അധ്യായം 2. സൂറ ബഖറ (Ayath 135-141) അവരൊന്നും യഹൂദികളല്ല
ഇബ്റാഹീം നബി عليه السلام യുടെയും യഅ്ഖൂബ് നബി عليه السلام യടക്കമുള്ള മഹാന്മാരായ പ്രവാചകരുടെയും മാര്‍ഗമൊന്നും സ്വീകരിക്കാതെ, തങ്ങള്‍ അവരുടെയൊക്കെ ആളുകളാണെന്ന് തട്ടിവിടുന്ന വേദക്കാരെക്കുറിച്ചായിരുന്നല്ലോ കഴിഞ്ഞ പേജില്‍ പറഞ്ഞിരുന്നത്. ഇബ്റാഹീം നബി عليه السلام യും മറ്റു അമ്പിയാക്കളെല്ലാവരും പ്രബോധനം ചെയ്ത ഇസ്ലാം ദീന്‍ തന്നെയാണ് തിരുനബി صلى الله عليه وسلم യും പ്രബോധനം ചെയ്യുന്നതെങ്കിലും, തിരുനബി صلى الله عليه وسلمയെ അംഗീകരിക്കാന്‍ ഇവര്‍ തയ്യാറാകുന്നുമില്ല.
മാത്രമല്ല, അവരുടെ മതത്തിലേക്കും വിശ്വാസത്തിലേക്കും മുസ്‌ലിംകളെ അവര്‍ ക്ഷണിക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. ആ ക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചും അതിന് മുസ്‌ലിംകള്‍ കൊടുക്കേണ്ട മറുപടിയുമാണ് ഇനി പറയുന്നത്:
وَقَالُوا كُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ تَهْتَدُوا ۗ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۖ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (135)
ജൂതരോ ക്രിസ്ത്യാനികളോ ആയാല്‍ നിങ്ങള്‍ നേര്‍വഴി പ്രാപിച്ചവരായിത്തീരും എന്നു വേദക്കാര്‍ ജല്‍പിക്കുന്നു. താങ്കള്‍ പ്രതികരിക്കുക: അല്ല, യാതൊരു വക്രതയുമില്ലാതെ ശുദ്ധമനസ്‌കനായി ജീവിച്ച ഇബ്രാഹീം നബിയുടെ മാര്‍ഗം അനുധാവനം ചെയ്യുകയാണു വേണ്ടത്; താന്‍ ബഹുദൈവവിശ്വാസികളില്‍ പെട്ടിരുന്നില്ല.
അവരുടെ ഈ ക്ഷണം അല്ലാഹു ആക്ഷേപ സ്വരത്തില്‍ ഉദ്ധരിക്കുകയാണ്.
യഹൂദികള്‍ പറയും: ഞങ്ങളെപ്പോലെ ജൂതമതം സ്വീകരിച്ചാല്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് സന്‍മാര്‍ഗം പ്രാപിക്കാം. ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ പറയും: ഞങ്ങളെപ്പോലെ ക്രിസ്തുമതം സ്വീകരിച്ചാല്‍ നിങ്ങള്‍ നേര്‍വഴിയിലാകും. അതായത്, ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ ചേര്‍ന്നാലേ സന്‍മാര്‍ഗം പ്രാപിക്കുകയുള്ളൂ. ഇല്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ വഴിപിഴച്ചുപോകുമെന്ന് ഓരോ കൂട്ടരും പറയും. അവര്‍ പരസ്പരം തന്നെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും പിഴച്ചവരാണെന്ന് പറയുന്നത് വേറെ കാര്യം!
ഈ ക്ഷണത്തിന് എന്ത് മറുപടിയാണ് മുസ്‌ലിംകള്‍ കൊടുക്കേണ്ടത്: ‘ഇല്ല അതിന് ഞങ്ങളെ കിട്ടില്ല. നിങ്ങളുടെ കൂടെ കൂടിയാല്‍ സന്‍മാര്‍ഗം ലഭിക്കാനും പോകുന്നില്ല. പിന്നെ എന്താണ് ഞങ്ങളും നിങ്ങളുമൊക്കെ ചെയ്യേണ്ടത് - നമ്മളെല്ലാവരും ആദരിക്കുകയും ബഹുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന നമ്മുടെ പിതാമഹന്‍ ഇബ്റാഹീം നബി (عليه السلام) സ്വീകരിച്ചിരുന്ന മാര്‍ഗം പിന്‍പറ്റുക. അതാണ് ഞങ്ങള്‍ പിന്തുടര്‍ന്നുവരുന്നത്. മഹാനവര്‍കള്‍ യാതൊരു വക്രതയുമില്ലാത്ത ശുദ്ധമനസ്കനായിരുന്നു, നിങ്ങളെപ്പോലെ ശിര്‍ക്കിന്‍റെ വഴി സ്വീകരിക്കാതെ, അതില്‍ നിന്നെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞുമാറി, ഞങ്ങളെപ്പോലെ തൗഹീദിന്‍റെ വഴി സ്വീകരിച്ച ആളായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ആ മാര്‍ഗം ഒഴിവാക്കാന്‍ ഞങ്ങള്‍ തയ്യാറല്ല’.
‘നിങ്ങളെന്താണ് ചെയ്യുന്നത് – ആ മഹാന്‍റെ മാതൃക അവഗണിച്ച് ജീവിക്കുകയാണ്. അതുകൊണ്ട്, നിങ്ങള്‍ വരൂ, നമുക്കെല്ലാവര്‍ക്കും ഇബ്റാഹീം നബിയുടെ സത്യമാര്‍ഗത്തില്‍ ഒന്നിച്ചണിനിരക്കാം.'
എന്തൊരു വിശാലമനസ്‌കതയാണെന്ന് നോക്കൂ! യഹൂദികളും ക്രിസ്ത്യാനികളും അവരവരുടെ പാര്‍ട്ടിയിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുമ്പോള്‍, മുസ്‌ലിംകള്‍ ഏറ്റവും വിശാലമായ ഏകദൈവ സിദ്ധാന്തത്തിലേക്ക്, എല്ലാ നബിമാരെയും അംഗീകരിക്കുന്ന, എല്ലാവരെയും ശരിയായി പിന്‍പറ്റുന്ന വഴിയിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.
