Islamonweb

അന്താരാഷ്ട്ര സമുദ്രപാതയുടെ അനന്തമായ നീലിമയിൽ, സമാധാനത്തിന്റെ വെള്ളക്കൊടിയുമായി മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയ ഒരു സാധാരണ കപ്പൽവ്യൂഹത്തെ, ഇരുട്ടിന്റെ മറവിൽ സൈനികക്കപ്പലുകൾ വളയുകയും ആയുധധാരികളായ കമാൻഡോകൾ അതിക്രമിച്ചു കയറുകയും ചെയ്തത് ആധുനിക ലോകം കണ്ട ഏറ്റവും നഗ്നമായ നിയമലംഘനങ്ങളിൽ ഒന്നായി ചരിത്രത്തിൽ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെടും. ഗാസയെന്ന, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ തുറന്ന തടവറയിലേക്ക് മാനുഷിക സഹായങ്ങളുമായി പുറപ്പെട്ട "ഗ്ലോബൽ സുമൂദ് ഫ്ലോട്ടില്ല" എന്ന കപ്പൽവ്യൂഹമാണ് ഇസ്രായേലിന്റെ ഈ കടൽക്കൊള്ളയ്ക്ക് ഇരയായത്. ഈ സംഭവം കേവലം ഒരു കപ്പൽ പിടിച്ചെടുക്കലായി കാണാനാവില്ല; മറിച്ച്, അന്താരാഷ്ട്ര നിയമങ്ങളെയും അടിസ്ഥാന മാനുഷിക മൂല്യങ്ങളെയും കാറ്റിൽ പറത്തുന്ന, ഒരു പരമാധികാര രാഷ്ട്രം നടത്തുന്ന ഭീകരപ്രവർത്തനമായിത്തന്നെ ഇതിനെ വിലയിരുത്തേണ്ടതുണ്ട്. സഹായം തേടി നിലവിളിക്കുന്ന ഒരു ജനതയുടെ അടുത്തേക്ക് സ്നേഹത്തിന്റെ ദീപശിഖയുമായി യാത്ര തിരിച്ച ഒരു പറ്റം മനുഷ്യസ്നേഹികളെ സൈനികമായി നേരിട്ടതിലൂടെ, ഇസ്രായേൽ തങ്ങളുടെ മനുഷ്യത്വരഹിതമായ മുഖം ലോകത്തിനു മുന്നിൽ ഒരിക്കൽ കൂടി തുറന്നുകാട്ടിയിരിക്കുന്നു. എന്തുകൊണ്ടാണ് ഒരു ചെറു കപ്പൽ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ശക്തമായ സൈനിക ശക്തികളിലൊന്നിനെ ഇത്രയധികം പ്രകോപിപ്പിച്ചത് എന്ന ചോദ്യം പ്രസക്തമാണ്. ആ കപ്പൽ വഹിച്ചിരുന്നത് മരുന്നുകളോ ഭക്ഷണസാധനങ്ങളോ ആയിരുന്നില്ല, മറിച്ച് സത്യം, നീതി, ഐക്യദാർഢ്യം എന്നിവയുടെ അണയാത്ത പ്രകാശമായിരുന്നു. ആ പ്രകാശത്തെയാണ് ഏകാധിപത്യ സ്വഭാവമുള്ള ഭരണകൂടങ്ങൾ എക്കാലത്തും ഭയക്കുന്നത്.
