അധ്യായം 2. സൂറത്തുല് ബഖറ (Aayas 89-93) അറിഞ്ഞിട്ടും നിഷേധം
തിരുനബി صلى الله عليه وسلمസത്യപ്രവാചകനാണെന്ന് കൃത്യമായി അറിഞ്ഞിട്ടും മനപ്പൂര്വം നിഷേധിക്കുകയും പരിഹസിക്കുകയുമാണ് യഹൂദികള് ചെയ്തിരുന്നതെന്നും അല്ലാതെ, മതനിയമങ്ങള് മനസ്സിലാകാത്തതുകൊണ്ടൊന്നുമല്ല എന്നൊക്കെയാണല്ലോ കഴിഞ്ഞ പേജില് അവസാനമായി പറഞ്ഞുവെച്ചത്. അക്കാരണം കൊണ്ടുതന്നെ അവര് അല്ലാഹുവിന്റെ ശാപകോപങ്ങള്ക്ക് വിധേയരായ കാര്യവും പറഞ്ഞു.
ആ വിഷയത്തെക്കുറിച്ച് ഒന്നുകൂടി വ്യക്തമാക്കുകയാണിനി. അന്ത്യപ്രവാചകരായ തിരുനബി صلى الله عليه وسلمയുടെ ആഗമനത്തെക്കുറിച്ചും അവിടത്തെ വിശേഷണങ്ങളെക്കുറിച്ചും അന്ന് മദീനയിലുണ്ടായിരുന്ന യഹൂദികള്ക്ക് ശരിക്ക് അറിമായിരുന്നു. തൗറാത്ത് മുഖേനയും, മുമ്പുണ്ടായിരുന്ന പ്രവാചകന്മാര് വഴിയും അവരതറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്നുമാത്രമല്ല, ആ പ്രവാചകന്റെ വരവ് അക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു അവര്. ഇവരുമായുള്ള സമ്പര്ക്കത്തിലൂടെ അറബികള്ക്കും ഈ വിഷയം കുറച്ചൊക്കെ അറിയാമായിരുന്നു.
അറബികളും ഇവരുമായി വല്ല ഏറ്റുമുട്ടലോ മറ്റോ ഉണ്ടാകുമ്പോള്, ആ പ്രവചാചകനിങ്ങ് വരട്ടെ, ഞങ്ങള് കാണിച്ചുതരാം എന്ന് വീമ്പിളക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു അവര്. ’ആ പ്രവാചകനെ വേഗം അയച്ചു തന്ന് ഞങ്ങളെ സഹായിക്കണേ’ എന്ന് അവര് ദുആ ചെയ്യാറുമുണ്ടായിരുന്നു.
അങ്ങനെ അത് സംഭവിച്ചു. അവര് പ്രതീക്ഷിച്ചും പ്രാര്ത്ഥിച്ചും കൊണ്ടിരുന്ന ആ പ്രവാചകന് നിയോഗിതനായി. കൂടെ ഒരു ഗ്രന്ഥവും അവതരിച്ചു - പരിശുദ്ധ ഖുര്ആന്. അവരുടെ കൈവശമുള്ള തൗറാത്തിനെ ശരിവെച്ച്, അത് സത്യമാണെന്ന് സ്ഥാപിക്കുന്ന ഒരു വേദഗ്രന്ഥം.
പക്ഷേ, എന്താണുണ്ടായത്? അവരുടെ കോലം മാറി. പരസ്യമായി നിഷേധിച്ചു. കാരണമെന്താണെന്നറിയുമോ? ഈ പ്രവാചകന് അവരുടെ വര്ഗത്തില് (ഇസ്രാഈലികളില്) നിന്നല്ല നിയോഗിതനായത്. അറബികളില് നിന്നായിപ്പോയി. മാത്രമല്ല, അവര് ദീനിന്റെ ഭാഗമായി കൊണ്ടുനടക്കുന്ന എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഈ പ്രവാചകന് അനുവദിച്ചുതരുന്നുമില്ല.
അങ്ങനെ അവര് തിരുനബി صلى الله عليه وسلم യുടെ കടുത്ത ശത്രുക്കളും പൂര്ണനിഷേോധികളുമായി മാറുകയാണ് ചെയ്തത്. ഫലമോ, അല്ലാഹുവിന്റെ ശാപത്തിനും കോപത്തിനും ഇരയായി.