അടുത്ത ആയത്ത് 136
അവരോട് മറ്റൊരു മറുപടി കൂടി പറയാന്‍ അല്ലാഹു കല്‍പിക്കുന്നു:
قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (136)
നിങ്ങള്‍ പ്രഖ്യാപിക്കുക: അല്ലാഹുവിലും അവങ്കല്‍ നിന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്കവതീര്‍ണമായതിലും ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇബ്രാഹീം, ഇസ്മാഈല്‍, ഇസ്ഹാഖ്, യഅ്ഖൂബ്
എന്നിവര്‍ക്കും, ഇസ്രാഈല്‍ സന്തതികള്‍, മൂസാ, ഈസാ എന്നിവര്‍ക്കും അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടതിലും, സര്‍വ പ്രവാചകന്മാര്ക്കും അവരുടെ നാഥങ്കല്‍ നിന്ന് നല്‍കപ്പെട്ടതിലും ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നു. അവരില്‍ ആരോടും ഞങ്ങള്‍ വിവേചനം കാണിക്കുന്നില്ല. അല്ലാഹുവിന്നു വിധേയരായിക്കഴിയുന്നവരാണു ഞങ്ങള്‍.
യഹൂദികളോ ക്രിസ്ത്യാനികളോ ആയാല്‍ സന്മാര്ഗ പ്രാപ്തരാകാം എന്ന് വേദക്കാര്‍ പറഞ്ഞതിന് നല്ല ഒന്നാന്തരം മറുപടി, കുറച്ച് ഗൗരവത്തോടെ തന്നെ കഴിഞ്ഞ ആയത്തില്‍ അല്ലാഹു പറഞ്ഞു.
ഈ ആയത്തില്‍ അത് ഒന്നുകൂടി ശാന്തമായി പറയുകയാണ്. ഇസ്ലാമിക വിശ്വാസവും വേദക്കാരുടെ വിശ്വാസവും തമ്മിലുള്ള മൗലികമായ അന്തരം തുറന്നുകാട്ടുന്ന മറുപടി കൂടി പറയാന്‍ മുഅ്മിനീങ്ങളോട് അല്ലാഹു നിര്‍ദ്ദേശിക്കുകയാണ്.
അതായത്, ഞങ്ങള്‍ നിങ്ങളെപ്പോലെ, ചില നബിമാരിലും ചില കിതാബിലും മാത്രം വിശ്വസിച്ച് ബാക്കിയുള്ളത് തള്ളുന്നവരല്ല. ഞങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവിന് പരിപൂര്‍ണമായി കീഴൊതുങ്ങി ജീവിക്കുന്നവരാണ്.
ഇബ്റാഹീം, ഇസ്മാഈല്‍, ഇസ്ഹാഖ് عليهم السلام എന്നിവരും അവരുടെ സന്തതികളില്‍പെട്ടവരുമടക്കം എല്ലാ പ്രവാചകന്മാരിലും അവര്‍ക്ക് നല്‍കപ്പെട്ട എല്ലാ ദിവ്യസന്ദേശങ്ങളിലും ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ട്. ആളും തരവും നോക്കി, ഇന്നവരെ വിശ്വസിക്കും, ഇന്നവരെ തള്ളും എന്ന പക്ഷഭേദമൊന്നും ഞങ്ങള്‍ക്കില്ല. അതോടൊപ്പം, അല്ലാഹുവിന്‍റെ എല്ലാ കല്പനകളും അനുസരിച്ച് ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരാണ്.
وَالْأَسْبَاطِ
سِبط എന്ന വാക്കിന്‍റെ ബഹുവചനമാണ് أسْبَاط - സന്തതികള്‍, കുലങ്ങള്‍, ഗോത്രങ്ങള്‍, പൗത്രപരമ്പര എന്നൊക്കെയാണ് അര്‍ത്ഥം.
ഇസ്‌റാഈല്‍ എന്നുകൂടി പേരുണ്ടായിരുന്ന യഅ്ഖൂബ് നബി (عليه السلام)ക്ക് പന്ത്രണ്ട് പുത്രന്‍മാരാണുണ്ടായിരുന്നത് എന്ന് നമ്മള്‍ പഠിച്ചിരുന്നല്ലോ. ഓരോരുത്തരുടെയും സന്താനപരമ്പരകള്‍ക്ക് സിബ്ത്വ് എന്ന് പറയപ്പെടും.
അറബികള്‍, ഗോത്രങ്ങള്‍ക്ക് قَبِيلة എന്ന് പറഞ്ഞുവരുന്നപലെ, ഇസ്‌റാഈല്യര്‍ ‘സ്വിബ്ത്വ്’ എന്നാണ് പറയുക.
ഇസ്‌റാഈല്യരെ നാം പന്ത്രണ്ട് സിബ്ത്വുകളാക്കി ഭാഗിച്ചിട്ടുണ്ട് (وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا) എന്ന് സൂറത്തുല്‍ അഅ്റാഫി (160) ലുണ്ട്.
ഇവിടെ, നബിമാരില്‍ വിശ്വസിച്ചു എന്ന് പൊതുവായി പറഞ്ഞുമതിയാക്കാതെ, ചിലരുടെ പേരുകള്‍ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞത് ശ്രദ്ധേയമാണ്.
وَمَا أُنْزِلَ إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ
ആദ്യം ഇബ്റാഹീം, ഇസ്മാഈല്‍, ഇസ്ഹാഖ്, യഅ്ഖൂബ് عليهم السلام എന്നിവരുടെ പേരുകള്‍ എടുത്തുപറഞ്ഞു. ഇസ്‌റാഈല്യരുടെയും അറബികളുടെയും പിതാമഹന്‍മാരും, ഗോത്രപിതാക്കളുമാണിവര്‍ നാലുപേരും.
وَالْأَسْبَاطِ
തുടര്‍ന്ന് ഇസ്‌റാഈല്യരില്‍ നിയുക്തരായ മറ്റെല്ലാ പ്രവാചകന്‍മാരെക്കുറിച്ചും മൊത്തത്തില്‍ وَالأسْبَاطِ (സന്തതികള്‍ക്കും) എന്നും പറഞ്ഞു.
وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ
അതിനു ശേഷം യഹൂദികള്‍, അവരുടെ പ്രത്യേക പ്രവാചകനായി സ്വീകരിക്കുന്ന ആളെന്ന നിലക്ക് മൂസാ (عليه السلام) നബിയെ പറഞ്ഞു.
وَعِيسَىٰ
പിന്നീട് ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ അവരുടെ പ്രത്യേക പ്രവാചകനായി സ്വീകരിച്ചുവരുന്ന ഈസാ (عليه السلام)നെയും പറഞ്ഞു.
وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ
അവസാനം, ഇവര്‍ക്ക് പുറമെ ലോകത്ത് വന്ന എല്ലാ പ്രവാചകന്മാരെയും ഉള്‍പ്പെടുത്തി, (وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ) എന്നും പറഞ്ഞു.
قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا
എല്ലാ പ്രവാചകന്മാര്ക്കും അവതരിക്കപ്പെട്ടതില്‍ വിശ്വസിക്കുന്നവരാണ് സത്യവിശ്വാസികള്‍. വിശ്വസിക്കുക എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍, അവയെല്ലാം അല്ലാഹുവില്‍ നിന്നുള്ളതാണെന്നും സത്യമാണെന്നും മൊത്തത്തില്‍ വിശ്വസിക്കുക എന്നാണ്. ഖുര്‍ആനെപ്പോലെ വിശദമായ വിശ്വാസം അവയെ സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം സാധ്യമല്ലല്ലോ. കാരണം അവയില്‍ പലതും നിലവിലില്ല. നിലവിലുള്ളതില്‍ തന്നെ മാറ്റത്തിരുത്തലും കൈകടത്തലും നടന്നതുകൊണ്ട്, ശരിയേത്, അല്ലാത്തതേത് എന്ന് തിരിച്ചറിയാന്‍ സാധ്യമല്ലല്ലോ.
ആ വേദഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനോട് ശരിയായ നിലക്ക് യോജിച്ചു കാണുന്നവ സത്യമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കല്‍ നിര്‍ബന്ധമാണ്. ഖുര്‍ആനിനോട് വിരുദ്ധമായവ തള്ളുകയും വേണം.
രണ്ടും പറയാന്‍ വയ്യാത്ത ഭാഗങ്ങളെക്കുറിച്ച് മൌനം പാലിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. അതായത്, തള്ളാനും കൊള്ളാനും പറ്റാത്തവയെക്കുറിച്ച് മിണ്ടാതിരിക്കുക. (തൗറാത്തും ഇന്‍ജീലും അടങ്ങിയതെന്ന് പറയപ്പെടുന്ന ഇന്നത്തെ ബൈബിളിലെ അധികഭാഗവും ഈ വിഭാഗത്തില്‍പെട്ടതാണ്).
അതേസമയം, തിരുനബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) ക്ക് ലഭിച്ച ഖുര്‍ആനില്‍ മൊത്തത്തില്‍ വിശ്വസിച്ചാല്‍ പോരാ, വിശദമായിത്തന്നെ വിശ്വസിക്കണം. അതായത്, അതിലെ ഓരോ വചനവും, അതുള്‍ക്കൊള്ളുന്ന ഓരോ തത്വവും തന്നെ വിശ്വസിക്കണം.
അടുത്ത ആത്ത് 137
വേദക്കാര്‍ ശരിക്കും എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടതെന്നു കൂടി പറയുകയാണിനി.
فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ ۖ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (137)
നിങ്ങള്‍ വിശ്വസിക്കുന്നതുപോലെയുള്ളത് വിശ്വസിച്ചുകഴിഞ്ഞാല്‍ അവര്‍ സന്മാര്ഗ പ്രാപ്തരായി; അവഗണിച്ചാലോ, അവര്‍ മാത്സര്യത്തിലാണെന്നു തീര്‍ച്ച. അവരില്‍ നിന്നു താങ്കളെ പ്രതിരോധിക്കാന്‍ അല്ലാഹു മതി. അവന് നന്നായി കേള്‍ക്കുന്നവനും അറിയുന്നവനുമത്രേ.
മുസ്‌ലിംകളെപ്പോലെ ഞങ്ങളും അല്ലാഹുവിലും പ്രവാചകന്മാരിലും വിശ്വസിക്കുന്നവരാണെന്ന് വേദക്കാര്‍ പറയുന്നുണ്ട്. നിങ്ങളുടെയും ഞങ്ങളുടെയും മതങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ വ്യത്യാസമൊന്നുമില്ല' എന്നു മറ്റു പല മതസ്ഥരും പറയാറുണ്ട്.
ഇത് ശരിയല്ല. കാരണം, അല്ലാഹുവിലും പ്രവാചകന്മാരിലും വിശ്വസിക്കുന്നു എന്ന് പറയുന്നവര്‍തന്നെ, ആ വിശ്വാസങ്ങളോട് അനുയോജ്യമല്ലാത്ത പല വിശ്വാസങ്ങളും അതില്‍ കടത്തിക്കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട്. ഇങ്ങനെ കടത്തിക്കൂട്ടിയപ്പോള്‍, ഇബ്‌റാഹീംനബി عليه السلام പ്രബോധനം ചെയ്ത ആദര്‍ശം ഉപേക്ഷിക്കുകയാണവര്‍ സത്യത്തില്‍ചെയ്തത്.
അതുകൊണ്ടാണ് فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا എന്ന് പറഞ്ഞത്. മുഅ്മിനീങ്ങള്‍ വിശ്വസിച്ച സിദ്ധാന്തങ്ങളില്‍ അവരും വിശ്വസിച്ചെങ്കില്‍ മാത്രമേ അവര്‍ നേര്‍വഴി പ്രാപിച്ച് യഥാര്‍ഥ വിശ്വാസികളായിമാറുകയുള്ളൂ എന്നര്‍ത്ഥം.
വളരെ ന്യായമായ, വര്‍ഗപരമായ കക്ഷിത്വമോ മറ്റോ ഇല്ലാത്ത ഈ വിശ്വാസ സംഹിത സ്വീകരിക്കാന്‍ വേദക്കാര്‍ തയ്യാറുണ്ടെങ്കില്‍, അവരും സന്‍മാര്‍ഗം പ്രാപിക്കും. അതിന് തയ്യാറില്ലെങ്കിലോ, وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ അതവരുടെ ചേരിതിരിവും ധിക്കാരവും മാത്രമാണ്. മുസ്‌ലിംകളോടുള്ള വിരോധം കൊണ്ടാണ് അവരങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത്.
ഇങ്ങനെ വിരോധം കൊണ്ടുനടക്കുന്നതുകൊണ്ട് പലതരത്തിലും തിരുനബിصلى الله عليه وسلم യെയും മുഅ്മിനീങ്ങളെയും ഉപദ്രവിച്ചേക്കാം. അത് കാര്യമാക്കേണ്ട. എത്ര വലിയ ഉപദ്രവമാണെങ്കിലും അതെല്ലാം അല്ലാഹു തടഞ്ഞുകൊള്ളും.
فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
നിങ്ങളെ സഹായിക്കുവാന്‍ അല്ലാഹു തന്നെ മതി, എല്ലാം കേള്‍ക്കുന്നവനും അറിയുന്നവനുമാണല്ലോ അവന് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് സത്യവിശ്വാസികളെയും തിരുനബിയെയും സമാധാനിപ്പിക്കുന്നു.
