല്ലാതരം വസ്തുക്കളുടെയും പേരുകളും അതു സംബന്ധിച്ച മറ്റു വിവരങ്ങളും എന്നാണ്. ഇതാണ് മിക്ക വ്യാഖ്യാതാക്കളും പറയുന്നത്. മഹാനായ ഇബ്‌നുഅബ്ബാസ്(റ) വിശദീകരിക്കുകയാണ്: അല്ലാഹു ആദം(അ)ന് മുഴുവന്‍ വസ്തുക്കളുടെയും പേരുകള്‍ പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തു, പിഞ്ഞാണവും സ്പൂണും വരെ.

 

മനുഷ്യ വിജ്ഞാനത്തിന്‍റെ ഉറവിടമാണിവിടെ തുറന്നുകാട്ടുന്നത്. ആദിമ മനുഷ്യനെ അല്ലാഹു പഠിപ്പിച്ചു.

 

ഒരു കുഞ്ഞിന് ഭാഷ പഠിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതും ഇങ്ങനെയാണല്ലോ. കൊച്ചുകുട്ടികള്‍ക്ക് കണ്ണ്, മൂക്ക്, ചെവി, കൈ, കാല്‍, ചായ, ചോറ് എന്നിങ്ങനെ പേരുകളാണ് പഠിപ്പിച്ചുകൊടുക്കുക. അക്ഷരങ്ങള്‍ പിന്നീടല്ലേ പഠിപ്പിക്കൂ. ഏതു ഭാഷക്കാരനും  അങ്ങനെത്തന്നെയാണ്. പുതിയൊരു ഭാഷ പഠിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ നാമങ്ങളാണ് ആദ്യം പഠിപ്പിക്കുക, അക്ഷരങ്ങള്‍ പിന്നെയാണ്. ആധുനിക വിദ്യാഭ്യാസ മനഃശാസ്ത്രവും ഇതുതന്നെയാണ് പറയുന്നത്.

 

മനുഷ്യന്‍റെ പഠനത്തി ന്‍റെ യും അധ്യയനത്തിന്‍റെയും തുടക്കം നാമങ്ങളിലൂടെയാണ്. ഇങ്ങനെ പഠിപ്പിക്കപ്പെട്ട ശേഷമാണ് മലക്കുകളുടെ മുമ്പില്‍ ആദംനബി(عليه السلام)നെ അല്ലാഹു അവതരിപ്പിക്കുന്നത്.

 

വസ്തുക്കളുടെ പേരുകള്‍ പഠിപ്പിച്ചു എന്നാണ് പറഞ്ഞത്. ആദം നബി-അ അത് പഠിക്കുകയും ചെയ്തു. പഠിപ്പിക്കുന്നതിന്‍റെയും പഠിക്കുന്നതിന്‍റെയും പ്രാധാന്യം ഇവിടെ നിന്ന് മനസ്സസിലാക്കണം. ദീനിയ്യായ അറിവുകള്‍ വിശേഷിച്ചും. ഖുര്‍ആന്‍ അതിവിശേഷിച്ചും – പഠിക്കണം, പഠിപ്പിക്കണം.

 

മനുഷ്യനെ ഉണ്ടാക്കിയതുതന്നെ ഖുര്‍ആനടക്കം സര്‍വ നന്മകളും പഠിക്കാനും  റബ്ബിനെ മനസ്സിലാക്കാനും അങ്ങനെ അരാധിക്കുവാനും വേണ്ടിയാണല്ലോ. നമ്മളിപ്പോ ഈ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതും അതുതന്നെയാണല്ലോ. റബ്ബ് ഖബൂലാക്കട്ടെ-ആമീന്‍

 

وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا

പഠിപ്പിച്ചു എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്. അതായത് അറിയാത്തത് പഠിക്കണമെന്ന്. അറിഞ്ഞതുകൊണ്ട് അടങ്ങിയിരിക്കണം എന്നല്ല.

 

ഇന്നതിനിപ്പോ വലിയ സൌകര്യമൊരുക്കിയിരിക്കുകയാണ് റബ്ബ്. വിവരങ്ങളുടെ എക്സ്പ്ലോഷന്‍. എവിടെ നോക്കിയാലും എന്തെങ്കിലുമൊരു വിവരം കിട്ടും. വിരല്‍ തുമ്പ് മതി, അല്ലേ.

 

പൊതുവെ വായിക്കാന്‍ മടിയാണിന്ന്. നീണ്ട മെസ്സേജുകള് വായിക്കുന്നവര്‍ വിരളമാണ്. അത് ഫോര്‍വാഡ് ചെയ്യുകയാണ് ചെയ്യുക അല്ലേ.

 

എന്നാല്‍ ആയിക്കോട്ടെ, വായിക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍ വേണ്ടാ, നല്ലത് നന്നായി കേട്ടോളൂ... കേള്‍ക്കാനും വിപുലമായ സൌകര്യങ്ങള്‍. എല്ലാം സ്വന്തം കൈയിയിലുള്ള മൊബൈലിലുണ്ട്. ഇരുന്നങ്ങനെ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നാല്‍ മതി. എന്തെല്ലാം കാര്യങ്ങള്‍ പഠിച്ചുമനസ്സിലാക്കാന്‍ പറ്റും അല്ലേ.

 

വെറും കേള്‍വി മാത്രമാകരുത്. പ്രഭാഷണങ്ങളോ മറ്റോ വെറും താള-രാഗങ്ങളായി കേട്ടുപോകുകയാണ് പലരും. പാട്ടുകേള്‍ക്കുന്നതുപോലെ കേട്ട് ആസ്വദിച്ച് പോകുകയാണ്. ഉള്ളിലേക്കെടുക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ എന്ത് പ്രയോജനം?!

 

പലതും മനസ്സിലേക്കിറങ്ങുന്നില്ല. പറയുന്നവര്‍ക്ക് ഇറക്കാനും കഴിയുന്നില്ല. പറയുന്നതിന് തഅ്സീര് (സ്വാധീനം) ഉണ്ടാകണെങ്കില്‍ പറയുന്നവന്‍റെ മനസ്സില്‍ നിന്ന് വരണം, ജീവിതത്തില്‍ കാണുകയും വേണം.

 

ഏതായാലും നമ്മളെല്ലാം കാര്യമായിട്ട് തന്നെ പഠിക്കുക. പ്രത്യേകിച്ച് ദീനിയ്യായ അറിവുകള്‍, ഇവിടെ അന്തസ്സോടെ ജീവിക്കാന്‍ ഭൌതിക വിദ്യാഭ്യാസം,  ഭാഷകള്‍... അങ്ങനെ എല്ലാം.

 

وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا

എന്തിനാണിപ്പോ ഇങ്ങനെ പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തത്, ആദ്യമേ ഇന്‍ബില്‍റ്റാക്കിയാല്‍ (inbuilt) പോരായിരുന്നോ.. ഉണ്ടാക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ  പ്രോഗ്രാം സെറ്റ് ചെയ്യാമായിരുന്നല്ലോ.

 

അങ്ങനെയല്ല, മനുഷ്യന് അറിവ് കിട്ടണെങ്കില്‍ പഠിക്കണമെന്നും മരണം വരെ നിരന്തരം അത് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കണമെന്നും, പഠിക്കാനൊരുങ്ങിയാല്‍ പഠിക്കാന്‍ കഴിയുമെന്നും മനസ്സിലാക്കിത്തരാനാണിങ്ങനെ ചെയ്തത്.

 

പഠിക്കാന്‍ കഴിയൂലാ എന്ന പറയാറുണ്ട് പലരും. അതിന് പ്രസക്തിയില്ല.

ശ്രമിച്ചാല്‍ നടക്കും, തീര്‍ച്ച.

 

കുട്ടികളെ പുതുതായി പഠിക്കാന്‍ കൊണ്ടുപോയി ആക്കുമ്പോള്‍, ഇതൊക്കെക്കൂടി വയ്യ എന്ന് ചിലപ്പോള്‍ കുട്ടി പറഞ്ഞേക്കാം. എന്നാല്‍ എന്‍റെ കുട്ടി ഇങ്ങോട്ട് പോര് എന്നല്ല പറയേണ്ടത്, പരമാവധി ധൈര്യം കൊടുത്ത് സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്ത് ഇല്‍മിന്‍റെ വഴിയില്‍ തന്നെ നിറുത്താനാണ് ശ്രമിക്കേണ്ടത്.

 

عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ

ഇപ്പോഴും അല്ലാഹു നിരന്തരം പഠിപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയാണ്, ജനിച്ചതുമുതല്‍ അത് തുടര്‍ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കുട്ടിക്ക് പാല്‍ ഊമ്പിക്കുടിക്കാന്‍ ആരാ പഠിപ്പിച്ചത്? പക്ഷികള്‍ക്ക് പറക്കാന്‍, മീനുകള്‍ക്ക് നീന്താന്‍.. ആരാണ്പഠിപ്പിച്ചത്? സാക്ഷാല്‍ അല്ലാഹു തന്നെ.

 

ഏകദേശം 16 ലക്ഷത്തിലധികം വിവിധ ടൈപ്പ് ജീവികള്‍ ഭൂമയിലുണ്ടത്രെ. ഓരോന്നിനും ജനിച്ച് വലുതായി മരിക്കുന്നതുവരെ ഓരോ കാര്യങ്ങളും പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തതാരാണ്, ഏതെങ്കിലും സ്കൂളിലൊന്നും അവ പോകുന്നില്ലല്ലോ.

 

ജിയോഗ്രഫി-ഡിസ്കവറി ചാനലുകളെക്കൊ നോക്കിയാല്‍ മനസ്സിലാകും, അല്ലാഹു ഓരോന്നിനും മാര്‍ഗദര്‍ശനം നല്‍കുന്നതും കൃത്യമായി പരിപാലിക്കുന്നതും. സുബ്ഹാനല്ലാഹ് – പറഞ്ഞാല്‍ തീരൂലാ.

 

വിരിയാറായ കോഴിമുട്ടയും താറാവുമുട്ടയും ഒരു കുളക്കടവില്‍ കൊണ്ടുവെച്ച് ദൂരെ മാറി നിന്ന് നോക്കൂ. രണ്ട് കുഞ്ഞുങ്ങളും മുട്ടപൊട്ടിച്ച് പുറത്തുവരും, വെള്ളത്തിലേക്ക് നോക്കുന്നുണ്ടാകും. കോഴിക്കുഞ്ഞ് പേടിച്ച് പിന്നോട്ട് മാറും. മറ്റേത് കൂളായി വെള്ളത്തിലിറങ്ങും. വെള്ളത്തില്‍ ചാടിയാല്‍ മുങ്ങില്ലാന്ന് അതിന് അറിയാം.