وَلَمَّا جَاءَهُمْ كِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ وَكَانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا
തങ്ങളുടെ പക്കലുള്ള (തൗറാത്തിനെ) ശരിവെക്കുന്നൊരു ഗ്രന്ഥം (ഖുര്ആന്) അല്ലാവുഹിങ്കല് നിന്ന് അവര്ക്ക് വന്നുകിട്ടിയപ്പോള്-നേരത്തെ സത്യനിഷേധികള്ക്കെതിരെ വിജയം നേടുന്നതിനായി ആ പ്രവാചകന് മുഖേന അവര് പ്രാര്ഥിച്ചിരുന്നു -
فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا كَفَرُوا بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكَافِرِينَ (89)
അവര്ക്ക് സുപരിചിതമായ ഖുര്ആന് അവര്ക്ക് വന്നുകിട്ടിയപ്പോള് നിഷേധിക്കുകയാണവര് ചെയ്തത്. ആകയാല് (ആ) അവിശ്വാസികളുടെ മേല് അല്ലാഹുവിന്റെ ശാപമുണ്ടായിരിക്കും.
وَلَمَّا جَاءَهُمْ كِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ
മൂസാ നബി(عليه السلام)ക്ക് നല്കിയ തൗറാത്തിനെയും ഈസാ നബി(عليه السلام)ക്ക് നല്കിയ ഇന്ജീലിനെയും ശരിവെക്കുന്ന ഗ്രന്ഥമാണ് വിശുദ്ധ ഖുര്ആന്. അന്ത്യപ്രവാചകനായി നിയോഗിക്കപ്പെടുന്ന തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യെക്കുറിച്ച് ധാരാളം പ്രവചനങ്ങള് ഈ 2 ഗ്രന്ഥങ്ങളിലുമുണ്ട്. അതിലൂടെ തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യെക്കുറിച്ച് നന്നായി പഠിക്കുകയും മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്തവരാണ് മദീനയിലെ യഹൂദികള്.
മാത്രമല്ല, പരിസരത്തുണ്ടായിരുന്ന അറബി മുശ്രിക്കുകളുമായി വല്ല ഏറ്റുമുട്ടലുകളോ മറ്റോ ഉണ്ടാകുമ്പോള്, തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യുടെ വരവിനെക്കുറിച്ച് എതിരാളികളോട് പറയുകയും, ആ നബി വന്നാല്, അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പംനിന്ന് നിങ്ങളെയും മറ്റുള്ളവരെയും പരാജയപ്പെടുത്തുമെന്ന് താക്കീത് നല്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
وَكَانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا
അതിനുംപുറമെ, ഏറ്റുമുട്ടലുകളിലും മറ്റു പല കാര്യങ്ങളിലും വിജയം ലഭിക്കാന് നബി (صلى الله عليه وسلم) യെ മുന്നിറുത്തി അല്ലാഹുവിനോട് ദുആ ചെയ്യുകയും ചെയ്തിരുന്നു അവര്.
فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا كَفَرُوا بِهِ
അങ്ങനെ ആകാംക്ഷയോടെ കാത്തിരുന്ന ആ പ്രവാചകന് വന്നപ്പോഴാകട്ടെ, നിഷേധിക്കുകയാണവര് ചെയ്തത്. മനഃപൂര്വമായ ഈ ധിക്കാരം കാരണം, അല്ലാഹുവിന്റെ കാരുണ്യത്തില് നിന്നവര് അകറ്റപ്പെട്ടവരുമായി. فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكَافِرِينَ
ഈ ആയത്തിറങ്ങാന് പ്രത്യേകിച്ചൊരു സംഭവമുണ്ടായി:
ഇബ്നു അബ്ബാസ്(رضي الله عنهما) പറയുന്നു: ഔസ്, ഖസ്റജ് ഗോത്രങ്ങള്ക്കെതിരെ നബി (صلى الله عليه وسلم) യുടെ പേര് പറഞ്ഞ്-അവിടന്ന് പ്രവാചകനായി നിയോഗിക്കപ്പെടും മുമ്പേ-ജൂതന്മാര് സഹായം തേടാറുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ, അറബികള്ക്കിടയില് നിന്ന് തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) നിയോഗിതനായപ്പോള് അവര് അവിശ്വസിച്ചു. നേരത്തെ പറഞ്ഞിരുന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെ അവര് നിഷേധിക്കുകയും ചെയ്തു.
അപ്പോള്, മുആദുബ്നു ജബല്, ബിശ്റുബ്നു ബറാഉബ്നു മഅ്റൂര്(رضي الله عنهما) എന്നീ സ്വഹാബികള് ജൂതന്മാരോടിങ്ങനെ പറഞ്ഞത്രെ: “ജൂതസമൂഹമേ, നിങ്ങള് അല്ലാഹുവിനെ സൂക്ഷിക്കുകയും ഇസ്ലാം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യൂ. കാരണം, ഞങ്ങള് മുശ്രിക്കുകളായിരുന്ന കാലത്ത് മുഹമ്മദ് നബി (صلى الله عليه وسلم) പേരുപറഞ്ഞ്, ഞങ്ങള്ക്കെതിരെ നിങ്ങള് സഹായം തേടുമായിരുന്നല്ലോ. ഒരു നബി നിയോഗിക്കപ്പെടാന് പോകുന്നുണ്ടെന്നും, വിശേഷണങ്ങള് ഇന്നതൊക്കെയാണെന്നും നിങ്ങള് ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞിരുന്നു.”