അടുത്ത ആയത്ത് 138
സത്യവിശ്വാസികള്‍ എങ്ങനെയാണ് അവരുടെ വിശ്വാസം പ്രഖ്യാപിക്കേണ്ടത് എന്ന് 136-ആം ആയത്തില്‍ പറഞ്ഞു - قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ
മുഅ്മിനീങ്ങള്‍ അങ്ങനെ പ്രഖ്യാപിക്കുമ്പോള്‍, വേദക്കാരില്‍ നിന്നുണ്ടാകുന്ന പ്രതികരണങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച് അല്ലാഹു എന്ത് നിലപാടെടുക്കുമെന്ന് 137-ആം ആയത്തിലും പറഞ്ഞു.
فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
ഇനി, ആ വിശ്വാസ പ്രഖ്യാപനത്തിന് ആസ്പദമായ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട വലിയൊരു തത്വം വിവരിച്ച്, വേദക്കാരോട് മറുപടി പറയേണ്ടത് എങ്ങനെയാണെന്ന് മുഅ്മിനീങ്ങളെ ഉണര്‍ത്തുകയാണ്:
ഞങ്ങള്‍ യഹൂദികളോ ക്രിസ്ത്യാനികളോ ആയാല്‍ നേര്‍മാര്‍ഗത്തിലാകുമെന്ന് നിങ്ങള്‍ പറയുന്നതില്‍ ഒരര്‍ത്ഥവുമില്ല. അത് ശരിയുമല്ല.
നിങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നതുപോലെയുള്ള ചില ചടങ്ങുകള്‍ വഴി ലഭിച്ച വര്‍ണമല്ല ഞങ്ങള്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഞങ്ങള്‍ സ്വീകരിച്ച വര്‍ണം -അതെ, ഞങ്ങളുടെ മതം- മനുഷ്യ പ്രകൃതിക്കനുയോജ്യമായി അല്ലാഹു അംഗീകരിച്ചു തന്ന ഇസ്ലാം എന്ന വര്‍ണമാണ്.
ആയത്ത് പഠിച്ചതിനു ശേഷം വിശദീകരിക്കാം إن شاء الله
صِبْغَةَ اللَّهِ ۖ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً ۖ وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ (138)
(അതെ) അല്ലാഹുവിന്‍റെ വര്‍ണം നല്‍കല്‍! [അതത്രെ ഞങ്ങള്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്]. ആരാണ്, വര്‍ണം നല്‍കുന്നതില്‍ അല്ലാഹു വിനെക്കാള്‍ നല്ലവന്‍?! ഞങ്ങള്‍ അവന് തന്നെ ആരാധിക്കുന്നവരാകുന്നു.
ഈ ആയത്തിന്‍റെ വ്യഖ്യാനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് നിരവധി അഭിപ്രായങ്ങളുണ്ട്. മഹാന്മാരായ പല മുഫസ്സിറുകളും പറഞ്ഞത് ഇങ്ങനെ ചുരുക്കി മനസ്സിലാക്കാം:
ശുദ്ധമായ പ്രകൃതിയോടുകൂടിയാണ് അല്ലാഹു മനുഷ്യനെ
പടച്ചത്. നല്ലത് എവിടെക്കണ്ടാലും ആകര്‍ഷിക്കുന്ന ശുദ്ധമായ പ്രകൃതി. فطرة (ഇസ്ലാമിക പ്രകൃതി) എന്നാണിതിന് പറയുക.
ചെറുപ്പകാലം തൊട്ടുതന്നെ ഈ ശുദ്ധപ്രകൃതി മലീമസമാക്കുന്ന ചുറ്റുപാടുകളില്‍ നിന്ന് മനുഷ്യന് വിട്ടുനില്‍ക്കണം. അങ്ങനെയെങ്കില്‍, വാക്കിലും പ്രവൃത്തിയിലും ചിന്തയിലുമെല്ലാം നല്ലത് മാത്രം അനുകരിക്കുന്നവനായി മാറും. വേണ്ടാത്തരങ്ങളോടും മോശത്തരങ്ങളോടും വെറുപ്പുമുണ്ടാകും.
ഇപ്പറഞ്ഞ പ്രകൃതിവിശേഷം മനുഷ്യന്‍റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും ഒരു ചായം കൊടുത്തതുപോലെ തെളിഞ്ഞുകാണുന്നുണ്ട്, ആ ചായം അല്ലാഹു നല്‍കിയതാണ്. മുഅ്മിനീങ്ങള്‍ ആ പ്രകൃതിവിശേഷം മലിനപ്പെടുത്താതെ ഉറച്ചുനില്‍ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇതുകൊണ്ടാണ് 'അല്ലാഹു ഞങ്ങളെ ചായം മുക്കിയിരിക്കുന്നു' എന്ന് ആലങ്കാരികമായി പറഞ്ഞത്. ഈ പ്രകൃതിവിശേഷത്തെ, നമുക്ക് ഇസ്ലാം (അല്ലാഹുവിന് പൂര്ണമായി കീഴൊതുങ്ങുക) എന്ന് പൊതുവായി പരിചയപ്പെടുത്താം.
ശുദ്ധപ്രകൃതിയോടെയാണ് മനുഷ്യനെ പടക്കുന്നത് എന്നാണിപ്പോള്‍ പറഞ്ഞത്. അങ്ങനെ വരുമ്പോള്‍ മറ്റു പല മതവിഭാഗങ്ങളുടെയും ചില വിശ്വാസങ്ങള്‍ ശരിയല്ലെന്ന് ബോധ്യമാകും.
മനുഷ്യന് ജന്മനാ പാപിയാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവരുണ്ട്. അത് ശരിയല്ലെന്ന് റബ്ബ് പറഞ്ഞുതരികയാണ്. ഗര്‍ഭാശയത്തില്‍നിന്ന് പിറന്നുവീഴുന്ന എല്ലാ കുഞ്ഞുങ്ങളും ജന്മപാപം എന്ന ഭാണ്ഡം പേറിയാണ് ജനിക്കുന്നതെന്നാണ് ചിലരുടെ വിശ്വാസം. എന്നിട്ട് ആ കുഞ്ഞ് പാപമുക്തനായിത്തീരാന്‍, സ്സാനം പോലെയുള്ള ചില പ്രത്യേക കര്‍മങ്ങള്‍ ചെയ്യുകയും ചെയ്യും.
ഇങ്ങനെ കൃത്രിമമായി ഒന്നും ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമില്ല. കാരണം, ജന്മനാ മനുഷ്യന് റബ്ബ് നല്‍കിയത് ശുദ്ധ പ്രകൃതിയാണ്. അത് മുറുകെപ്പിടിച്ച്, അതിന് കളങ്കം വരുത്താതെ ജീവിക്കുകയാണ് ചെയ്യേണ്ടത്. അത് കളഞ്ഞുകുളിക്കുന്ന ഏര്‍പ്പാടുകള്‍ ചെയ്യരുത്.
وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً
അല്ലാഹുവിനെക്കാള്‍ നന്നായി വര്‍ണം നല്‍കുവാന്‍ ആര്‍ക്കാണ് കഴിയുക! ഞങ്ങള്‍ ആരാധിക്കുന്നത് അവനെ മാത്രമാണുതാനും, ഇതാണ് ഇബ്റാഹീം നബി (عليه السلام)യും സ്വീകരിച്ചിരുന്ന വര്‍ണം; അതായത് മതം.
صِبْغَةَ اللَّهِ ۖ
അല്ലാഹു നല്‍കിയ വര്‍ണം (صِبْغَة اَلَّلهِ) എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍, അല്ലാഹു നല്‍കിയ മതമായ ഇസ്ലാം ആണ് ഉദ്ദേശ്യമെന്ന് ഇതുവരെ പറഞ്ഞതില്‍ നിന്ന് മനസ്സിലായല്ലോ. അതായത് ,മനുഷ്യ പ്രകൃതിക്കനുസരിച്ച് റബ്ബ് നല്‍കിയ ജീവിതരീതി. دِين الفَطرة (പ്രകൃതിമതം) എന്ന് നമ്മുടെ ദീനിനെക്കുറിച്ച് പറയാറുണ്ടല്ലോ.
വേദക്കാര്‍ ചെയ്യാറുള്ള ഒരു ചടങ്ങിനോട് ചേര്‍ത്താണ് വര്‍ണം നല്‍കുക എന്ന ഈ പ്രയോഗം നടത്തിയത്. അവരുടെ ദീനില്‍ ഒരാള്‍ക്ക് official ആയി അംഗത്വം നല്‍കാന്‍ ചെയ്യുന്ന ഒരു ചടങ്ങാണത്. മഞ്ഞ കളറുള്ള ഒരു തരം വെള്ളമായിരുന്നു ഈ ചടങ്ങിന് ഉപയോഗിച്ചുവന്നിരുന്നത്. അതിനോട് ചേര്‍ത്തിയാണ് ചായം കൊടുക്കല്‍ എന്നര്‍ത്ഥമുള്ള صِبْغَة എന്ന് പറഞ്ഞത്.
ഇത്തരം പ്രയോഗങ്ങള്‍ അറബി സാഹിത്യത്തിലെ ഒരു ശൈലിയാണ്. مُشَاكلة (മുശാകലത്ത്) എന്നാണ് പറയുക. രണ്ടും ഒരേ പോലെ കിടയൊപ്പിക്കുക എന്നൊക്കെ നമ്മള്‍ പറയാറില്ലേ, അതുപോലെ.
യഹൂദികളും നസാറാക്കളുമടങ്ങിയ വേദക്കാരെ അഭിമുഖീകരിച്ചാണ് ഈ ആയത്തുകള്‍ സംസാരിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, രണ്ട് കൂട്ടര്‍ക്കിടയിലും നടപ്പിലുണ്ടായിരുന്ന ഏതെങ്കിലും വര്‍ണം കൊടുക്കല്‍ ചടങ്ങിനെ സൂചിപ്പിച്ചുകൊണ്ടായിരിക്കണം ആ വാക്ക് എന്നു മനസ്സില്ലാക്കാം. രണ്ടു കൂട്ടരിലും ഓരോ തരത്തിലുള്ള സ്‌നാന സമ്പ്രദായം നടപ്പിലുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് ബൈബിളില്‍ നിന്ന് മനസ്സിലാകുന്നുമുണ്ട്. ബൈബിളിലെ പുതിയ നിയമത്തില്‍ നിന്നും പഴയ നിയമത്തില്‍ നിന്നുമുള്ള ഉദ്ധരണികള്‍ അടിസ്ഥാനമാക്കി ഈ സ്‌നാനത്തെപ്പറ്റി വേദ പുസ്തക നിഘണ്ടുവില്‍ നീണ്ട വിവരണമുണ്ട്.
അടുത്ത ആയത്ത് 139
വേദക്കാരുടെ വീരവാദങ്ങള്‍ക്ക് മറുപടി പറയുകയാണിനി. അതായത്, ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ നിന്നാണ് അല്ലാഹു പല പ്രവാചകന്മാരെയും അയച്ചത്, അതുകൊണ്ടും മറ്റും, ഞങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവിനോട് പ്രത്യേകം അടുപ്പമുള്ളവരാണ്. ജൂതമതമോ, ക്രിസ്തീയ മതമോ സ്വീകരിച്ചെങ്കിലേ രക്ഷയുള്ളൂ. ഞങ്ങളുടെ വേദവും മതവുമാണ് ആദ്യമുണ്ടായത്. നമ്മുടെയെല്ലാം പിതാക്കളായ ഇബ്റാഹീം നബി عليه السلامമുതലുള്ളവരുടെ ദീനാണ് ഞങ്ങള്‍ സ്വീകരിച്ചുവരുന്നത്, അതുകൊണ്ട് ഞങ്ങളാണ് യഥാര്‍ത്ഥ സന്‍മാര്‍ഗികള്‍.
ഈ വാദങ്ങള്‍ക്ക് മുസ്‌ലിംകള്‍ രണ്ടു ടീമിനും കൊടുക്കേണ്ട മറുപടിയാണ് അല്ലാഹു പറഞ്ഞുതരുന്നത്: അല്ലാഹു ഒരു കൂട്ടരുടെ മാത്രം റബ്ബല്ല. ഞങ്ങളുടെയും നിങ്ങളുടെയും 2 കൂട്ടരുടെയും റബ്ബാണവന്‍. എല്ലാവരുടെയും രക്ഷിതാവാണ്. എല്ലാവര്‍ക്കും ഒരേപോലെ ശരിയായ വഴി കാണിച്ചുകൊടുക്കുന്നതും അവനാണ്.
അതുകൊണ്ടുതന്നെ അക്കാര്യത്തില്‍ തര്‍ക്കിക്കാന്‍ വരേണ്ട. നിങ്ങളുടെ മാത്രം റബ്ബാണെന്നോ നിങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രമേ സന്മാര്ഗ ദര്‍ശനം നല്കിയതെന്നോ പറയാന്‍ വരേണ്ട. അത് അവിവേകവും അസംബന്ധവുമാണ്-ഇങ്ങനെയാണ് ദുരാഭിജാത്യക്കാരായ ഇവരോട് മുസ്‌ലിംകള്‍ മറുപടി പറയേണ്ടത്.