ഇസ്രായേലിന്റെ ഈ അക്രമാസക്തമായ നടപടിയുടെ ആഴം മനസ്സിലാക്കാൻ, അതിന്റെ ചരിത്രപരമായ വേരുകളിലേക്ക്, പ്രത്യേകിച്ച് ഗാസ എന്ന ഭൂപ്രദേശത്തെ പതിറ്റാണ്ടുകളായി ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്ന ഉപരോധത്തിന്റെ കഥയിലേക്ക് നാം സഞ്ചരിക്കേണ്ടതുണ്ട്. 2006-ൽ നടന്ന ഫലസ്തീൻ പാർലമെന്റ് തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ഹമാസ് വിജയിച്ചതോടെയാണ് ഗാസയുടെ ദുരിതങ്ങളുടെ ആധുനിക അധ്യായം ആരംഭിക്കുന്നത്. ഈ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലത്തെ അംഗീകരിക്കാൻ ഇസ്രായേലും പാശ്ചാത്യ ശക്തികളും തയ്യാറായില്ല. തുടർന്നുണ്ടായ ആഭ്യന്തര സംഘർഷങ്ങൾക്കൊടുവിൽ 2007-ൽ ഹമാസ് ഗാസയുടെ പൂർണ്ണ നിയന്ത്രണം ഏറ്റെടുത്തതോടെ, ഇസ്രായേൽ, ഈജിപ്തിന്റെ സഹായത്തോടെ, ഗാസയുടെ മേൽ സമ്പൂർണ്ണ ഉപരോധം ഏർപ്പെടുത്തി. ഒരു ജനതയെ ഒന്നടങ്കം ശിക്ഷിക്കുന്ന (Collective Punishment) ഈ നടപടി, 1949-ലെ നാലാം ജനീവ കൺവെൻഷന്റെ 33-ാം അനുച്ഛേദപ്രകാരം ഒരു യുദ്ധക്കുറ്റമാണ്. കര, കടൽ, വ്യോമ മാർഗ്ഗങ്ങളിലൂടെയുള്ള ഈ ഉപരോധം ഗാസയെ പുറംലോകത്തുനിന്ന് പൂർണ്ണമായും ഒറ്റപ്പെടുത്തി. 365 ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റർ മാത്രം വിസ്തൃതിയുള്ള, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ജനസാന്ദ്രതയേറിയ പ്രദേശങ്ങളിലൊന്നായ ഗാസ അങ്ങനെയാണ് "ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ തുറന്ന ജയിൽ" എന്ന് കുപ്രസിദ്ധി നേടിയത്.

ഈ ഉപരോധം ഗാസയിലെ ജനജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ മേഖലകളെയും അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ തകർത്തു. ആരോഗ്യമേഖലയാണ് ഇതിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഇരകളിലൊന്ന്. ആശുപത്രികളിൽ കാൻസർ ചികിത്സയ്ക്കുള്ള മരുന്നുകൾ, വേദനസംഹാരികൾ, ശസ്ത്രക്രിയ ഉപകരണങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്ക് കടുത്ത ക്ഷാമം നേരിട്ടു. പലപ്പോഴും, ആവശ്യമായ ചികിത്സ ലഭിക്കാതെ രോഗികൾ മരണത്തിന് കീഴടങ്ങുന്നത് സാധാരണ കാഴ്ചയായി. ഗാസയ്ക്ക് പുറത്ത് വിദഗ്ദ്ധ ചികിത്സ തേടാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ആയിരക്കണക്കിന് രോഗികൾക്ക് ഇസ്രായേൽ യാത്രാനുമതി നിഷേധിച്ചു. ഇത് നിരവധി പേരുടെ ജീവനെടുത്തു. ലോകാരോഗ്യ സംഘടനയുടെയും മറ്റ് അന്താരാഷ്ട്ര ഏജൻസികളുടെയും റിപ്പോർട്ടുകൾ പ്രകാരം, ഗാസയിലെ ആരോഗ്യ സംവിധാനം ഏതു നിമിഷവും തകർന്നുവീഴാവുന്ന അവസ്ഥയിലാണ്. കുടിവെള്ളവും ശുചീകരണവുമാണ് മറ്റൊരു ഗുരുതരമായ പ്രശ്നം. ഇസ്രായേൽ ബോംബാക്രമണങ്ങളിൽ തകർന്ന ശുദ്ധജല പ്ലാന്റുകൾ പുനർനിർമ്മിക്കാൻ ആവശ്യമായ സാമഗ്രികൾക്ക് കടുത്ത നിയന്ത്രണമുണ്ട്. ഗാസയിലെ ഭൂഗർഭജലത്തിന്റെ 97 ശതമാനവും ഉപ്പുവെള്ളവും മലിനജലവും കലർന്ന് മനുഷ്യ ഉപയോഗത്തിന് യോഗ്യമല്ലാതായിത്തീർന്നു എന്ന് ഐക്യരാഷ്ട്രസഭ തന്നെ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകിയിട്ടുണ്ട്. ഇത് ടൈഫോയ്ഡ്, കോളറ പോലുള്ള ജലജന്യ രോഗങ്ങൾ വ്യാപകമാകുന്നതിന് കാരണമായി, പ്രത്യേകിച്ചും കുട്ടികൾക്കിടയിൽ. വൈദ്യുതി ദിവസത്തിൽ ഏതാനും മണിക്കൂറുകൾ മാത്രം ലഭിക്കുന്നത് ആശുപത്രികളുടെ പ്രവർത്തനത്തെയും ശുദ്ധജല വിതരണത്തെയും താറുമാറാക്കി.

സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെ ഈ ഉപരോധം പൂർണ്ണമായി ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു. കയറ്റുമതി ഏതാണ്ട് പൂർണ്ണമായി നിലച്ചു. ഇറക്കുമതി ചെയ്യുന്ന അവശ്യവസ്തുക്കളുടെ പട്ടികയിൽ പോലും ഇസ്രായേൽ കടുത്ത നിയന്ത്രണങ്ങൾ ഏർപ്പെടുത്തി. സിമന്റ്, ഇരുമ്പുകമ്പി തുടങ്ങിയ നിർമ്മാണ സാമഗ്രികൾക്ക് വിലക്കേർപ്പെടുത്തിയത്, യുദ്ധങ്ങളിൽ തകർന്ന വീടുകളും കെട്ടിടങ്ങളും പുനർനിർമ്മിക്കുന്നതിന് തടസ്സമായി. ഗാസയുടെ പരമ്പരാഗത വ്യവസായങ്ങളിലൊന്നായ മത്സ്യബന്ധനത്തിനും കടുത്ത നിയന്ത്രണങ്ങൾ വന്നു. തീരത്തുനിന്ന് ഏതാനും നോട്ടിക്കൽ മൈലുകൾക്കപ്പുറം പോകാൻ മത്സ്യത്തൊഴിലാളികൾക്ക് അനുവാദമില്ല. ഈ പരിധി ലംഘിക്കുന്നവരെന്ന് ആരോപിച്ച് ഇസ്രായേൽ നാവികസേന പലപ്പോഴും വെടിയുതിർക്കുകയും ബോട്ടുകൾ പിടിച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. ഇത് ആയിരക്കണക്കിന് കുടുംബങ്ങളുടെ ഉപജീവനമാർഗ്ഗമാണ് ഇല്ലാതാക്കിയത്. ലോകബാങ്കിന്റെ കണക്കനുസരിച്ച്, ഗാസയിലെ തൊഴിലില്ലായ്മ നിരക്ക് 50 ശതമാനത്തിന് മുകളിലാണ്, യുവാക്കൾക്കിടയിൽ ഇത് 70 ശതമാനം വരെ ഉയരുന്നു. ഈ സാമ്പത്തിക തകർച്ച ജനങ്ങളെ കടുത്ത ദാരിദ്ര്യത്തിലേക്കും നിരാശയിലേക്കും തള്ളിവിട്ടു. ഇതിനെല്ലാം പുറമെയാണ് നിരന്തരമായ ഇസ്രായേൽ സൈനികാക്രമണങ്ങൾ കുട്ടികളിലുൾപ്പെടെ ഏൽപ്പിക്കുന്ന മാനസികാഘാതം. ഒരു തലമുറ മുഴുവൻ യുദ്ധത്തിന്റെയും നഷ്ടത്തിന്റെയും ഭയത്തിന്റെയും നിഴലിലാണ് വളരുന്നത്.