ഇത് കേട്ടപ്പോള് ബനുന്നളീര് ഗോത്രക്കാരനായ സലാമുബ്നു മശ്ക്കം പ്രതികരിച്ചു: 'ഞങ്ങള്ക്കറിയുന്ന ഒരു കാര്യവുമായും ഇദ്ദേഹം (നബി صلى الله عليه وسلم) വന്നിട്ടില്ല. നേരത്തെ ഞങ്ങള് നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞിരുന്നയാള് ഇദ്ദേഹമല്ലതാനും.' ഈ സമയത്താണീ ആയത്തിറങ്ങിയത്. (തഫ്സീര് ഥബ്രി 1:411).
وَكَانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا
സത്യനിഷേധികള്ക്കെതിരെ ജയിക്കാന് അവര് തിരുനബിصلى الله عليه وسلمയെ മുന്നിറുത്തി പ്രാര്ഥിച്ചിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ - ഇമാം റാസി(رحمه الله) എഴുതുന്നു: ഖുര്ആന് അവതരണത്തിനും നബി (صلى الله عليه وسلم) യുടെ നിയോഗത്തിനും മുമ്പ് ജൂതന്മാര് അവിടത്തെ മുന്നിറുത്തി, അവിടത്തെ ഹഖ് കൊണ്ട് വിജയവും സഹായവും തേടുമായിരുന്നു- അല്ലാഹുവേ, ഞങ്ങള്ക്ക് നീ വിജയം നല്കേണമേ; ഉമ്മിയ്യായ നബിയുടെ മഹത്ത്വം മുന്നിറുത്തി ഞങ്ങളെ നീ സഹായിക്കേണമേ എന്ന് അവര് പ്രാര്ഥിച്ചിരുന്നു (തഫ്സീര് റാസി, വാല്യം 3, പേജ് 180).
ഗഥ്ഫാന് ഗോത്രവുമായി നടന്ന ഒരു യുദ്ധത്തില് ഇങ്ങനെത്തന്നെ ദുആ ചെയ്തിരുന്നുവെന്ന് ഇബ്നു അബ്ബാസ് (رضي الله عنهما) പറയുന്നുണ്ട്:
ഖൈബറിലെ ജൂതന്മാര്, മുശ്രിക്കുകളായിരുന്ന ഗഥ്ഫാന് ഗോത്രവുമായി ശത്രുതയിലായിരുന്നു. ഒരിക്കലവര് ഏറ്റുമുട്ടിയപ്പോള് ജൂതന്മാര് തോറ്റു. അപ്പോഴവര് ഇങ്ങനെ ദുആ ചെയ്തുവത്രേ: 'അവസാനകാലത്ത് നീ നിയോഗിക്കുമെന്ന് ഞങ്ങളോട് വാഗ്ദാനം ചെയ്ത ഉമ്മിയ്യായ നബിയുടെ ഹഖ്ഖ് കൊണ്ട് ഇവരുടെ മേല് ഞങ്ങള്ക്ക് നീ വിജയം തരേണമേ.'
ഇബ്നു അബ്ബാസ്(رضي الله عنهما) തുടരുന്നു: ഇങ്ങനെ ദുആ ചെയ്തതിനു ശേഷം അവര് വീണ്ടും ഏറ്റുമുട്ടി. ഗഥ്ഫാന് ഗോത്രത്തെ പരാജയപ്പെടുത്തി അവര് ജയിച്ചു. പക്ഷേ, പിന്നീട് നബി صلى الله عليه وسلم) നിയുക്തരായപ്പോള് അവര് നിഷേധിച്ചുകളയുകയാണ് ചെയ്തത്! (തഫ്സീര് ഖുര്ഥുബി 2:27)
പച്ചയായി വാക്കുമാറി എന്നര്ഥം. ഗുരുതരമായ തെറ്റാണിതെന്നാണ് റബ്ബ് പറയുന്നത്. അതാണ് ശാപമുണ്ടായത്.
ഇങ്ങനെ വാക്കുമാറുന്ന സ്വഭാവം ചിലപ്പോഴെങ്കിലും നമ്മള്ക്കുമുണ്ടോ എന്ന് സാന്ദര്ഭികമായി നമ്മളാലോചിക്കണം. ഈ ആയത്തില് നിന്ന് നമ്മള് പഠിക്കേണ്ട പാഠമതാണ്. പല വിഷയങ്ങളിലും, നേരത്തെ തീരുമാനിച്ചുറച്ചതില് നിന്ന്, പിന്നീട് പിന്മാറുന്ന ഒരു സ്വഭാവം ഇന്ന് പൊതുവെ കാണാം. നിഫാഖല്ലേ അത്.