 

രണ്ടും മുട്ട വിരിഞ്ഞുണ്ടായതാണ്. ആരാണിങ്ങനെ വെള്ളത്തില്‍ ചാടാനും ചാടാതിരിക്കാനും പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തത്?

 

ഉറുമ്പിന് ആരാണ് ധാന്യമണികള്‍ പൊട്ടിച്ച് സൂക്ഷിക്കാന്‍ പഠിപ്പിച്ചത്? ധാന്യമണികള്‍ അതേ പോലെ സൂക്ഷിച്ചാല്‍ മുളക്കുകയാണ് ചെയ്യുക. പയറൊക്കെ കണ്ടിട്ടില്ലേ. അങ്ങനെ മുളക്കാതിരിക്കാന്‍ ഉറുമ്പുകള്‍ അത് രണ്ടായി പൊട്ടിക്കുമത്രെ.

 

അതുപോലെ, എന്തെല്ലാം കണ്ടുപിടുത്തങ്ങള്‍, വിവരസാങ്കേതികം, കമ്യൂണിക്കേഷന്‍, ട്രാന്‍സ്പോര്‍ട്ടേഷന്‍..... ഓരോ കാലത്തിനും അനുയോജ്യമായത്, അന്ന് ഒട്ടകം, കുതിര, ഇന്നത് പോരാ. അപ്പോ വളരെ അഡ്വാന്‍സ്‍ഡ്ആയത്. ഹൈപ്പര്‍ ലൂപ്പ് വരെ എത്തിനില്‍ക്കുകയാണല്ലോ. എല്ലാം അല്ലാഹുവിന്‍റെ സൃഷ്ടിവൈഭവം തന്നെ – സുബ്ഹാനല്ലാഹ്.

 

 صُنْعَ الله الَّذِي أَتْقَنَ كُلَّ شَيْءٍ إِنَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ - النمل: 88

നമ്മളും നിരന്തരമായി പഠിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുക. മരണം വരെയും. അതിന് പ്രത്യേകിച്ച് പ്രായപരിധിയൊന്നുമില്ലല്ലോ. നമ്മള്‍ മെനക്കെട്ടിറങ്ങിയാല്‍ എല്ലാം പഠിച്ചെടുക്കാന്‍ അല്ലാഹു സഹായിക്കും.

 

പ്രത്യേകിച്ച് വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനും മറ്റു ദീനീവിജ്ഞാനങ്ങളും.

 

വേറൊരു കാര്യം, ഇന്ന് നമ്മള്‍ മുസ്ലിംകളടക്കം പല വിഷയങ്ങളും ഭാഷകളുമൊക്കെ പഠിക്കാന്‍ തയ്യാറാകുന്നുണ്ട്, എന്തിനുവേണ്ടി, നല്ല ജോലിക്കു വേണ്ടി, പ്രമോഷനു വേണ്ടി.

 

പക്ഷേ, അറബി എഴുതാനോ പഠിക്കാനോ തയ്യാറാവുന്നവര്‍ വളരെ കുറവാണ്. എഴുത്തിനും പേനക്കും വലിയ പ്രാധാന്യം നല്കിയ ഖുര്ആന്‍റെ ഭാഷയല്ലേ അറബി. അറബിനാടുകളില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന ആളുകള്‍ പോലും അറബി ഭാഷ പഠിക്കാന്‍ തയ്യാറാകുന്നില്ല. ചിലര്‍ സംസാരഭാഷ പഠിക്കും, അതുകൊണ്ട്  മിണ്ടിപ്പറയാന്നല്ലാതെ, ഖുര്‍ആനൊന്നും മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയില്ലല്ലോ.

 

അടുത്ത ആയത്ത്-32

قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (32)

 

അവര്‍ പ്രതികരിച്ചു: നിന്‍റെ പരിശുദ്ധി ഞങ്ങള്‍ വാഴ്ത്തുന്നു. നീ പഠിപ്പിച്ചുതന്നല്ലാത്ത യാതൊരറിവും ഞങ്ങള്‍ക്കില്ലല്ലോ. നീ സര്‍വജ്ഞനും യുക്തിമാനും തന്നെ.

 

ഒരു വിഷയത്തെക്കുറിച്ച് അറിയില്ലെങ്കില്‍, അറിയില്ല എന്ന് പറയണം  - ഇതാണ് ഈ ആയത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ പാഠം.

 

അതിന് ലേശം പ്രയാസമാണല്ലേ. അറിയില്ലാന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ മോശമല്ലേ. അല്ല, അത് മോശത്തരമല്ല. അതാണ് മേന്മത്തരവും അന്തസ്സും. അറിയാത്തതിന് മറുപടി പറഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ പെട്ടുപോകും.

 

മുന്‍‌ഗാമികളെല്ലാം, വലിയ സ്വഹാബികള്‍ വരെ  ഇങ്ങനെയായിരുന്നു.

 

فروى البستي في المسند الصحيح له عن ابن عمر أن رجلا سأل رسول الله صلى الله عليه وسلم : أي البقاع شر؟ قال : (لا أدري حتى أسأل جبريل) فسأل جبريل، فقال : لا أدري حتى أسأل ميكائيل، فجاء فقال : خير البقاع المساجد، وشرها الأسواق.

 

(തിരുനബി صلى الله عليه وسلم യോടൊരാള്‍ ചോദിച്ചു: ഏത് സ്ഥലമാണ് ഏറ്റവും മോശം? മറുപടി: എനിക്കറിയില്ല, ജബ്രീലിനോട് ചോദിക്കട്ടെ. അങ്ങനെ ജിബ്രീലി عليه السلام നോട് ചോദിച്ചു. മറുപടി: എനിക്കറിയില്ല, മീകാഈലിനോട് ചോദിക്കട്ടെ. അങ്ങനെ മീകാഈല്‍ عليه السلام വന്നു, മറുപടി പറഞ്ഞു: ഏറ്റവും നല്ല സ്ഥലം പള്ളികളും ഏറ്റവും മോശം സ്ഥലം അങ്ങാടികളുമാണ്.)

 

48 മസ്അലകളെക്കുറിച്ച് മാലികുബ്നു അനസ്  رحمة الله عليهനോട് ചോദിക്കപ്പെട്ടപ്പോള്‍ 32 എണ്ണത്തിനും എനിക്കറിയില്ല എന്ന മറുപടിയാണത്രെ കൊടുത്തത്.

 

ഇല്‍മിന്‍റെ കാര്യത്തില്‍ മാത്രല്ല,  ഏത് കാര്യത്തിലും, പരസ്പരം കാണുമ്പോഴൊക്കെ എന്തെങ്കിലും സംസാരങ്ങളോ മറ്റോ അന്വേഷണമോ നടത്തുകയാണെങ്കില്‍, അറിയില്ലെങ്കില്‍ അറിയില്ലാന്ന് പറയണം. ഊഹിച്ച് പറയരുത്.

 

അറിയുന്നതുതന്നെ എല്ലാം പറയാനുള്ളതല്ലല്ലോ... എന്നിട്ടല്ലേ അറിയാത്തത്. കുറെ മറച്ചുവെക്കേണ്ട കാര്യങ്ങളുണ്ടാകും. പറയേണ്ടിടത്ത് മാത്രം പറയേണ്ടതുണ്ടാകും.

 

അതുപോലെ, അറിയാത്തത് ആരെങ്കിലും തിരുത്തിത്തന്നാല്‍ അംഗീകരിക്കുകയും വേണം. കടിച്ചുതൂങ്ങരുത്. ഇന്നത്തെ പല സംവാദങ്ങളും വിജയിക്കാതിരിക്കാന്‍ കാരണം അതാണ്.

മുയലിന് മൂന്ന് ചെവി ഉണ്ടാകൂലല്ലോ. 2 അല്ലേ ഉള്ളൂ. അതറിയാം. പക്ഷേ, അംഗീകരിക്കില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ എന്താണ് ചെയ്യുക?

 

പണ്ടുകാലങ്ങളിലൊക്കെ അങ്ങനെയായിരുന്നില്ലേ. ഏത് വമ്പനാണെങ്കിലും കാര്യം മനസ്സിലായാല്‍ തിരുത്തും.

 

അടുത്ത ആയത്ത്-33

 

قَالَ يَا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ (33)

ആദമേ, ഇവര്‍ക്ക് ആ സാധനങ്ങളുടെ പേരുകള്‍ അറിയിച്ചുകൊടുക്കൂ എന്ന് അല്ലാഹു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അവയുടെ പേരുകള് അദ്ദേഹം അവര്‍ക്ക് അറിയിച്ചുകൊടുത്തപ്പോള്‍ അല്ലാഹു ചോദിച്ചു: ആകാശഭൂമികളിലുള്ള അദൃശ്യങ്ങളും നിങ്ങള്‍ വെളിപ്പെടുത്തുന്നതും ഒളിച്ചുവെക്കുന്നുതമൊക്കെ എനിക്കറിയാമെന്ന് നിങ്ങളോട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ? 

 

'നിങ്ങള്‍ മറച്ചുവെക്കുന്നതും ഞാന്‍ അറിയും' എന്ന് പറഞ്ഞതിന്‍റെ ഉദ്ദേശ്യം, നേരത്തെ പറഞ്ഞപോലെ, പ്രാതിനിധ്യ വിഷയത്തില്‍ മലക്കുകള്‍ ഗോപ്യമാക്കി വെച്ചിരുന്നതാണെന്നാണ് ഒരു വ്യാഖ്യാനം.

 

ആദം നബി عليه السلام യുടെ കാര്യത്തില്‍ താന്‍ അല്ലാഹുവിനെ അനുസരിക്കുകയില്ലെന്ന് ഇബ്‌ലീസ് ആദ്യം തന്നെ തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അത് സൂചിപ്പിച്ചുകൊണ്ടാണ് അല്ലാഹു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞതെന്നാണ് മറ്റൊരു വ്യാഖ്യാനം.