റബ്ബിന്‍റെ കാര്യം ഇങ്ങനെയാണ്-രണ്ടു കൂട്ടരുടെയും റബ്ബാണ്. പക്ഷേ, ഓരോത്തരും ചെയ്യുന്ന അമലുകളുടെ കാര്യമോ? അവിടെ വ്യത്യാസമുണ്ട്. ഓരോ കൂട്ടരും ചെയ്യുന്ന കര്‍മഫലങ്ങള്‍ അവരവര്‍ തന്നെ അനുഭവിക്കണം. ഒരു കൂട്ടരുടെ ചെയ്തികളെക്കുറിച്ച് മറ്റു കൂട്ടരോട് ചോദ്യമുണ്ടാകില്ല.
നമ്മുടെ കൂട്ടത്തില്‍, അല്ലാഹുവിന് ചെയ്യുന്ന ആരാധനയില്‍ കളങ്കം ചേര്‍ക്കുന്ന, അവന്‍റെ ശാസനകളില്‍ മായം ചേര്‍ക്കുന്ന ആളുകളാരാണോ അവര്‍ പിഴച്ചവരാണ്. ആ ആരാധനയില്‍ നിഷ്‌കളങ്കത പാലിക്കുന്നവര്‍ നേര്‍മാര്‍ഗികളുമാണ്. അതായത്, സല്‍കര്‍മങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്ന കാര്യത്തില്‍, നിഷ്കളങ്കമായി ആരാധനകള്‍ നിര്‍വഹിക്കുന്ന കാര്യത്തില്‍ ആര് കൃത്യത പുലര്‍ത്തുന്നുവോ, അവര്‍ രക്ഷപ്പെടും. ഞങ്ങള്‍ ആ കൂട്ടത്തിലാണ്.
ഒരു കാര്യത്തിലും കളങ്കവും കാപട്യവും കലര്‍ത്തുന്ന പതിവ് ഞങ്ങള്‍ക്കില്ല. അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് നിങ്ങളാണ്. വസ്തുത ഇതാണെന്നിരിക്കെ, നിങ്ങളുടെ ന്യായങ്ങള്‍ക്കും വാദങ്ങള്‍ക്കും ഒരര്‍ത്ഥവുമില്ല.
قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِي اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ (139)
താങ്കള്‍ ചോദിക്കുക: ഞങ്ങളുടെയും നിങ്ങളുടെയും നാഥന്‍ അല്ലാഹുവായിരിക്കെ അവന്‍റെ കാര്യത്തില്‍ നിങ്ങള്‍ ഞങ്ങളോടു തര്‍ക്കിക്കുകയോ? ഞങ്ങള്‍ക്കു ഞങ്ങളുടേതും നിങ്ങള്‍ക്കു നിങ്ങളുടേതുമായ കര്‍മങ്ങളാണുണ്ടാവുക. അല്ലാഹുവിനോടു ആത്മാര്‍ത്ഥരത്രേ ഞങ്ങള്‍. (അവനെ മാത്രം ലക്ഷ്യമാക്കി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നവരാണ്)
അല്ലാഹുവിന്‍റെ നിയമങ്ങള്‍ സ്വന്തം താല്പര്യത്തിനനുസരിച്ച് ദുര്‍വ്യാഖ്യാനം ചെയ്യുകയും മാറ്റിമറിക്കുകയും ചെയ്യുകയാണ് വേദക്കാര്‍ ചെയ്യുന്നത്. മുസ്‌ലിംകളങ്ങനെയല്ല, ഒരു കൈകടത്തലും നടത്തിയിട്ടില്ല. റബ്ബ് പറഞ്ഞുതന്ന അതേ രൂപത്തില്‍ തന്നെ എല്ലാം മുറുകെ പിടിച്ച് ജീവിക്കുകയാണവര്‍. അവരെ കാപട്യം തൊട്ടുതീണ്ടിയിട്ടുമില്ല.
അടുത്ത ആയത്ത് 140
ഇവര്‍ രണ്ടുകൂട്ടര്‍ക്കും മറ്റൊരു വാദവുമുണ്ടായിരുന്നു. അതായത്, ഇബ്റാഹീം നബിയും മറ്റു നബിമാരും യഹൂദികളായിരുന്നു എന്ന് യഹൂദികള്‍ വാദിക്കും. അവരെല്ലാം നസ്വാറാക്കളായിരുന്നുവെന്ന് നസാറാക്കളും പറയും. ഇത് ശുദ്ധ അസംബന്ധമാണെന്നാണിനി പറയുന്നത്. ആ നബിമാര്‍ക്കെല്ലാം ശേഷം എത്രയോ കാലം കഴിഞ്ഞാണ്, ഈ മതങ്ങള്‍ക്ക് പ്രസ്തുത പേരുകള്‍ തന്നെ വന്നത്.
മാത്രവുമല്ല, ആ മതാനുയായികള്‍ തന്നെ ദീനിന്‍റെ കാര്യത്തില്‍ പല അട്ടിമറികളും തിരിമറികളും നടത്തുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, ഇക്കൂട്ടര്‍ സ്വീകരിച്ചുവരുന്ന ദീനാണ് ആ നബിമാരുടേതെന്ന് പറയാന്‍ ഒരു ന്യായവും ഇല്ല. ആ വാദത്തിന് ഒരു തെളിവുമില്ല.
ഗൌവരമായ ഭാഷയിലാണ് റബ്ബ് അവരോടിക്കാര്യം ചോദിക്കുന്നത്: നിങ്ങളുടെ പിതാക്കളും മുന്‍ കാല പ്രവാചകന്‍മാരുമായിരുന്ന ഈ മഹാന്മാരെല്ലാം യഹൂദികളോ ക്രിസ്ത്യാനികളോ ആയിരുന്നുവെന്നാണോ നിങ്ങള്‍ പറയുന്നത്? അവരാരും യഹൂദികളോ ക്രിസ്ത്യാനികളോ ആയിരുന്നില്ല.
أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطَ كَانُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ ۗ قُلْ أَأَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ ۗ
അതല്ല, ഇബ്രാഹീം, ഇസ്മാഈല്‍, ഇസ്ഹാഖ്, യഅ്ഖൂബ്, ഇസ്രാഈല്‍സന്തതികള്‍ എന്നിവര്‍ ജൂതന്മാരോ ക്രിസ്ത്യാനികളോ ആയിരുന്നു എന്നാണോ നിങ്ങളുടെ വാദം? താങ്കള്‍ ചോദിക്കുക: നിങ്ങളാണോ ഏറ്റവും അറിയുന്നവര്‍, അതോ അല്ലാഹുവോ?