ഈ നരകയാതന ലോകം കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചപ്പോൾ, സർക്കാരുകൾ നിശബ്ദത പാലിച്ചപ്പോൾ, ലോകത്തിന്റെ പല കോണുകളിലുമുള്ള സാധാരണ മനുഷ്യരുടെ മനസ്സാക്ഷി ഉണർന്നു. ആ ഉണർവിന്റെ മൂർത്തമായ രൂപമായിരുന്നു ഉപരോധം ഭേദിക്കാൻ ലക്ഷ്യമിട്ടുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യ കപ്പൽവ്യൂഹങ്ങൾ. 2008-ൽ "ഫ്രീ ഗാസ മൂവ്മെന്റ്" എന്ന പേരിൽ നടന്ന ആദ്യ യാത്രകൾ വിജയകരമായി ഗാസയിലെത്തിയിരുന്നു. എന്നാൽ പിന്നീട് ഇസ്രായേൽ തങ്ങളുടെ സൈനിക ശക്തി ഉപയോഗിച്ച് ഈ സമാധാനപരമായ ശ്രമങ്ങളെ അടിച്ചമർത്താൻ തുടങ്ങി. ഇതിന്റെ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും രക്തരൂക്ഷിതമായ അധ്യായമാണ് 2010 മെയ് 31-ന് നടന്ന "മാവി മർമര" സംഭവം. തുർക്കിയിൽ നിന്നുള്ള "മാവി മർമര" എന്ന കപ്പലിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ, ആറ് കപ്പലുകളിലായി 37 രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള 663 സന്നദ്ധപ്രവർത്തകരുമായി പുറപ്പെട്ട ഫ്ലോട്ടില്ലയെ ഇസ്രായേൽ കമാൻഡോകൾ അന്താരാഷ്ട്ര സമുദ്രാതിർത്തിയിൽ വെച്ച് ആക്രമിക്കുകയായിരുന്നു. ഹെലികോപ്റ്ററുകളിൽ നിന്നിറങ്ങിയ സായുധരായ കമാൻഡോകൾ കപ്പലിലുണ്ടായിരുന്ന നിരായുധരായ സന്നദ്ധപ്രവർത്തകർക്ക് നേരെ വെടിയുതിർത്തു. ആ ക്രൂരമായ ആക്രമണത്തിൽ ഒമ്പത് തുർക്കി പൗരന്മാരും ഒരു തുർക്കി-അമേരിക്കൻ പൗരനും കൊല്ലപ്പെട്ടു. അമ്പതിലധികം പേർക്ക് ഗുരുതരമായി പരിക്കേറ്റു. ഈ സംഭവം ലോകമെമ്പാടും വലിയ പ്രതിഷേധങ്ങൾക്ക് വഴിവെച്ചു. ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ മനുഷ്യാവകാശ കൗൺസിൽ നിയോഗിച്ച അന്വേഷണ സമിതി, ഇസ്രായേലിന്റെ നടപടി അന്താരാഷ്ട്ര നിയമങ്ങളുടെ ലംഘനമാണെന്നും "അവിശ്വസനീയമായ തലത്തിലുള്ള അക്രമമാണ്" സൈന്യം നടത്തിയതെന്നും കണ്ടെത്തി. എന്നാൽ ഈ ക്രൂരമായ ആക്രമണം കൊണ്ടൊന്നും ഐക്യദാർഢ്യ പ്രസ്ഥാനങ്ങളെ തകർക്കാൻ ഇസ്രായേലിന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഓരോ ആക്രമണത്തിന് ശേഷവും കൂടുതൽ ശക്തമായി അവർ വീണ്ടും സംഘടിച്ചു. ഓരോ ഫ്ലോട്ടില്ലയും ഗാസ ഉപരോധം എന്ന അനീതിക്കെതിരായ ആഗോള സിവിൽ സമൂഹത്തിന്റെ അടങ്ങാത്ത പ്രതിരോധത്തിന്റെ പ്രതീകമായി മാറി.