عَنْ الضَّحَّاك , عَنْ ابْن عَبَّاس : { وَأَعْلَم مَا تُبْدُونَ } يَقُول : مَا تُظْهِرُونَ { وَمَا كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ } يَقُول : أَعْلَم السِّرّ كَمَا أَعْلَم الْعَلَانِيَة . يَعْنِي مَا كَتَمَ إبْلِيس فِي نَفْسه مِنْ الْكِبْر وَالِاغْتِرَار 

 

ഇതാണിവിടെ ഏറ്റവും നല്ല വ്യാഖ്യാനമെന്നാണ് ഇമാം ഇബ്‌നുജരീര്‍(رحمة الله عليه) അഭിപ്രായപ്പെടുന്നത്. വേറെയും പല അഭിപ്രായങ്ങളുമുണ്ട്.

 

അടുത്ത ആയത്ത്-34

 

ഇനി സുജൂദിന്‍റെ വിഷയത്തിലേക്ക് കടക്കുകയാണ്.

 

31 മുതല്‍ 33 വരെയുള്ള 3 വാക്യങ്ങളില്‍ പ്രതിപാദിച്ച സംഭവങ്ങള്‍ നടന്നത് ആദം നബി (عليه السلام) ന് മലക്കുകള്‍ സുജൂദ് ചെയ്യുന്നതിനു മുമ്പായിരുന്നു എന്നാണ് ഒരു വിഭാഗം വ്യാഖ്യാതാക്കളുടെ അഭിപ്രായം. അതിന്‍റെ ശേഷമായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ മുഫസ്സിറുകളുമുണ്ട്. ഇബ്‌നുകസീര്‍(رحمه الله عليه) പ്രബലമാക്കിയത്, ശേഷമാണ് എന്ന അഭിപ്രായമാണ്.

 

ആദം നബി(عليه السلام)ന് ലഭിച്ച വലിയൊരു ബഹുമതിയെക്കുറിച്ച് മക്കളോട് അല്ലാഹു പറയുകയാണ്.

 

 وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ (34)

ആദമിന്ന് നിങ്ങള്‍ സുജൂദ് ചെയ്യുക എന്ന് മലക്കുകളോട് നാം കല്‍പിച്ച സന്ദര്‍ഭം (സ്മരണീയമാണ്). അപ്പോള്‍ അവരൊക്കെയും സുജൂദ് ചെയ്തു; ഇബ്‌ലീസ് ഒഴികെ. അവന്‍ വിസമ്മതിക്കുകയും അഹങ്കരിക്കുകയുമാണുണ്ടായത്. നിഷേധികളില്‍ പെട്ടവനായിരുന്നു അവന്‍.

 

ആദം(عليه السلام)ന് സൂജൂദ് ചെയ്യാന്‍ കല്‍പിക്കപ്പെട്ടവര്‍ ആകാശത്തും ഭൂമിയിലുമുള്ള മുഴുവന്‍ മലക്കുകളുമായിരുന്നു.

 

സുജൂദ് കൊണ്ടുള്ള ഉദ്ദേശ്യം, (സാധാരണ) നെറ്റിത്തടം നിലത്തുവെച്ചുകൊണ്ടുള്ള സുജൂദ് തന്നെയായിരുന്നു. ആദം നബി(അ)നു തന്നെയാണ് അവരത് ചെയ്തത്. പക്ഷേ, അത് ഇബാദത്തിന്‍റെ സുജൂദായിരുന്നില്ല; ബഹുമാനത്തിന്‍റേതും ഉപചാരത്തിന്‍റേതുമായിരുന്നു. ഈ അഭിപ്രായമാണ് റാസി, ഇബ്‌നുകസീര്‍(رحمة الله عليهما) എന്നിവര്‍ പ്രബലമാക്കിയത്.

 

ഇബാദത്തിന്‍റെ സുജൂദ് അല്ലാഹുവിനല്ലാതെ പാടില്ല എന്നതില്‍ ആര്‍ക്കും ഭിന്നാഭിപ്രായമില്ല. അത് ഒരു സമുദായത്തിനും അനുവദിക്കപ്പെട്ടിട്ടുമില്ല.

 

മറ്റൊരു അഭിപ്രായം: സുജൂദ് കൊണ്ട് ഉദ്ദേശ്യം വിനയം എന്നാണ്, നെറ്റിത്തടം ഭൂമിയില്‍ വെക്കല്‍ അല്ല. അതായത്, ഭാഷാര്‍ഥത്തിലുള്ള ഒരു തരം സുജൂദാണെന്ന്. വെറും ഉപചാരത്തിനു വേണ്ടി. ഈ അഭിപ്രായം പല തെളിവുകളും ഉദ്ധരിച്ച് ഇമാം റാസി(رحمة الله عليه) ബലഹീനമാക്കിയിട്ടുണ്ട്, ഇബ്‌നുകസീര്‍(رحمة الله عليه) അത് ശരിവെക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

 

യൂസുഫ് നബി (അ)യുടെ മാതാപിതാക്കളും സഹോദരന്മാരും ഫലസ്തീനില്‍ നിന്ന് ഈജിപ്തിലെത്തിയപ്പോള്‍, അവര്‍ അദ്ദേഹത്തിനു സുജൂദ് ചെയ്തതായി സൂറഃ യൂസുഫ് 100-ആം വചനത്തില്‍ പറയുന്നുണ്ട്. തലകുനിച്ചും, ദേഹംകൊണ്ടു കുനിഞ്ഞും ഉപചാരം ചെയ്യുക അക്കാലത്ത് പതിവായിരുന്നു. അതനുസരിച്ച് അവര്‍ ചെയ്ത ഒരു ഉപചാരമായിരുന്നു അത്. അല്ലാതെ ആരാധനയുടെ സുജൂദായിരുന്നില്ല. ഭാഷാര്‍ത്ഥത്തിലുള്ള ഒരു സുജൂദായിരുന്നു. അതുപോലെ, ഭാഷാര്‍ത്ഥത്തിലുള്ള ഒരു തരം സുജൂദായിരുന്നു മലക്കുകള്‍ ആദം നബി (عليه السلام)ക്ക് ചെയ്തത് എന്നാണ് ഈ അഭിപ്രായക്കാര്‍ പറയുന്നത്.

 

സുജൂദിന് ഇവിടെ നല്‍കപ്പെട്ട ഏത് വിശദീകരണം നോക്കിയാലും ഈ സുജൂദ് ആദം നബി(അ)ക്ക് ആരാധനയായിരുന്നില്ലെന്ന് തീര്‍ച്ചയാണ്. അല്ലാഹുവിന്‍റെ കല്‍പന അനുസരിച്ച്, ആദം (عليه السلام) നെ ബഹുമാനിച്ചുകൊണ്ട് സുജൂദ് ചയ്തു.

 

ഒരു സംഗതി ഇവിടെ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം. മലക്കുകളോടാണ് ഈ കല്‍പന. അവരുടെ പ്രകൃതിയും സ്വഭാവവുമെല്ലാം മനുഷ്യരില്‍ നിന്നും തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്. ആ സ്ഥിതിക്ക് അവരുടെ സുജൂദിന്‍റെ രൂപത്തിലും വ്യത്യാസമുണ്ടായിരിക്കാം. അത് സ്വാഭാവികവുമാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, ആ സുജൂദ്, അവരോട് യോജിച്ച ഒരു രൂപത്തിലുള്ളതായിരിക്കും എന്ന് കരുതാം.

 

فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ

 

മലക്കുകള്‍ മുഴുവനും അല്ലാഹുവിന്‍റെ കല്‍പന അനുസരിച്ച് സുജൂദ് ചെയ്തു. ഇബ്‌ലീസു മാത്രം ചെയ്തില്ല. അഹങ്കരിച്ച് മാറിനില്‍ക്കുകയാണ് ചെയ്തത്.

 

'ഇബ്‌ലീസ്' മലക്കുകളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ പെട്ടവനായിരുന്നോ അതോ ജിന്നുവര്‍ഗത്തിലായിരുന്നോ – അഭിപ്രായവ്യത്യാസമുണ്ട്.

 

ഇബ്‌ലീസ് മലക്കുകളില്‍ പെട്ടവനാണെന്ന് ഈ സൂക്തത്തിന്‍റെ വെളിച്ചത്തില്‍ ചില പണ്ഡിതന്മാര്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ആദം عليه السلام ന് സുജൂദ് ചെയ്യാന്‍ മലക്കുകളോട് നാം കല്‍പിച്ചു; അപ്പോള്‍ ഇബ്‌ലീസൊഴിച്ച് അവരൊക്കെയും സുജൂദ് ചെയ്തു' എന്ന ശൈലിയില്‍ നിന്ന് അങ്ങനെയാണ് മനസ്സിലാകുന്നത് എന്നാണ് അവര്‍ പറയുന്നത്.

 

അതേസമയം, ബഹുഭൂരിഭാഗം മുഫസ്സിറുകളും പണ്ഡിതരും ഈ അഭിപ്രായത്തിനെതിരാണ്. ഇബ്‌ലീസ് മലക്കുകളില്‍ പെട്ടവനല്ല, ജിന്നുവര്‍ഗത്തില്‍ പെട്ടവനാണ് എന്നാണ് അവരെല്ലാവരും ഖണ്ഡിതമായി പറയുന്നത്. ഇതുതന്നെയാണ് പ്രാമാണികമായ അഭിപ്രായമെന്ന് വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനില്‍ നിന്ന് തന്നെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയുകയും ചെയ്യും.

 

അവന്‍ ജിന്നുകളില്‍ പെട്ടവനായിരുന്നു എന്ന് സ്പഷ്ടമായിതന്നെ സൂറ കഹ്ഫ് 50 ല്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്:

وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ ۗ  (50)الكهف

അപ്പോപ്പിന്നെ സുജൂദിന്‍റെ കല്‍പന അവനും ബാധകമായത് എന്തുകൊണ്ടാണ്? മലക്കുകള്‍ക്കിടയില്‍ അവരിലൊരാളെപ്പോലെ അവന്‍ കഴിഞ്ഞുകൂടിയിരുന്നതുകൊണ്ടോ, അവനോട് പ്രത്യേകം കല്‍പനയുണ്ടായതുകൊണ്ടോ ആയിരിക്കാം അത്.

 

മാത്രവുമല്ല, മലക്കുകളുടെ സ്വഭാവമെന്താണ് - പറഞ്ഞത് അപ്പടി അനുസരിക്കുക -   തീര്‍ത്തും പാപവിമുക്തരാണ്  അവര്‍. അല്ലാഹുവിന്‍റെ കല്‍പനകള്‍ക്ക് അവര്‍ എതിര് പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയില്ല എന്ന് (അത്തഹ്‌രീം 6) ഖുര്‍ആന്‍ പറയുന്നുണ്ട്. ഇവിടെയാകട്ടെ, അല്ലാഹുവിന്‍റെ കല്‍പന അപ്പടി തിരസ്‌കരിക്കുകയാണല്ലോ ഇവന്‍ ചെയ്തത്.