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهَادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (140)
തനിക്ക് റബ്ബിങ്കല്‍ നിന്നു ലഭിച്ചിട്ടുള്ള സാക്ഷ്യം പൂഴ്ത്തിവെക്കുന്നവനെക്കാള്‍ വലിയ അക്രമി ആരുണ്ട്! നിങ്ങളുടെ ചെയ്തികളെപ്പറ്റി അല്ലാഹു ഒട്ടുമേ അശ്രദ്ധനല്ല.
ഇസ്‌റാഈല്യരുണ്ടായതുതന്നെ ഇബ്റാഹീം, ഇസ്മാഈല്‍, ഇസ്ഹാഖ് عليهم السلام എന്നിവരുടെ കാലശേഷം യഅ്ഖൂബ് നബി (عليه السلام) മുതല്‍ക്കാണ്. മൂസാ നബി عليه السلامയുടെ അനുയായികളാണെന്നാണല്ലോ യഹൂദികള്‍ പറയുന്നത്. മൂസാ നബി (عليه السلام) വന്നതും മഹാനവര്‍കള്‍ക്ക് തൗറാത്ത് കിട്ടിയതും, പിന്നെയും ഒരുപാട് കാലത്തിന് ശേഷമാണ്. മാത്രവുമല്ല, യഹൂദരുടെ ദീന്‍ എന്ന് പറയുന്നത്, തൗറാത്ത് മാത്രം പ്രമാണമാക്കിയുള്ളതുമല്ല. പിന്നീട് നിലവില്‍ വന്ന യഹൂദ പണ്ഡിത സഭ ആവിഷ്‌കരിച്ച ആചാരമുറകള്‍ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തി കൂടിയാണ്.
ഇനി നസ്വാറാക്കളുടെ കാര്യമോ? ഈസാ നബി (عليه السلام) യുടെ അനുയായികളെന്നാണല്ലോ അവരുടെ വാദം. ഈസാ നബിعليه السلام ജനിക്കുന്നതും പ്രവാചകനാകുന്നതും ഇന്‍ജീല്‍ കിട്ടുന്നതുമൊക്കെ മേല്‍പറഞ്ഞവരുടെ ശേഷം എത്രയോ കാലം കഴിഞ്ഞിട്ടാണ്. അവര്‍ ആചരിച്ചുവരുന്ന ദീന്‍, ഈസാനബി عليه السلامയുടെയോ ഇന്‍ജീലിന്‍റെയോ അദ്ധ്യാപനങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതുമല്ല. മഹാനവര്‍കള്‍ക്ക് ശേഷം നിലവില്‍ വന്ന സഭകള്‍ ആവിഷ്‌കരിച്ച ചില പുതിയ സിദ്ധാന്തങ്ങള്‍ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്.
സൂറ ആലു ഇംറാനില്‍ അല്ലാഹു പറയുന്നു:
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تُحَاجُّونَ فِي إِبْرَاهِيمَ وَمَا أُنزِلَتِ التَّوْرَاةُ وَالْإِنجِيلُ إِلَّا مِن بَعْدِهِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ – آل عمران 65
(വേദക്കാരേ, എന്തിനാണ് ഇബ്‌റാഹീമിന്‍റെ കാര്യത്തില്‍ നിങ്ങള്‍ തര്‍ക്കിക്കുന്നത്? തൗറാത്തും ഇന്‍ജീലും അദ്ദേഹത്തിന് ശേഷമല്ലാതെ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ലല്ലോ! നിങ്ങള്‍ ബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നില്ലേ?! (ആലുഇംറാന്‍ 65)
കാര്യങ്ങളുടെ കിടപ്പ് ഇങ്ങനെയാണെന്നിരിക്കെ, നിങ്ങളുടെ ആ വാദത്തിന് എന്താണര്‍ത്ഥമുള്ളത്? ആ പ്രവാചകന്‍മാരൊക്കെ നിങ്ങളുടെ മതം ആചരിക്കുന്നവരായിരുന്നുവെന്ന് നിങ്ങള്‍ പറയുന്നു. അല്ലെന്ന് അല്ലാഹുവും പറയുന്നു. ആര് പറയുന്നതായിരിക്കും ശരി?! ആര്‍ക്കാണ് വാസ്തവം കൂടുതല്‍ അറിയുക? قُلْ أَأَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ നിങ്ങള്‍ക്കോ അല്ലാഹുവിനോ?! അല്ലാഹുവിന് തന്നെ; സംശയമില്ല.
ഇതിനൊക്കെ പുറമെ, ഇബ്റാഹീം നബി عليه السلامയുടെ ദീന്‍, സാക്ഷാല്‍ രൂപത്തില്‍ പ്രബോധനം ചെയ്യുന്ന ഒരു പ്രവാചകന്‍, അറബികളില്‍ നിന്ന് വരുമെന്നതിനുള്ള തെളിവുകള്‍ ഇവരുടെ വേദഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ സ്പഷ്ടമായിത്തന്നെ കാണാവുന്നതാണ്. ഇത്രയൊക്കെ തെളിവുകളുണ്ടായിട്ടും അത് മറച്ചുവെക്കുന്നതും ദുര്‍വ്യാഖ്യാനം ചെയ്യുന്നതും വലിയ ദ്രോഹമല്ലാതെ മറ്റെന്താണ്!
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهَادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ
സത്യസാക്ഷ്യം മൂടിവെക്കുന്ന നിങ്ങളെക്കാള്‍ അതിക്രമാരികള്‍ വേറെ ആരുണ്ട്?
وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
ഇതൊന്നും അല്ലാഹു അറിയുകയോ ശ്രദ്ധിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ലെന്ന് കരുതണ്ട. അവന്‍റെ മുമ്പില്‍ ചെന്ന് ശരിക്കും ഉത്തരം പറയേണ്ടിവരുമെന്ന് ഓര്‍ത്തുകൊള്ളുക!
وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
ഈ പ്രയോഗം ഖുര്‍ആന്‍ പലയിടത്തുമുണ്ട്. ഒരു കുറ്റകൃത്യം ചെയ്ത പരാമര്‍ശത്തിന്‍റെ പിന്നിലേ ഇതുകാണൂ. അല്ലാഹുവിന്‍റെ കണ്ണുവെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാമെന്ന വ്യാമോഹം വേണ്ടെന്ന് സാരം.
ഇവിടെ അവര്‍ ചെയ്ത ഗുരുതരമായ തെറ്റ് - മുഹമ്മദ് നബി صلى الله عليه وسلم യുടെ ആഗമനം മനസ്സിലാക്കാന്‍ മതിയായ തെളിവുകളുണ്ടായിട്ടും, സ്വാര്‍ത്ഥ ലാഭങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ടി മറച്ചുവെച്ചു എന്നതാണ്.