മാവി മർമരയുടെ രക്തരൂക്ഷിതമായ ഓർമ്മകൾ നിലനിൽക്കെയാണ് 'ഗ്ലോബൽ സുമൂദ് ഫ്ലോട്ടില്ല'യ്ക്ക് നേരെയുണ്ടായ ഏറ്റവും പുതിയ ഈ ആക്രമണത്തെ നാം നിയമത്തിന്റെ കണ്ണുകളിലൂടെ കാണേണ്ടത്. ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ സമുദ്ര നിയമ ഉടമ്പടി (UNCLOS) പ്രകാരം, അന്താരാഷ്ട്ര സമുദ്രാതിർത്തിയിൽ, അതായത് ഒരു രാജ്യത്തിന്റെയും പരമാധികാരത്തിൽ പെടാത്ത കടലിൽ, എല്ലാ രാജ്യങ്ങളിലെ കപ്പലുകൾക്കും സഞ്ചാര സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട്. ഈ അടിസ്ഥാന തത്വം ലംഘിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു കടൽക്കൊള്ളക്കാരുടെ സംഘത്തെപ്പോലെയാണ് ഇസ്രായേൽ പെരുമാറിയത്. പതിവുപോലെ, തങ്ങളുടെ നടപടിയെ ന്യായീകരിക്കാൻ 'സുരക്ഷാ ഭീഷണി' എന്ന വാദമാണ് ഇസ്രായേൽ ഉയർത്തുന്നത്. എന്നാൽ, ഈ വാദത്തിന് നിയമപരമായ നിലനിൽപ്പില്ല. ഒരു രാജ്യം മറ്റൊരു രാജ്യത്തിനെതിരെ യുദ്ധം പ്രഖ്യാപിച്ച സാഹചര്യങ്ങളിൽ, ശത്രുരാജ്യത്തേക്കുള്ള ആയുധങ്ങൾ തടയാൻ നാവിക ഉപരോധം ഏർപ്പെടുത്താൻ അന്താരാഷ്ട്ര നിയമത്തിൽ വ്യവസ്ഥകളുണ്ട്. എന്നാൽ ഇവിടെ ഗാസ ഒരു പരമാധികാര രാഷ്ട്രമല്ല, ഇസ്രായേലുമായി ഒരു ഔദ്യോഗിക യുദ്ധത്തിലുമല്ല. മറിച്ച്, ഇസ്രായേലിന്റെ അധിനിവേശത്തിന് കീഴിലുള്ള ഒരു പ്രദേശമാണ്. സമാധാനപരമായ ഒരു മാനുഷിക ദൗത്യത്തെ തടയുന്നത് ഒരു തരത്തിലും ന്യായീകരിക്കാനാവില്ല. യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇസ്രായേൽ ഭയക്കുന്നത് തങ്ങളുടെ 'സുരക്ഷ'യെയല്ല, മറിച്ച് ഗാസയുടെ യാഥാർത്ഥ്യം ലോകം അറിയുന്നതിനെയാണ്. ഉപരോധത്തിന്റെ മറവിൽ തങ്ങൾ നടത്തുന്ന മനുഷ്യാവകാശ ലംഘനങ്ങൾ പുറംലോകം കാണുന്നത് അവർ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടാണ് ഓരോ ക്യാമറയെയും ഓരോ റിപ്പോർട്ടറെയും അവർ ഭയക്കുന്നത്.