 

ഇബ്‌ലീസിന്‍റെയും മലക്കുകളുടെയും പ്രകൃതി തന്നെ വ്യത്യസ്തമാണല്ലോ. 'എന്നെ നീ തീ കൊണ്ടാണ് സൃഷ്ടിച്ചത്' എന്ന് അവന്‍ തന്നെ അല്ലാഹുവിനോട് പറഞ്ഞത് അല്‍അഅ്‌റാഫ് 12 ആം ആയത്തിലുണ്ട്. മലക്കുകള്‍ പ്രകാശം കൊണ്ടാണല്ലോ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. മലക്കുകള്‍ക്ക് സന്താനോല്‍പാദനമില്ല എന്നതാണ് മറ്റൊരു അന്തരം. ഇബ്‌ലീസിനാകട്ടെ അതുണ്ട്താനും.

 

അല്ലാഹു ചോദിക്കുന്നു: 'അവനെയും അവന്‍റെ സന്താനങ്ങളെയുമാണോ-എന്നെക്കൂടാതെ-നിങ്ങള്‍ സംരക്ഷകന്മാരാക്കുന്നത്?' (അല്‍കഹ്ഫ് 50) മാത്രമല്ല,

أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِي وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ ۚ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلًا (50)الكهف

 

ഇത്തരം തെളിവുകളെല്ലാം വെച്ച് നോക്കുമ്പോള്‍ ഇബ്‌ലീസ് മലക്കുകളില്‍ പെട്ടവനല്ല, ജിന്നുകളില്‍ പെട്ടവനാണ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാം.

 

കിബ്റ് അശേഷം പാടില്ലെന്നാണിവിടെ നിന്ന് നമ്മള്‍ പഠിക്കേണ്ടത്. അറിവ് ന്യായീകരിക്കാന്‍ ഉപയോഗിക്കരുതെന്നും.

 

നമ്മളോരോരുത്തരും ശ്രദ്ധിക്കണം. എല്ലാവര്‍ക്കും വരാമല്ലോ ഇത്.

നല്ല വിവരമുള്ള, നന്നായി ഇബാദത്ത് ചെയ്യുന്ന ആളുകള്‍ക്കുവരെ സംഭവിക്കാമല്ലോ.

 

ഞാന്‍ അത്യാവശ്യം തരക്കേടില്ല എന്ന് തോന്നിയാല്‍ പോരേ. ഇബ്ലീസിനു പറ്റിയത് അതല്ലേ...

{أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ}[ص/76]

അവനോളം വിവരമുള്ള ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ. അസാസീല്‍ عزازيل എന്നായിരുന്നുവത്രെ അവന്‍റെ പേര്. കൂടെയുള്ള മലക്കുകളേക്കാളെല്ലാം നല്ല വിവരവും കഠിനാധ്വാനിയുമായിരുന്നു അവനെന്ന് പണ്ഡിതന്മാര്‍  രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ആ വിവരം തന്നെയാണ് അവനെ പിഴപ്പിച്ചത്. അഹങ്കാരിയാക്കിയത്.

അവന്‍ പറഞ്ഞത് ശരിതന്നെയാണ്. പക്ഷേ, ആ അറിവ് മറ്റുള്ളഴരെ ഇന്‍സള്‍ട്ട് ചെയ്യാനുപയോഗിച്ചു. അതാണ് സംഭവിച്ചത്. മാത്രമല്ല, പറയേണ്ടിടത്തല്ല ആ വിവരം പറഞ്ഞത്. പടച്ചവനോട് പറയേണ്ട വര്‍ത്തമാനമായിരുന്നില്ല അത്.

{أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ} [ص/76]

നമ്മളില്‍ പലര്‍ക്കും പറ്റുന്ന തെറ്റാണിത്, പണ്ഡിതന്മാര്‍ക്കുപോലും. ഉള്ള വിവരം മറ്റുള്ളവരെ ഇന്‍സള്‍ട്ട് ചെയ്യാനുപയോഗിക്കുക. ങ്ങനെയാകുമ്പോള്‍, ഇവന്‍ ഉഷാറും മറ്റവന്‍ മോശക്കാരനുമാകും.

ചിലര്‍ ചില വിഭാഗങ്ങളെ അടച്ചാക്ഷേപിക്കാറുണ്ട്. മു‍സ്‍ലിയാക്കന്മാരൊക്കെ കണക്കാണ്. രാഷ്ട്രീയക്കാരൊക്കെ പോക്കാണ്, കച്ചവടക്കാരൊക്കെ അങ്ങനെത്തന്നെയാണ്....

നന്നായി ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട വര്‍ത്തമാനമാണിത്. ആരെയും ഇന്‍സള്‍ട്ട് ചെയ്യരുത്. അടച്ചാക്ഷേപിക്കരുത്. അതിനുവേണ്ടിയല്ല നമ്മുടെ വിവരവും ബോധവും ഉപയോഗിക്കേണ്ടത്.

വലിയ ആബിദീങ്ങള്‍ക്കും സ്വാലീഹിങ്ങള്‍ക്കുമൊക്കെ വരാവുന്ന കുഴപ്പമാണീ അഹങ്കാരം.  എന്‍റെ അത്ര ഇബാദത്ത് ചെയ്യുന്നവര് ആരുണ്ട്, എന്‍റെയത്ര വിവരമുള്ളവരാരുണ്ട്...ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കൂടിയവര്‍ മാത്രമേ രക്ഷപ്പെടൂ. അല്ലാത്തവരൊക്കെ നരകത്തിലാണ്. ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നവര്‍ ഇന്നുമുണ്ട്, നമ്മുടെ കൊച്ചുകേരളത്തിലുമുണ്ട്.

കുടുംബമഹിമ കൊണ്ട് നെഗളിക്കുന്നവരുണ്ട്, വലിയ ജോലി കിട്ടിയാല്‍, ബിസിനസ് വളര്ന്നാല്‍. നേതാവായാല്‍ പിന്നെ പിടുത്തം വരുന്നവര്‍, അധികാരം കിട്ടിയാല്‍, ലോക്കല്‍ നേതാവായാല്‍ വരെ...

പിന്നെ മറ്റുള്ളവര്‍ കൂടെ ഇരിക്കാന്‍ പാടില്ല, തിന്നാന്‍ പാടില്ല, എന്തെങ്കിലും ചെറിയ പണികള്‍ വരെ എടുക്കാനൊരു മടി. അതൊക്കെ ഖാദിമുകള്‍ ചെയ്യട്ടെ. ഇങ്ങനെ തോന്നിയാല്‍ അത് കിബ്റാണെന്നാണ്.

എന്താ ഇപ്പോ എന്നോട് ദുആര്‍ക്കാന്‍ പറയാതിരുന്നത്. സ്വാഗതം പറയുമ്പോള്‍ എന്‍റെ പേരെന്താ പറയാത്തത്.. എന്നെ എന്താണ് സ്റ്റേജിലേക്ക് വിളിക്കാത്തത്...

ഇങ്ങനെയൊരു ചിന്ത (ഞാന്‍ തരക്കേടില്ല) വന്നാല്‍ എന്താണ് പരിഹാരം -

ഉടനെ ഹൌഖലത്ത് ചൊല്ലുക (لا حول ولا قوة إلا بالله العلي العظيم).

ഞാനിപ്പോള്‍ എന്തിനാണ് അഹങ്കരിക്കുന്നത്... എല്ലാം അല്ലാഹു തന്നിട്ടല്ലേ കിട്ടിയത്, ഇനിയും അല്ലാഹു തന്നെയല്ലേ തരേണ്ടവന്‍... അവിടന്ന് ഇങ്ങോട്ട് കിട്ടപ്പോന്നിട്ടുവേണ്ടേ... നമ്മളെല്ലാവരും അല്ലാഹുവിലേക്ക് ആവശ്യക്കാരല്ലേ...

﴿ يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ ﴾ سورة فاطر 15

മൂസാനബി-عليه السلام യുടെ ദുആ. നമ്മളൊക്കെ പഠിക്കണം, ഇങ്ങനെയൊരു ചിന്ത വരാതിരിക്കാനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല മരുന്നാണിത്.

ഈജിപ്തില്‍ നിന്ന് പേടിച്ച് രക്ഷപ്പെട്ട് മദ്യയനിലെത്തി ദുആ ചെയ്തില്ലേ.

رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ {القصص: 244}.

അല്ലാഹു ഉത്തരം കൊടുത്തു – ഈ ഒരൊറ്റ ദുആക്ക് എന്തൊക്കെയാണ് കിട്ടിയത്? 4 കാര്യങ്ങളാണ് കിട്ടിയത്. നല്ല ആശ്വാസത്തോടെ താമസിക്കാനൊരിടം, നല്ല ഭക്ഷണം, നല്ലൊരു ജോലി, സ്വാലിഹത്തായൊരു പെണ്ണ്. ഇതൊക്കെ ചെയ്തുകൊടുക്കാന്‍ ശുഐബ്-عليه السلام ന് അല്ലാഹു തോന്നിപ്പിച്ചുകൊടുത്തില്ലേ.. പെട്ടെന്ന് അല്ലാഹു ഉത്തരം കൊടുത്തു.

 

ഇതുപോലെ എപ്പോഴും എല്ലാ ഖൈറിനു വേണ്ടിയുള്ള ദുആയും ഇത്തരം ചിന്ത വരാതിരിക്കാനുള്ള മരുന്നാണ്. ആഇശ رضي الله عنها യെ പഠിപ്പിച്ചില്ലേ നബി صلى الله عليه وسلم

حديث مرفوع) حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ , حَدَّثَنَا عَفَّانُ , حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ , أَخْبَرَنِي جَبْرُ بْنُ حَبِيبٍ , عَنْ أُمِّ كُلْثُومٍ بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ , عَنْ  عَائِشَةَ, أَنّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَّمَهَا هَذَا الدُّعَاءَ : " اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنَ الْخَيْرِ كُلِّهِ , عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ , مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَمَا لَمْ أَعْلَمْ , وَأَعُوذُ بِكَ  مِنَ الشَّرِّ كُلِّهِ , عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ , مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَمَا لَمْ أَعْلَمْ , اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ عَبْدُكَ وَنَبِيُّكَ , وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا عَاذَ بِهِ عَبْدُكَ وَنَبِيُّكَ , اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْجَنَّةَ , وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ , وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ النَّارِ , وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ , وَأَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ كُلَّ قَضَاءٍ قَضَيْتَهُ لِي خَيْرًا "  .