ബൈബിളിലുള്ള ഒന്ന് രണ്ട് തെളിവുകള്‍ നോക്കൂ. ആവര്‍ത്തന പുസ്തകത്തില്‍ ഇങ്ങനെ കാണാം: ‘നിന്‍റെ ദൈവമായ യഹോവ നിനക്ക് എന്നെപ്പോലെ ഒരു പ്രവാചകനെ നിന്‍റെ മധ്യേ നിന്‍റെ സഹോദരന്മാരുടെ ഇടയില്‍നിന്നു എഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചുതരും. അവന്‍റെ വചനം നിങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കേണം’ (ആവര്‍ത്തനം 18:15).
‘നിന്നെപ്പോലെ ഒരു പ്രവാചകനെ ഞാനവര്‍ക്കു അവരുടെ സഹോദരന്മാരുടെ ഇടയില്‍നിന്നു എഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചു എന്‍റെ വചനങ്ങളെ അവന്‍റെ നാവിന്മേല്‍ ആക്കും. ഞാന്‍ അവനോട് കല്‍പ്പിക്കുന്നതൊക്കെയും അവന് അവരോട് പറയും. അവന് എന്‍റെ നാമത്തില്‍ പറയുന്ന എന്‍റെ വചനത്തില്‍ യാതൊരുത്തനെങ്കിലും കേള്‍ക്കാതിരുന്നാല്‍ അവനോട് ഞാന്‍ ചോദിക്കും’ (ആവര്‍ത്തനം 18:18,19).
പുതിയ നിയമത്തിലെ ചില പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ നോക്കൂ: ‘എന്നാല്‍ ഞാന്‍ പിതാവിനോട് ചോദിക്കും. അവന് സത്യത്തിന്‍റെ ആത്മാവ് എന്ന മറ്റൊരു കാര്യസ്ഥനെ എന്നേക്കും നിങ്ങളോടുകൂടെ ഇരിക്കേണ്ടതിന്നു നിങ്ങള്‍ക്കു തരും. ലോകം അവനെ കാണുകയോ അറിയുകയോ ചെയ്യായ്കയാല്‍ അതിന്നു അവനെ ലഭിപ്പാന്‍ കഴിയുകയില്ല. നിങ്ങളോ, അവന് നിങ്ങളോട് കൂടെ വസിക്കയും നിങ്ങളില്‍ ഇരിക്കയും ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് അവനെ അറിയുന്നു.’ (യോഹന്നാന്‍ 14: 16,17)
‘സത്യത്തിന്‍റെ ആത്മാവ് വരുമ്പോഴോ അവന് നിങ്ങളെ സകല സത്യത്തിലും വഴിനടത്തും. അവന് സ്വയമായി സംസാരിക്കാതെ, താന്‍ കേള്‍ക്കുന്നതു സംസാരിക്കയും വരുവാനുള്ളത് നിങ്ങള്‍ക്ക് അറിയിച്ചുതരികയും ചെയ്യും’ (യോഹന്നാന്‍ 16:13).
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهَادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ ۗ
വേദക്കാര്‍ക്ക് മാത്രമല്ല, ഇപ്പണി ചെയ്യുന്ന എല്ലാര്ക്കും താക്കീതാണിത്. ദുന്‍യവിയ്യായ നേട്ടങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി ഇസ്ലാമിക നിയമങ്ങളെ മറച്ചുവെക്കുന്ന, മാറ്റിമറിക്കുന്ന എല്ലാവര്‍ക്കും. അതാരാകട്ടെ.
അടുത്ത ആയത്ത് 141
മുകളില്‍ പറഞ്ഞ താക്കീതിന് ഒന്നും കൂടി കനം നല്‍കാന്‍, 134-ആം ആയത്തില്‍ പറഞ്ഞ അതേ കാര്യം ഊന്നിപ്പറയുകയാണ് അടുത്ത ആയത്തില്‍.
അതായത്, മേല്‍പറഞ്ഞവരെല്ലാം വലിയ മഹാന്മാരാണ്. അവര്‍ക്കുപോലും പ്രവര്‍ത്തിച്ചതിനനുസരിച്ച പ്രതിഫലമാണ് നല്‍കുക. എങ്കില്‍പിന്നെ നിങ്ങള്‍ക്കെങ്ങനെ ചെയ്യാത്തതിന് പ്രതിഫലം ലഭിക്കും? കുടുംബമഹിമയും ദുരാഭിജാത്യവുമൊന്നും യാതൊരു നേട്ടവും ഉണ്ടാക്കിത്തരില്ല എന്നര്‍ഥം.
تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (141)
അത് കഴിഞ്ഞുപോയ ഒരു സമുദായം; അവര്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ചതിന് അവര്‍ക്കും നിങ്ങള്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ചതിന്നു നിങ്ങള്‍ക്കും പ്രതിഫലമുണ്ടായിരിക്കും. അവര്‍ ചെയ്തതിനെക്കുറിച്ച് നിങ്ങളോടു ചോദിക്കപ്പെടുന്നതല്ല.
ഇവിടെ സമുദായം (تِلْكَ أُمَّةٌ) കൊണ്ടുള്ള വിവക്ഷ ഇബ്റാഹീം, ഇസ്മാഈല്‍, ഇസ്ഹാഖ്, യഅ്ഖൂബ്عليهم السلام എന്നിവരും സന്തതികളുമാണെന്ന് ഖതാദ, റബീഅ്(റ) എന്നിവര്‍ പറയുന്നുണ്ട് (ദുര്‍റുല്‍മന്‍സൂര്‍ 1:341).
40 മുതല്‍ ഇതുവരെയുള്ള ആയത്തുകള്‍ മിക്കവാറും വേദക്കാരെയും, അവരുടെ ചെയ്തികളെയും കുറിച്ചായിരുന്നു അല്ലേ. ഇനി അടുത്ത ആയത്ത് മുതല്‍ മറ്റു ചില കാര്യങ്ങളാണ് പറയുന്നത്.
--------------------------
ക്രോഡീകരണം: സി എം സലീം ഹുദവി മുണ്ടേക്കരാട്
കടപ്പാട്: ഫത്ഹ് ർ റഹ്മാൻ ഖുർആൻ മലയാള പരിഭാഷ (കെവി മുഹമ്മദ് മുസ്ലിയാർ), ഖുർആൻ മലയാള വിവർത്തനം (ഡോ. ബഹാഉദ്ദീൻ മുഹമ്മദ് നദ് വി), തഫ്സീർ ഇബ്നു കസീർ
Leave A Comment