നിയമത്തിന്റെ ഈ സങ്കീർണ്ണതകൾക്കപ്പുറം, ഈ കപ്പലിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മനുഷ്യരുടെ കഥ നാം മനസ്സിലാക്കണം. അവർ ഏതെങ്കിലും രാജ്യത്തിന്റെ സൈനികരോ ചാരന്മാരോ ആയിരുന്നില്ല. മറിച്ച്, ലോകത്തിന്റെ വിവിധ കോണുകളിൽ നിന്നുള്ള, വിവിധ പ്രൊഫഷനുകളിൽ നിന്നുള്ള മനുഷ്യരായിരുന്നു. സ്വീഡനിൽ നിന്നുള്ള ഒരു വിരമിച്ച സർജൻ, കാനഡയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു യുവ പരിസ്ഥിതി പ്രവർത്തകൻ, സ്പെയിനിൽ നിന്നുള്ള ഒരു പാർലമെന്റ് അംഗം, ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു മാധ്യമപ്രവർത്തകൻ എന്നിങ്ങനെ സമൂഹത്തിന്റെ നാനാതുറകളിൽ നിന്നുള്ളവർ. അവരെല്ലാവരും ഒരേയൊരു ലക്ഷ്യവുമായാണ് ഒത്തുചേർന്നത്: ഫലസ്തീനിലെ ജനങ്ങളോടുള്ള ഐക്യദാർഢ്യം. പ്രമുഖ കാലാവസ്ഥാ പ്രവർത്തക ഗ്രേറ്റ ട്യുൻബർഗിന്റെ സാന്നിധ്യം ഈ യാത്രയ്ക്ക് പുതിയ മാനം നൽകി. പാരിസ്ഥിതിക നീതിയും സാമൂഹിക നീതിയും തമ്മിൽ അഭേദ്യമായ ബന്ധമുണ്ടെന്ന് ഗ്രേറ്റയുടെ സാന്നിധ്യം ലോകത്തോട് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു. ഒരു ജനതയെ അടിച്ചമർത്തുകയും അവരുടെ ഭൂമിയും വിഭവങ്ങളും ചൂഷണം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നത് പാരിസ്ഥിതിക നാശത്തിന്റെ കൂടി ഭാഗമാണ്. ഫലസ്തീൻ വിഷയം കേവലം ഒരു പ്രാദേശിക പ്രശ്നമല്ലെന്നും, അത് ആഗോള നീതിക്കുവേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടത്തിന്റെ ഭാഗമാണെന്നും ഈ യാത്ര അടിവരയിട്ടു. ഈ സന്നദ്ധപ്രവർത്തകർ തങ്ങളുടെ സുഖപ്രദമായ ജീവിതം ഉപേക്ഷിച്ച്, അപകടങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ഒരു യാത്രയ്ക്ക് തയ്യാറായത് പണത്തിനോ പ്രശസ്തിക്കോ വേണ്ടിയല്ല. മറിച്ച്, അനീതി കാണുമ്പോൾ നിശബ്ദരായിരിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന മനുഷ്യത്വപരമായ ബോധ്യത്തിൽ നിന്നാണ്.

എന്നാൽ ഈ ആഗോള മനസ്സാക്ഷിയുടെ പ്രതിഫലനത്തോട് അന്താരാഷ്ട്ര സമൂഹം പ്രതികരിച്ച രീതി അങ്ങേയറ്റം ലജ്ജാകരവും കാപട്യം നിറഞ്ഞതുമാണ്. അമേരിക്ക പതിവുപോലെ ഇസ്രായേലിന്റെ "സ്വയം പ്രതിരോധിക്കാനുള്ള അവകാശത്തെ" പിന്തുണച്ചു. യൂറോപ്യൻ യൂണിയൻ ദുർബലമായ ഒരു പ്രസ്താവനയിൽ ആശങ്ക പ്രകടിപ്പിച്ച് തങ്ങളുടെ ഉത്തരവാദിത്തം അവസാനിപ്പിച്ചു. ഐക്യരാഷ്ട്രസഭ കേവലം ആശങ്ക പ്രകടിപ്പിച്ചു എന്നതിനപ്പുറം ശക്തമായ നടപടികളിലേക്ക് കടന്നില്ല. ഫലസ്തീൻ ജനതയുടെ അവകാശങ്ങളുടെ സംരക്ഷകരെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന പല അറബ് രാജ്യങ്ങളും നിസ്സംഗമായ മൗനം പാലിച്ചു. ലോകത്തിന്റെ ഈ ഇരട്ടത്താപ്പ് വ്യക്തമാണ്. മറ്റ് രാജ്യങ്ങളിൽ സമാനമായ നിയമലംഘനങ്ങൾ നടക്കുമ്പോൾ ഉപരോധങ്ങളും സൈനിക നടപടികളും ആവശ്യപ്പെടുന്ന പാശ്ചാത്യ ശക്തികൾ, ഇസ്രായേലിന്റെ കാര്യത്തിൽ കണ്ണടയ്ക്കുന്നു. ഫലസ്തീനികളുടെ മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾക്ക് മറ്റ് ജനതയുടെ മനുഷ്യാവകാശങ്ങളുടെ വിലയില്ലേ? അന്താരാഷ്ട്ര നിയമങ്ങൾ എല്ലാവർക്കും ഒരുപോലെയല്ലേ ബാധകമാകേണ്ടത്? ഈ നിശബ്ദത ഇസ്രായേലിന് തങ്ങളുടെ അതിക്രമങ്ങൾ തുടരാനുള്ള പച്ചക്കൊടിയാണ് നൽകുന്നത്. ഈ നിശബ്ദതയിൽ പങ്കാളികളാകുന്ന ഓരോ ഗവൺമെന്റും ഗാസയിലെ ജനങ്ങളുടെ ദുരിതത്തിൽ ഉത്തരവാദികളാണ്.