അഹങ്കാരം വരാതിരിക്കാനുള്ള മറ്റൊരു വഴിയാണ് ന്യായീകരിക്കാതിരിക്കുക എന്നത്. ഏത് തെറ്റും ഉടനടി, അല്ലെങ്കില് 24 മണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ ന്യായീകരിക്കുന്നവരാണ് നമ്മള്‍.

 

ഞാന്‍ തരക്കേടില്ലെന്നും മറ്റുള്ളവരേക്കാള്‍ ഉഷാറാണെന്നും തോന്നുന്നതുപോലും അഹങ്കാരമാണ്.

من رأى أنه خير من غير فقد استكبر (سفيان بن عيينة ر)

 

അല്ലെങ്കിലും എന്തിനാണ് നമ്മള്‍ അഹങ്കരിക്കുന്നത്. അഹങ്കരിക്കാന്‍ മാത്രം നമ്മുടെ കൈയില്‍ എന്താണുള്ളത്? ഒന്ന് വീണാല്‍ കഴിഞ്ഞില്ലേ നമ്മുടെ കഥ. നാലുവട്ടമൊന്ന് ഛര്‍ദ്ദിച്ചാലോ വെളിക്കിരുന്നാലോ പിന്നെ നേരെ ചൊവ്വേ ഒന്ന് എഴുന്നേറ്റുനില്‍ക്കാന്‍ പോലും നമുക്ക് കഴിയുമോ? ഈ പുറത്തുപോയ വസ്തുക്കളാണ് നമ്മളെ ഇതുവരെ താങ്ങിനിറുത്തിയതെന്നല്ലേ അതിനര്‍ത്ഥം. ഇതൊക്കെ ഉള്ളില്‍ കൊണ്ടുനടക്കുന്ന നമ്മള്‍ക്ക് അഹങ്കരിക്കാനെന്താണുള്ളത്..?!

 

അഹങ്കാരികള്‍ക്ക് ഗുരുതരമായ ശിക്ഷയാണുള്ളത്. ഖിയാമ നാളില്‍ ആളുകള്‍ ചവിട്ടിമെതിക്കപ്പെടുന്ന ചെറിയ കണികകളായിട്ടാണ് അവര്‍ കൊണ്ടുവരപ്പെടുക.

وقال أبو هريرة‏:‏ قال النبي صلى الله عليه وسلم ‏"‏ يحشر الجبارون والمتكبرون يوم القيامة في صور الذر تطؤهم الناس لهوانهم على الله تعالى.

 

നടത്തത്തിലോ ഇരുത്തത്തിലോ പെരുമാറ്റത്തിലോ നോട്ടത്തിലോ പോലും കിബ്റ് വരരുത്.

 وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولًا (37) كُلُّ ذَٰلِكَ كَانَ سَيِّئُهُ عِندَ رَبِّكَ مَكْرُوهًا (38)الإسراء

 

ഇബ്‍ലീസ് എന്നാല്‍ അല്ലാഹുവിന്‍റെ കാരുണ്യത്തില്‍ നിന്ന് ആശ മുറിഞ്ഞവന്‍ എന്നര്‍ത്ഥം പറായം. നിരാശ എന്നര്‍ത്ഥമുള്ള ഇബ്‍ലാസ് എന്ന പദത്തില്‍ നിന്നാണ് ഈ പേര് നിഷ്പന്നമായത്.

സുജൂദ് ചെയ്യാത്ത ഖേദം ഇബ്ലീസ് എപ്പോഴും പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുമത്രെ. പ്രത്യേകിച്ച് നമ്മള്‍ തിലാവത്തിന്‍റെ സുജൂദ് ചെയ്യുന്ന മസയത്ത്. അവന്‍ കരഞ്ഞുകൊണ്ടു പറയുമത്രെ: ആദമിന്‍റെ മകനോട് സുജൂദ് ചെയ്യാന്‍ കല്‍പിക്കപ്പെട്ടു, അങ്ങനെ അവന്‍ സുജൂദ് ചെയ്തു, സ്വര്‍ഗം നേടി. ഞാനോ, സുജൂദ് ചെയ്യാന്‍ കല്‍പിക്കപ്പെട്ടു, പക്ഷേ, ചെയ്തില്ല. എനിക്ക് നരകവും (മുസ്‍ലിം).

 

ഈ സംഭവത്തിനു ശേഷം ഇബ്‍ലീസിനെ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ നിന്ന് അല്ലാഹു ആട്ടിപ്പുറത്താക്കി. അന്ന് തുടങ്ങിയതാണ് നമ്മളോടുള്ള ദേഷ്യവും അസൂയയും. ആദമിന്‍റെ മക്കളെ വെറുതെ വിട്ടുകൂടാ... ഞാന്‍ പുറത്തായ ഈ സ്വര്‍ഗത്തിലേക്ക് അവരാരും വരരുത്, ഞാനവരെ നരകത്തിലേക്കെത്തിക്കും.

 

ഈ ഒരു അസൂയ ഇന്നും കൊണ്ടുനടക്കുന്നു. നമ്മളെ പിഴപ്പിക്കാന്‍ അല്ലാഹുവിന്‍റെ സമ്മതവും അവന്‍ വാങ്ങിവെച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ.

 

ആവുന്ന വഴിക്കൊക്കെ പിഴപ്പിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞു. എന്നാലൊന്ന് കാണട്ടെ, എന്‍റെ മുഖ്ലീസ്വീങ്ങളായ അടിമകളെ നിനക്കൊരു ചുക്കും ചെയ്യാന്‍ കഴിയില്ലെന്ന് അല്ലാഹുവും പറഞ്ഞു.

 

 (قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ* قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ* إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ* قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ* إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ) سورة ص 79-83

 

അടുത്ത ആയത്ത്-35

 

സുജൂദിന്‍റെ സംഭവത്തിനുശേഷം ആദം നബി(അ)ന് അല്ലാഹു ചെയ്ത മറ്റൊരു അനുഗ്രഹത്തെക്കുറിച്ചാണ് ഇനി പറയുന്നത്. മഹാനവര്‍കളെയും ഭാര്യയെയും സ്വര്‍ഗത്തില്‍ യഥേഷ്ടം വിഹരിക്കാനും അതിലെ വിഭവങ്ങള്‍ അനുഭവിക്കാനും അവന്‍ അനുവദിച്ചു.

 

ഒരു നിശ്ചിത വൃക്ഷത്തോടടുക്കരുതെന്ന് പ്രത്യേകം വിലക്കി. ഒരു പരീക്ഷണമായിരുന്നു ഇത്. ഇതിന്‍റെ പര്യവസാനം എന്തായിരിക്കുമെന്ന് അല്ലാഹുവിന് ശരിക്കും അറിയാം. അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല-പക്ഷേ, അതിനു ശേഷമുള്ള നടപടികളുമായി മുന്നോട്ടുപോകാന്‍ അതൊരു കാരണമായി അല്ലാഹു നിശ്ചയിച്ചിരിക്കുകയാണ്.

 

وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ (35)

നാം പറഞ്ഞു: അല്ലയോ ആദം! താങ്കളും സഹധര്‍മിണിയും സ്വര്‍ഗത്തില്‍ താമസിക്കുകയും അതില്‍ നിന്ന് ഇഷ്ടാനുസരണം സുഭിക്ഷമായി ആഹരിക്കുകയും ചെയ്യുക. എന്നാല്‍, ഈ വൃക്ഷവുമായി അടുക്കരുത്. അങ്ങനെ ചെയ്താല്‍ നിങ്ങളിരുവരും അക്രമികളില്‍ പെടും. 

 

ഇവിടെ പറയുന്ന  അടുക്കരുതെന്ന് പറഞ്ഞ വൃക്ഷം / തിന്ന പഴം ഏതാണെന്നതിനെക്കുറിച്ച് പല അഭിപ്രായങ്ങളുമുണ്ട്. മരത്തിന്‍റെയോ പഴത്തിന്‍റെയോ പേരോ മറ്റോ അറിഞ്ഞതുകൊണ്ട് പ്രത്യേകിച്ച് കാര്യമൊന്നുമില്ലല്ലോ. ഉണ്ടെങ്കില്‍ അല്ലാഹു തന്നെ അത് വ്യക്തമാക്കുമായിരുന്നു. വിഷയങ്ങള്‍ കാര്യമാത്രപ്രസക്തമായി പറയുക എന്നതാണല്ലോ വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിന്‍റെ പൊതുവായ രീതി.

 

അടുത്ത ആയത്ത്-36

 

ആദം നബി(عليه السلام)യും ഭാര്യയും സുഖസന്തോഷമായി സ്വര്‍ഗത്തില്‍ താമസിച്ചുവരുന്നതില്‍ ഇബ്‌ലീസിന് വല്ലാത്ത അസൂയ തോന്നി. അവരെ പുറത്താക്കാന്‍ ചതിപ്രയോഗം നടത്താനൊരുങ്ങുകയാണവന്‍.

 

അഹങ്കാരവും അസൂയയും കൊണ്ടാണെങ്കിലും ഇബ്‌ലീസ് കാലാകാലം ആട്ടിയകറ്റപ്പെടാന്‍ ഇടവന്നത് ആദം നബി عليه السلام യുടെ കാരണം കൊണ്ടാണല്ലോ. അതുകൊണ്ട് അവരിങ്ങനെ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ സുഖമായി കഴിയുന്നത് അവന് സഹിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. ദുരുപദേശങ്ങളും ദുഷ്‌പ്രേരണകളും നല്‍കി അവരെ അബദ്ധത്തില്‍ ചാടിക്കുകയാണ്.

 

'ഈ വൃക്ഷത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങളുടെ റബ്ബ് വിരോധിച്ചത് നിങ്ങള്‍ മലക്കുകളാവുകയോ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ നിത്യവാസികളാവുകയോ ചെയ്യാതിരിക്കുവാന്‍ മാത്രമാണെ'ന്ന് അവരുടെ മുമ്പില്‍ ഇബ്‌ലീസ് തന്ത്രപൂര്‍വം സമര്‍ഥിച്ചു. 'നിശ്ചയമായും ഞാന്‍ നിങ്ങളുടെ ഗുണകാംക്ഷികളില്‍ പെട്ടവനാണ് എന്നവന്‍ സത്യം ചെയ്തുപറഞ്ഞു' (അല്‍അഅ്‌റാഫ് 21). ഇതായിരുന്നു അവന്‍റെ ചതിപ്രയോഗം.

 

فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ (36)

എന്നാല്‍ അതില്‍ നിന്ന് പിശാച് അവരെ വ്യതിചലിപ്പിച്ചു. അവരനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന സ്വര്‍ഗീയ സുഖങ്ങളില്‍ നിന്ന് അവരെ ബഹിഷ്കരിക്കുകയും ചെയ്തു. നാം കല്‍പിച്ചു: 'നിങ്ങള്‍ ഇറങ്ങിപ്പോവുക, നിങ്ങള്‍ പരസ്പരം ശത്രുക്കളാണ്. ഒരു നിശ്ചിതകാലം വരെ നിങ്ങള്‍ക്ക് ഭൂമിയില്‍ അധിവാസവും ജീവിത വിഭവങ്ങളുമുണ്ടായിരിക്കും.

 

ഇവിടെ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം - ഇതൊരു പാപമല്ല. അമ്പിയാക്കള്‍ പാപസുരക്ഷിതരാണല്ലോ. ഇത് ഒരു അശ്രദ്ധയാണ്, മറവിയാണ്. മുഫസ്സിറുകളെല്ലാം വിവിധ വിശദീകരണങ്ങള്‍ ഇതുസംബന്ധമായി നല്‍കിയിട്ടുണ്ട്.

 

ആദം നബി عليه السلام മറന്നുപോയതാണെന്ന് അല്ലാഹു തന്നെ സൂറ ഥാഹ 115 ല്‍ പറയുന്നുണ്ടല്ലോ.

ولقد عَهِدْنَا إلى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ} [طه: 115]

وَقُلْنَا اهْبِطُوا

'നിങ്ങള്‍ ഇറങ്ങുക' എന്ന കല്‍പന ആദം, ഹവ്വാ, ഇബ്‌ലീസ് എന്നിവരോടാണ്. ഭൂമിയിലെ ജീവിതകാലം താല്‍ക്കാലികമാണ്. ശേഷം വരുന്ന പരലോകമാണ് ശാശ്വതം.

بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ

ഇതൊരു താക്കീതാണ്. മനുഷ്യനും പിശാചും തമ്മിലുള്ള ആജീവനാന്ത ശത്രുത, മനുഷ്യര്‍ തമ്മിലുണ്ടാകുന്ന ശത്രുത, ഈ ശത്രുത നിമിത്തം നേരിടാവുന്ന ഭവിഷ്യത്തുകള്‍ - ഇതിനെക്കുറിച്ചെല്ലാം സദാ ജാഗരൂകരായിരിക്കണെമന്നുള്ള താക്കീത്.

 

وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ

അല്ലാഹു നിശ്ചയിച്ച കാലാവധി തീരും വരെ താമസിക്കാനുള്ള പാര്‍പ്പിടസൗകര്യവും, ഉപജീവനമാര്‍ഗവും ഭൂമിയില്‍ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടാണ് അല്ലാഹു അവരെ ഇങ്ങോട്ടേക്കയക്കുന്നത്.

 

അങ്ങനെ വരുമ്പോള്‍, വീടുണ്ടാക്കാന്‍ സ്ഥലം പോരാതെയോ, ഉപജീവനത്തിന് വിഭവങ്ങള്‍ മതിയാകാതെയോ മനുഷ്യന്‍ ഭൂമിയില്‍ കഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കില്‍, അത് മനുഷ്യനുണ്ടാക്കിയ തെറ്റായ വ്യവസ്ഥകളുടെയും അതിക്രമപരമായ നിയമങ്ങളുടെയും കൈയേറ്റങ്ങളുടെയും കാരണം കൊണ്ടായിരിക്കും.

 

അല്ലാതെ സ്ഥലപരമിതിയോ വിഭവങ്ങളുടെ കുറവോ കൊണ്ടായിരിക്കില്ല. പിന്നെ, മുഅ്മിനിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇതിനെല്ലാമൊരു മറുവശമുണ്ടല്ലോ – എല്ലാം  പരീക്ഷണങ്ങളാണ്. ക്ഷമിക്കുകയും പ്രതിഫലം കാംക്ഷിക്കുകയുമാണ് സത്യവിശ്വാസികള്‍ ചെയ്യേണ്ടത്.

 

بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ

ഇവരെ അന്ന് പിഴപ്പിച്ച പോലെ,  നമ്മളെയും ഇപ്പോള്‍ പിഴപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയാണ്. അത് പിശാചിന്‍റെ വര്‍ഗസ്വഭാവമാണ്.

 

ഒരുപാട് ആയത്തുകളില്‍ അല്ലാഹു ഇതേ പോലെ വാണിംഗ് തന്നിട്ടുണ്ട്. വ്യക്തമായ പ്രത്യക്ഷ ശത്രു (عدوّ مبين) ആണെന്ന് തീര്‍ച്ചപ്പെടുത്തി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

 

ألَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ ۖ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ، وَأَنِ اعْبُدُونِي ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ،

وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا ۖ أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ (يس 60-62)

ആദമിന്‍റെ മക്കളേ എന്നാണ് വിളി.. എന്തിനാണങ്ങനെ വിളിച്ചത്. ബാപ്പാനെ പിഴപ്പിച്ചവനാണവന്‍, അതുകൊണ്ട് മക്കളേ, നിങ്ങള്‍ ജാഗ്രതൈ.

إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا -  سورة فاطر آية 6

أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِي وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلا سورة الكهف آية 50

 

ശത്രുവിനെ ശത്രുവായി കാണണം, മിത്രമായല്ല. അതല്ലേ ബുദ്ധി. പക്ഷേ, നമ്മളോ, പലപ്പോഴും മിത്രമായിട്ടാണ് പിശാചിനെ കാണുന്നത്. പലപ്പോഴും നമ്മുടെ കൂടെ കൂട്ടുകയാണ്. അവന്‍റെ കൂടെ പോവുകയാണ്.

 

ശത്രുവാണെന്ന് അല്ലാഹു പറഞ്ഞുതന്നതിനുപുറമെ, പിഴപ്പിക്കുമെന്ന് ശൈഥാന്‍ സത്യം ചെയ്തുപറഞ്ഞതും അല്ലാഹുതന്നെ പറഞ്ഞുതന്നിട്ടുണ്ട്.

فَبِعِزَّتِكَ لأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ، إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ ٱلْمُخْلَصِينَ – ص 82-83

 

എല്ലാ വിധേനയും ദുര്‍ബോധനം നടത്തും. നേരായ വഴിയില്‍ വന്ന് പിഴപ്പിക്കും. മൂന്നിലൂടെയും പിന്നിലൂടെയും വലതു-ഇടതു ഭാഗങ്ങളിലൂടെയും വന്ന് പിഴപ്പിക്കും.

قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ. ثُمَّ لآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ وَلاَ تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ. – سورة الأعراف 16, 17

ഒന്നും ചെയ്യേണ്ടാ എന്ന് പറയില്ല... പിന്നെയാക്കാം. ഇപ്പോ ചെറുപ്പമല്ലേ, കുറച്ചൊക്കെ ആസ്വദിക്ക്, കുറച്ചുകഴിയട്ടെ, എന്നിട്ട് നന്നാകാം.

 

പള്ളിക്ക് ആയിരല്ല, രണ്ടായിരംതന്നെ കൊടുക്കണം, പക്ഷേ, ഇപ്പഴല്ല, സാലറി തികയില്ലല്ലോ. നിനക്കെന്തൊക്കെ ചെലവുകളുണ്ട്.

 

സാക്ഷാല്‍ ശൈഥാന്‍ തന്നെ, ഞാന്‍ നിങ്ങളുടെ ശത്രുവാണെന്നും ശല്യം ഒഴിവാകാനുമുള്ള മാര്‍ഗവും പറഞ്ഞുതന്നിട്ടുണ്ട്.

 

ഉറങ്ങുമ്പോള്‍ ആയതുല്കുര്‍സിയ്യ് ഓതണമെന്ന് പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തതാരാണ് – ഇബ്‍ലീസ് തന്നെ. സകാത്തിന്‍റെ മുതല്‍ കക്കാന്‍ വന്ന പിശാചിനെ അബൂഹുറൈറ رضي الله عنه പിടികൂടി. മൂന്നാമത്തെ ദിവസവും പിടിക്കപ്പെട്ട് തിരുനബിصلى الله عليه وسلمയുടെ അടുക്കല്‍ ഹാജറാക്കുമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍, ഇബ്‍ലീസ് താഴ്മയോടെ അപക്ഷേച്ചിതാണ് വിടാന്‍. ഇനി ആവര്‍ത്തിക്കില്ലെന്നും എന്നെ വിട്ടാല്‍ നിങ്ങള്‍ക്കുപകാരപ്പെടുന്ന ഒരു കാര്യം ഞാന്‍ പഠിപ്പിച്ചുതരാമെന്നും പറഞ്ഞു. ഈ ഹദീസ് പ്രസിദ്ധമാണ്.

 

ഉറങ്ങാന്‍ പോകുമ്പോള്‍ ആയത്തുല്‍ കുര്‍സിയ്യ് ഓതിയാല്‍ മതി, അല്ലാഹുവിന്‍റെ കാവല്‍ നിങ്ങള്‍ക്കുണ്ടാകുമെന്നും ഒരു പിശാചും നിങ്ങളോടടുക്കുകയില്ലെന്നുമാണ്  ഇബ്‍ലീസ് അബൂബഹുറൈറ رضي الله عنهക്ക് പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തത്.

 

ഈ വിഷയം തിരുനബി صلى الله عليه وسلمയോട് ഉണര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ ആ വന്നത് പിശാചാണെന്നും സദാ നുണ പറയുന്ന അവന്‍ ഇപ്പറഞ്ഞത് സത്യമാണെന്നും പറയുകയാണ് ചെയ്തത്.

 

പിശാചിന്‍റെ കുതന്ത്രങ്ങളും ചതിക്കുഴികളെക്കുറിച്ച് നമ്മള്‍ ശരിക്കും ബോധവന്മാരാകണം. അവന്‍റെ കൂടെ പോയിട്ട് ഒരു കാര്യവമില്ല. അവസാനം അവന്‍ നമ്മളെ കൈയൊഴിയും. നമ്മള്‍ കുടുങ്ങും. നമ്മളെ രക്ഷപ്പെടുത്താനൊന്നും അവന് കഴിയില്ല. അല്ലെങ്കിലും പരലോകത്ത് ആര്‍ക്കും ആരെയും രക്ഷപ്പെടുത്താന്‍ കഴിയില്ല.