എന്നാൽ ഈ നിശബ്ദതയൊന്നും ഫലസ്തീൻ ജനതയുടെയും അവരോട് ഐക്യപ്പെടുന്ന ലോകമെമ്പാടുമുള്ള മനുഷ്യരുടെയും 'സുമൂദ്' എന്ന അചഞ്ചലമായ ആത്മവീര്യത്തെ തകർക്കുന്നില്ല. 'സുമൂദ്' എന്ന അറബി വാക്കിന്റെ അർത്ഥം 'സ്ഥിരോത്സാഹം', 'അചഞ്ചലത' എന്നൊക്കെയാണ്. എത്ര അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടാലും തളരാതെ, തങ്ങളുടെ ഭൂമിയിലും അവകാശങ്ങളിലും ഉറച്ചുനിൽക്കുന്ന ഫലസ്തീൻ ജനതയുടെ ആത്മവീര്യത്തിന്റെ പേരാണത്. ഈ കപ്പൽ യാത്ര ആ ആഗോള 'സുമൂദി'ന്റെ പ്രഖ്യാപനമായിരുന്നു. കപ്പലുകളെ നിങ്ങൾക്ക് പിടിച്ചെടുക്കാം, അതിലെ യാത്രക്കാരെ നിങ്ങൾക്ക് തടവിലാക്കാം, പക്ഷേ ആ ഐക്യദാർഢ്യത്തിന്റെ ആത്മാവിനെ തകർക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് കഴിയില്ല എന്ന സന്ദേശമാണ് അവർ നൽകുന്നത്. ശാരീരികമായി, കപ്പലുകൾക്ക് ഗാസയിലെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ലായിരിക്കാം. പക്ഷേ, അതിന്റെ യഥാർത്ഥ ലക്ഷ്യം നിറവേറ്റപ്പെട്ടു. ഗാസയിലെ ഉപരോധത്തിന്റെ ക്രൂരത വീണ്ടും ലോകത്തിന്റെ പ്രധാന ചർച്ചാവിഷയമായി. ലക്ഷക്കണക്കിന് പുതിയ മനുഷ്യർ ഗാസയുടെ കഥയറിഞ്ഞു. ഇസ്രായേലിന്റെ മനുഷ്യത്വവിരുദ്ധമായ മുഖം ഒരിക്കൽ കൂടി ലോകം കണ്ടു. ആ അർത്ഥത്തിൽ, ഈ ദൗത്യം ഒരു സമ്പൂർണ്ണ വിജയമായിരുന്നു.