 

അവന്‍റെ കൂടെക്കൂടി നരകത്തിലെത്തിയാല്‍ അവന്‍ നൈസായി ഒഴിഞ്ഞുമാറുമെന്ന് അല്ലാഹു സൂറത്തു ഇബ്റാഹീമില്‍ പറയുന്നുണ്ട്. ഒഴിഞ്ഞുമാറും, നമ്മള്‍ കുടുങ്ങും. അതാണല്ലോ അവന്‍ വിട്ടുപറയുന്നത്,

 

وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ، وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنفُسَكُم ۖ مَّا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُم بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (إبراهيم 22)

(വിധിപ്രസ്താവമുണ്ടായിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ പിശാച് വിളംബരംചെയ്യും: അല്ലാഹു നിങ്ങളോട് സത്യസന്ധമായ വാഗ്ദാനമാണ് ചെയ്തിരുന്നത്. ഞാനും നിങ്ങള്‍ക്കു ചില വാക്കുതന്നു; എന്നാല്‍ ഞാനതു ലംഘിച്ചു. നിങ്ങളിലെനിക്ക് അധീശാധിപത്യമൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല - ഞാന്‍ വിളിച്ചു; അപ്പോള്‍ നിങ്ങളതിന് ഉത്തരം ചെയ്തുവെന്ന്മാത്രം. അതുകൊണ്ട് എന്നെയധിക്ഷേപിക്കേണ്ട, സ്വന്തത്തെത്തന്നെ നിങ്ങള്‍ കുറ്റപ്പെടുത്തിയാല്‍ മതി. നിങ്ങളെ സഹായിക്കാന്‍ എനിക്കു സാധിക്കുകയില്ല; എന്നെ രക്ഷപ്പെടുത്താന്‍ നിങ്ങള്‍ക്കുമാവില്ല. മുമ്പ് (ഭൗതിക ലോകത്ത്) നിങ്ങളെന്നെ അല്ലാഹുവിന്‍റെ പങ്കുകാരനാക്കിയിരുന്നതിനെ ഞാന്‍ ഇതാ നിഷേധിക്കുന്നു. അക്രമികള്‍ക്ക് വേദനാജനകമായ ശിക്ഷയുണ്ട്, തീര്‍ച്ച.)

 

പിശാച് വലിയ വലിയ ആളുകളെ പിഴപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്..... പ്രവാചകന്മാരെ വരെ, പല രൂപത്തില്‍.. പിന്നെയല്ലേ നമ്മള്‍!

 

മകനെ അറുക്കാന്‍ കൊണ്ടുപോകുമ്പോള്‍ പിന്തിരിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ ഇബ്റാഹീം നബി(عليه السلام) എറിഞ്ഞാട്ടിയില്ലേ.... പല രൂപത്തിലും വരും പ്രവാചകന്മാരുടെയടുത്ത്.

 

തിരു നബി(صلى الله عليه وسلم)യെ കൊല്ലാനുള്ള മീറ്റിംഗില്‍ യമനി പണ്ഡിതന്‍റെ വേഷത്തിലാണ് വന്നത്.  ബദ്റ് യുദ്ധത്തക്കളത്തില്‍ ഖുറൈശി നേതാവിന്‍റെ കോലത്തിലാണെത്തിയത്.

 

പിശാച് വരുന്ന വഴികളും മനസ്സിലാക്കണം... ആ വഴികള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ മതി, വന്നാല്‍ അത് പിശാചാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി പിന്മാറുക.

 

ദേഷ്യം, വെറുപ്പ്, പൊങ്ങച്ചം, അഹങ്കാരം, ആര്‍ത്തി, ദുരഭിമാനം, അസൂയ, പോര്– ഇങ്ങനെ പലപല വഴികള്‍ ശ്രദ്ധിക്കണം.

 

ഒരുപാട് കാലം ജീവിക്കും, ജീവിക്കണം എന്ന തോന്നല്‍. നീ ഇപ്പോഴൊന്നും മരിക്കൂകയില്ല, കുറെ തെറ്റ് ചെയ്ത് പിന്നെ ഒരു ഹജ്ജ് ചെയ്യാം, ഉംറ ചെയ്യാം – ഇങ്ങനെ തോന്നിപ്പിക്കും. വിനോദം മാത്രം മതി. നന്നായി ആസ്വദിച്ചോളൂ. തോന്നിയതുപോലെ ജീവിച്ചോളൂ.

 

നമ്മള്‍ തരക്കേടില്ലല്ലോ എന്നൊരു തോന്നല്‍. ഈ തോന്നല്‍ വന്നാല്‍ പിന്നെ ശൈഥാന് എളുപ്പമാണ് നമ്മുടെ മേല്‍ ആധിപത്യം ചെലുത്താനും പിഴപ്പിക്കാനും.

 

ആളുകളെ ഇന്‍സള്‍ട്ട് ചെയ്യിക്കുക, സോഷ്യല്‍ മീഡിയയും മറ്റും ദുരുപയോഗം ചെയ്യിക്കുക. ആവശ്യമില്ലാത്ത് കണ്ട് സമയം നഷ്ടപ്പെടുത്തിക്കുക... ഇതൊക്കെ അവന്‍റെ ചതിവഴികളാണ്.

 

ജനങ്ങള്‍ കാണാന്‍ വേണ്ടി നല്ലത് ചെയ്യുക, തന്നെ പൊക്കിപ്പറയണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുക, ഈ തോന്നല്‍ അപകടമാണ്. പ്രാസംഗികര്‍ ശ്രദ്ധിക്കുക. ഓവറായി മുഖസ്തുതി പറയേണ്ട. ഇഖ്ലാസ് കൊണ്ടുനേരിടുക.

 

എല്ലാ കാര്യത്തിലും നിയ്യത്ത് നന്നാക്കുക... ജോലിക്ക് എങ്ങനെയാണ് പോകാതിരിക്കുക എന്ന് കരുതി പോകേണ്ട. തന്‍റെയും കുടുംബത്തിന്‍റെയും മഈശത്തിന് ഇറങ്ങുകയാണ് റബ്ബേ, നീ ബറകത്ത് ചെയ്യണേ എന്ന് കരുതി ഇറങ്ങുക. എല്ലാ കാര്യവും ഇങ്ങനെ നിയ്യത്ത് നന്നാക്കി ഇബാദത്താക്കി മാറ്റുക.

 

ചെയ്യുന്നത് ആത്മാര്‍ത്ഥമാണെങ്കില്‍ പിന്നെ ആര് നമ്മളെ പുകഴ്ത്തിയാലും ഇകഴ്ത്തിയാലും സമമല്ലേ. അപ്പോപ്പിന്നെ പിശാചിന് നമ്മളെ വളക്കാന്‍ കഴിയില്ല.

 

പിശുക്കിലൂടെയും വരും പിശാച്. ദാനം ചെയ്യാന്‍ അവസരം വരും, പക്ഷേ, കൊടുക്കണ്ട, ഇപ്പോള്‍ വേണ്ട. ഇനി അഥവാ കൊടുത്തു, എങ്ങാനും പാപ്പരായിപ്പോയാലോ, അന്നേ ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ, കൊടുക്കണ്ടാ എന്ന്. ഇപ്പോ എന്തായി? ചിലപ്പോ ഭാര്യയോ മറ്റു ഉറ്റവരോ ആയിരിക്കും ഇങ്ങനെ പറയുന്നത്. പിശാചാണിതിന് പിന്നില്‍.

 

അത്യാഗ്രഹം പിശാച് വരുന്ന വഴിയാണ്. ആളുകളുടെയടുത്തുനിന്ന് വല്ലതും കിട്ടണം. മാമൂലുകള്‍. ഇരട്ടി ഇങ്ങോട്ട് കിട്ടാന്‍ വേണ്ടി അങ്ങോട്ടു കൊടുക്കുക. അല്ലാഹിവിനു വേണ്ടി കൊടുത്തോളിന്‍. അല്ലെങ്കില്‍ കൊടുത്തത് പോയിക്കിട്ടുകയായിരിക്കും ഫലം.

 

ഈ വഴികളൊക്കെ മനസ്സിലാക്കി ശൈഥാനെ കൂടെക്കൂട്ടാതിരിക്കണം. അല്ലാഹു സഹായിക്കട്ടെ-ആമീന്‍.

 

പിശാച് ജിന്നുകളില്‍ മാത്രമല്ല, മനുഷ്യരിലുമുണ്ട്. من الجنة والناس എന്ന് സൂറത്തുന്നാസില്‍ പറഞ്ഞത് അതുകൊണ്ടാണ്. വേണ്ടാത്ത് ആരൊക്കെ നമ്മോട് പറയുന്നുണ്ടോ, പ്രേരിപ്പിക്കുന്നുണ്ടോ അവരെല്ലാം പിശാചാണ്.

 

എന്നാല്‍ പിന്നെ, ഈ പിശാചിനെ റബ്ബ് പടച്ചില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ രക്ഷപ്പെട്ടേനെ എന്ന് ചിന്തിക്കേണ്ടതില്ല. പിശാചില്ലെങ്കിലും നമ്മുടെ ശരീരം നമ്മുടെ ശത്രുവാണ്. ശരീരം തിന്മക്ക് വിളിക്കുന്നു, സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യാന്‍ പിശാചും.

 

അടുത്ത ആയത്ത്-37

നിശ്ചിത വൃക്ഷത്തെ സമീപിക്കരുതെന്ന് അല്ലാഹു കല്‍പിച്ചിരുന്നല്ലോ. പക്ഷേ, പിശാചിന്‍റെ കെണിയില്‍ പെട്ട് അവരത് തിന്നു. സംഭവിച്ചുപോയ അബദ്ധത്തെക്കുറിച്ച് ആദം(عليه السلام) വല്ലാതെ ഖേദിച്ചു.

 

പശ്ചാത്തപിച്ചു മടങ്ങേണ്ടുന്ന വിധവും അതിനുള്ള വാക്കുകളും അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ നിന്നുതന്നെ ലഭിച്ചു. മനുഷ്യചരിത്രത്തിലെ ആദ്യത്തെ പശ്ചാത്താപ സംഭവമാണല്ലോ ഇത്. അങ്ങനെ, ആ വാക്കുകള്‍ മുഖേന മഹാനവര്‍കള്‍  പാപമോചനം തേടി, അല്ലാഹു അത് സ്വീകരിച്ചു പൊറുത്തു കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു.

فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (37)

പിന്നെ ആദം നബി തന്‍റെ രക്ഷിതാവിങ്കല്‍ നിന്ന് ചില വചനങ്ങള്‍ ഗ്രഹിച്ച് (ഏറ്റെടുത്തു, പഠിച്ചു) പശ്ചാത്തപിച്ചു. അല്ലാഹു ആ പശ്ചാത്താപം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. നിശ്ചയം അവന്‍ ഏറെ പശ്ചാത്താപം സ്വീകരിക്കുന്നവനും കരുണാമയനുമത്രേ.

 

ഈ വാക്യങ്ങള്‍ ഏതായിരുന്നുവെന്ന് സൂറഃ അഅ്‌റാഫ്, 23-ആം ആയത്തിലുണ്ട്:

قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (الأعراف 23)

ഇതാണ് ആദം (عليه السلام) അല്ലാഹുവില്‍നിന്ന് പഠിച്ച ആ വാക്കുകള്‍ എന്ന് മുജാഹിദ്, സഈദുബ്‌നുല്‍ മുസയ്യബ്, ആബുല്‍ ആലിയ (رحمة الله عليهم) തുടങ്ങിയ പല മഹാന്മാരും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

വേറെ ചില രിവായത്തുകളില്‍ കാണാവുന്നതുപോലെ, ഈ വാക്യങ്ങള്‍ക്ക് പുറമെ വേറെയും വല്ല ദുആകളും അവര്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ടാകാം.

മുഹമ്മദ് നബി (صلى الله عليه وسلم) യുടെ ഹഖ്ഖ് കൊണ്ട് ഇടതേടി അല്ലാഹുവിനോട് പ്രാര്‍ഥിച്ചു എന്നും ഹദീസില്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്. ഈ ഹദീസ് അപദാനങ്ങളുടെ (മനാഖിബ്) ഗണത്തില്‍ സ്വീകാര്യമാണ്. ഹാകിം എന്നവര്‍ അത് പ്രബലമാക്കിയിട്ടുമുണ്ട്.

 

 

فَتَابَ عَلَيْهِ

تَابَ എന്നാല്‍ ‘മടങ്ങി’ എന്നാണ് ഭാഷാര്‍ത്ഥം. تَابَ إلى الَّله (അവന്‍ അല്ലാഹുവിങ്കലേക്ക് മടങ്ങി) എന്ന് പറയുമ്പോള്‍, ചെയ്തുപോയതിനെക്കുറിച്ച്, ചെയ്ത ആള്‍ ഖേദിച്ച് പശ്ചാത്തപിച്ചു മടങ്ങി എന്നാര്‍ണര്‍ത്ഥം.

 

تَابَ الَّله عَلَيْه (അവന്‍റെ മേല്‍ അല്ലാഹു മടങ്ങി) എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അല്ലാഹു അവന്‍റെ പശ്ചാത്താപം സ്വീകരിച്ചു – പാപം പൊറുത്തു കൊടുത്തു എന്നാണര്‍ത്ഥം. ഈ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് ഖേദിച്ചുമടങ്ങുന്ന ആള്‍ സൃഷ്ടികളാകുമ്പോള്‍ അതിന് പശ്ചാത്തപിക്കുക എന്നും, അല്ലാഹു ആയിരിക്കുമ്പോള്‍ പശ്ചാത്താപം സ്വീകരിക്കുക എന്നും അര്‍ത്ഥം വരുന്നത്.

 

ആദം നബി عليه السلام വല്ലാതെ കരഞ്ഞുപോയത്രെ ഭൂമിയിലേക്കിറിയപ്പോ. ഖേദം കൊണ്ടാണ് അങ്ങനെ കരഞ്ഞുപോയതെന്ന് വിവിധ റിപ്പോര്‍ട്ടുകളിലുണ്ട്.

 

ഈ ഒരു ഖേദം ദുന്യാവും വിട്ട് ആഖിറം വരെ നീണ്ടുനില്‍ക്കും.

ഖിയാമ നാളില്‍ എല്ലാവരും ആദ്യപിതാവിന്‍റെ അടുത്തേക്ക് ശഫാഅത്തിന് വരുമ്പോള്‍ ഞാനെന്‍റെ കാര്യത്തില്‍ തന്നെ ബേജാറിലാണെന്ന് പറഞ്ഞ് തിരിച്ചയക്കുകയാണ് ചെയ്യുക.

 

ആദം (عليه السلام) മിന് പ്രബോധനം നടത്താനുണ്ടായിരുന്നത് തന്‍റെ മക്കളോട് തന്നെയായിരുന്നു. ആദ്യപിതാവാണെന്നതിനാല്‍ മഹാനവര്‍കള്‍ വരുന്ന സമയത്ത് ഭൂമിയില്‍ മറ്റാരുമുണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ.

 

ഹവ്വാ (رضي الله عنها) മിനും അവര്‍ക്ക് ജനിച്ച മക്കള്‍ക്കുമെല്ലാം ദീനീ കാര്യങ്ങള്‍ പഠിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു മഹാനവര്‍കളുടെ ഉത്തരവാദിത്തം.

 

ആദ്യപിതാവായ ആദം (عليه السلام) തന്നെയാണ് ആദ്യനബിയും മുര്‍സലുമെന്നാണ് പണ്ഡിതപക്ഷം. ശേഷം വന്ന ശീസ് (عليه السلام)മിനും അക്കാര്യങ്ങള്‍ ഒന്ന് കൂടി സ്ഥിരപ്പെടുത്തുകയും സമൂഹത്തെ ബോധവല്‍ക്കരിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ട ഉത്തരവാദിത്തമായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്.

 

സത്യനിഷേധികളെ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കാന്‍ നിയോഗിക്കപ്പെട്ട ആദ്യ പ്രവാചകന്‍ നൂഹ് (عليه السلام) ആയിരുന്നു എന്നാണ് പണ്ഡിതര്‍ പറയുന്നത്. ‘ആദ്യപ്രവാചകന്‍ അങ്ങായിരുന്നല്ലോ, അത് കൊണ്ട് താങ്കള്‍ ശഫാഅത്ത് ചെയ്യണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ട് ഖിയാമത് നാളില്‍ ജനങ്ങള്‍ നൂഹ് (عليه السلام)നെ സമീപിക്കു’മെന്ന് ഹദീസില്‍ വന്നത് ഈ അര്‍ത്ഥത്തിലാണ് പണ്ഡിതര്‍ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നത്. 

 

إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

ഏറെ തൌബ സ്വീകരിക്കുന്നവനാണ് അല്ലാഹു. എല്ലാ തെറ്റുകളും ആത്മാര്‍ത്ഥമായി ചോദിച്ചാല്‍ പൊറുത്തുതരും. വേഗം തൌബ ചെയ്യുകയാണ് വേണ്ടത്. ചെയ്ത തെറ്റ് മറ്റുള്ളവരോട് പറയരുത്. അത് മറ്റൊരു തെറ്റാണ്.

വളരെ കാരുണ്യം ചൊരിയുന്ന റഹീമാണ് അല്ലാഹു. ഉമ്മാക്ക് മക്കളോടുണ്ടാകുന്നതിലേറെ സ്നേഹവും കരുതലുമാണ് റബ്ബിന് നമ്മോട്.

അവന്‍റെ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ പോലും കാരുണ്യമാണ്, റഹ്മത്താണ് എന്ന് ശരിക്ക് ചിന്തിച്ചാല്‍ മനസ്സിലാകും. നമ്മുടെ തെറ്റുകള്‍ പൊറുത്തുതരാനും ദറജകള്‍ ഉയര്‍ത്തിത്തരാനും നമ്മളെ ശുദ്ധീകരിക്കാനുമാണ് ഇങ്ങനെ റബ്ബ് പരീക്ഷിക്കുന്നത്.

ഖിയാമത്ത് നാളില്‍ ആഗ്രഹിച്ചുപോകുമത്രെ-ദുന്‍യാവില്‍ കുറച്ചുകൂടി മുസ്വീബത്തുണ്ടായിരുന്നാല്‍ മതിയായിരുന്നു, അതിലൊക്കെ ക്ഷമിച്ച് തെറ്റുകള്‍ പൊറുക്കപ്പെട്ട് വലിയ ദറജകളിലെത്താമായിരുന്നല്ലോ.

 

അല്ലാഹു ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം ഹിക്മത്തുകളുണ്ടാകും, നമ്മളറിഞ്ഞാലും ഇല്ലെങ്കിലും.

 

ചോദിച്ചാല്‍ കിട്ടുന്നതും കിട്ടാത്താതും – രണ്ടും ആ കാരുണ്യം ഉള്ളതു കൊണ്ടാണ്. നൂറെണ്ണം ചോദിച്ചിട്ട് ഒന്ന് മാത്രം കിട്ടിയാലും അതാണെനിക്ക് സന്തോഷം, കാരണം അല്ലാഹുവിന്‍റെ ചോയ്സല്ലേ അത് എന്നാണ് മഹാന്മാര്‍ പറയാറുള്ളത്.

തെറ്റുകള്‍ ചെയ്തുകൊണ്ടേയിരിന്നിട്ടും നമ്മെ പരിരക്ഷിക്കുന്നില്ലേ, നമുക്ക് വേണ്ടതെല്ലാം നല്‍കുന്നില്ലേ. ഭൂമികളും ആകാശങ്ങളുമൊക്കെ നിരന്തരം ആവശ്യപ്പെടുന്നു, തെറ്റ് ചെയ്യുന്ന നമ്മളെ നശിപ്പിക്കട്ടെ എന്ന്. പക്ഷേ, അല്ലാഹു അവയോട് പറയുന്നുണ്ടത്രേ: നിങ്ങളല്ലല്ലോ അവരെ പടച്ചത്? നിങ്ങളാണവരെ പടച്ചതെങ്കില്‍ നിങ്ങളവരോട് കാരുണ്യം കാണിക്കുമായിരുന്നു.

----------------------------------

 ക്രോഡീകരണം: സി എം സലീം ഹുദവി  മുണ്ടേക്കരാട് 

കടപ്പാട്: ഫത്ഹ് ർ റഹ്മാൻ ഖുർആൻ മലയാള പരിഭാഷ (കെവി മുഹമ്മദ് മുസ്ലിയാർ), ഖുർആൻ മലയാള വിവർത്തനം (ഡോ. ബഹാഉദ്ദീൻ മുഹമ്മദ് നദ് വി), തഫ്സീർ ഇബ്നു കസീർ