ഇനി ഉത്തരവാദിത്തം നമ്മുടേതാണ്. ഗാസയുടെ തീരത്ത് എത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും, "ഗ്ലോബൽ സുമൂദ് ഫ്ലോട്ടില്ല" ലോകമെമ്പാടുമുള്ള മനുഷ്യരുടെ മനസ്സുകളിൽ എത്തിച്ചേർന്നു കഴിഞ്ഞു. ഈ അനീതിക്കെതിരെ ശബ്ദമുയർത്താൻ ഓരോ പൗരനും കടമയുണ്ട്. ഫലസ്തീൻ-ഇസ്രായേൽ വിഷയത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ ചരിത്രം പഠിക്കുക, മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങൾ പലപ്പോഴും മറച്ചുവെക്കുന്ന ഗാസയിലെ ജീവിത യാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുകയും സാമൂഹിക മാധ്യമങ്ങളിലൂടെയും മറ്റും പങ്കുവെക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നത് ആദ്യ പടിയാണ്. നമ്മുടെ രാജ്യത്തെ ഭരണാധികാരികളോട് ഇസ്രായേലിന്റെ നിയമലംഘനങ്ങൾക്കെതിരെ ശക്തമായ നിലപാട് സ്വീകരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെടുക, അന്താരാഷ്ട്ര വേദികളിൽ ഫലസ്തീന് വേണ്ടി ശബ്ദമുയർത്താൻ അവരെ പ്രേരിപ്പിക്കുക എന്നത് ജനാധിപത്യപരമായ കടമയാണ്. ഇസ്രായേലിന്റെ അധിനിവേശത്തിൽ നിന്ന് ലാഭമുണ്ടാക്കുന്ന കമ്പനികളുടെ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ ബഹിഷ്കരിക്കുന്ന BDS (Boycott, Divestment, Sanctions) പോലുള്ള സമാധാനപരമായ പ്രസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് പിന്തുണ നൽകുന്നത് സാമ്പത്തിക സമ്മർദ്ദത്തിലൂടെ മാറ്റം കൊണ്ടുവരാൻ സഹായിക്കും. ഗാസയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ഏജൻസികൾക്കും മറ്റ് സന്നദ്ധ സംഘടനകൾക്കും സാമ്പത്തിക സഹായം നൽകുന്നതിലൂടെ നമുക്ക് ആ ജനതയുടെ ദുരിതത്തിൽ ചെറിയൊരാശ്വാസമാകാൻ കഴിയും. ഒരു കപ്പൽ തടഞ്ഞതുകൊണ്ട് അവസാനിക്കുന്നതല്ല ഈ പോരാട്ടം. ഇത് നീതിക്കുവേണ്ടിയുള്ള, മനുഷ്യത്വത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള ഒരു നീണ്ട യാത്രയുടെ ഭാഗം മാത്രമാണ്. ഗാസയുടെ ആകാശത്ത് സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പ്രഭാതം വിരിയുന്നതുവരെ, ലോകമെമ്പാടുമുള്ള മനുഷ്യസ്നേഹികൾ ഐക്യദാർഢ്യത്തിന്റെ പുതിയ കപ്പലുകൾ നീറ്റിലിറക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. കാരണം, ചരിത്രം പഠിപ്പിക്കുന്നത് ഒരു ജനതയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനായുള്ള അടങ്ങാത്ത ദാഹത്തെ ഒരു ഉപരോധത്തിനും എന്നെന്നേക്കുമായി തടഞ്ഞുവെക്കാനാവില്ല എന്നാണ്.

References

United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs (OCHA). (2022). Humanitarian needs overview: Occupied Palestinian territory. OCHA. https://www.ochaopt.org/content/humanitarian-needs-overview-2022 

Amnesty International. (2022). Israel’s apartheid against Palestinians: Cruel system of domination and crime against humanity. Amnesty International. https://www.amnesty.org/en/documents/mde15/5141/2022/en/ 

United Nations Convention on the Law of the Sea (UNCLOS). (1982). Part VII: High Seas. https://www.un.org/depts/los/convention_agreements/texts/unclos/part7.htm 

Palmer, G., & Uribe, Á. (2011). Report of the Secretary-General’s Panel of Inquiry on the 31 May 2010 Flotilla Incident. United Nations. https://www.un.org/news/dh/infocus/middle_east/Gaza_Flotilla_Panel_Report.pdf