വ്യക്തിപരമായ വിഷയങ്ങളിലും അല്ലാത്തതിലുമൊക്കെ ഈ പ്രവണത കാണാം. മധ്യസ്ഥന്മാരെയൊക്കെ വെച്ച് മസ്വലഹത്ത് ചര്ച്ചയോ മറ്റോ നടത്തും. എല്ലാം തീരുമാനിക്കും. എന്നിട്ട്, പിന്നീട് വാക്കുമാറും. സ്വന്തം താല്പര്യമോ മറ്റോ ആകാം കാരണം... ഇവിടെ യഹൂദികള്ക്കുണ്ടായിരുന്ന പോലെ.
എല്ലാ മേഖലയിലും കാണാമിത്. നീ ഇന്നയിന്നതുപോലെ ചെയ്താല് മതി... ഇന്നിന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെ വേണം... അതൊക്കെ റെഡിയായാല് ഇതും ഞാന് ശരിയാക്കിത്തരാം. ആ സാധു എല്ലാം ചെയ്താലും, പിന്നീട് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ കാരണങ്ങള് പറഞ്ഞ് സ്വാര്ഥ ലാഭങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി, ആ പറഞ്ഞതൊക്കെ വിഴുങ്ങും. ഇത്തരം സ്വഭാവം ഉണ്ടായിക്കൂടാ.
അടുത്ത ആയത്ത് 90
بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ يَكْفُرُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ
അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ചത് തള്ളിക്കളഞ്ഞുകൊണ്ട് സ്വന്തത്തെത്തന്നെ ഏതൊന്നിന്നവര് വിറ്റുവോ അതെത്ര നീചം!
بَغْيًا أَنْ يُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ فَبَاءُوا بِغَضَبٍ عَلَى غَضَبٍ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُهِينٌ (90)
(അതെ) സ്വന്തം അടിമകളില് നിന്ന് താനുദ്ദേശിക്കുന്നവര്ക്ക് അല്ലാഹു അനുഗ്രഹം നല്കിയതിലുള്ള അസൂയയാണവര്ക്ക്. അതുകൊണ്ടവര് കോപത്തിനുമേല് കോപവുമായി മടങ്ങി (മേല്ക്കുമേല് കോപത്തിന് പാത്രമായി). അവിശ്വാസികള്ക്ക് നിന്ദ്യമായ ശിക്ഷയാണുള്ളത്.
സ്വന്തം താല്പര്യങ്ങള് സംരക്ഷിക്കാന് വേണ്ടിയാണവര് ഖുര്ആന് നിഷേധിക്കുന്നത്. എന്നെന്നേക്കുമായി അവരുടെ ഭാവി നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയാണിതുവഴി അവര് ചെയ്യുന്നത്. അതായത്, അവിശ്വാസം എന്ന വിലവാങ്ങി തങ്ങളെത്തന്നെ വിറ്റു നശിപ്പിക്കുകയാണവര് ചെയ്യുന്നത്.
اشْتَرَوْا എന്ന പദത്തിനാണ് ‘അവര് വിറ്റു’ എന്നര്ഥം പറഞ്ഞത്. ‘അവര് വാങ്ങി’ എന്നും അര്ഥമുണ്ട്. ‘വാങ്ങി’ എന്ന അര്ത്ഥത്തിനാണ് ഈ വാക്ക് അധികവും ഉപയോഗിക്കാറുള്ളത്. ഒരു വസ്തുവിന് പകരം മറ്റൊരു വസ്തു കൈമാറുകയെന്ന നിലക്ക് വില്പനക്കും വാങ്ങലിനും അത് ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്.
بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ يَكْفُرُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ
സാധാരണഗതിയില്, കച്ചവടം നടക്കുമ്പോള് അങ്ങോട്ട് കൊടുക്കുന്ന സാധനത്തേക്കാള് നമുക്ക് വേണ്ടത്, വാങ്ങുന്ന സാധനമല്ലേ. അത് ആവശ്യമുള്ളതുകൊണ്ടല്ലേ നമ്മള് വാങ്ങുന്നത്.
ഇവരുടെ അവസ്ഥ നേരെ മറിച്ചാണ്. കൊടുത്തൊഴിവാക്കുന്നത് - വിറ്റ് നശിപ്പിച്ചത് ശാശ്വതമായ ഭാവിവിജയമാണ്. പകരം വാങ്ങുന്നതോ - ശാശ്വതമായ ശിക്ഷയും. ഇതെത്രമാത്രം ബുദ്ധിശൂന്യമാണ്!
بَغْيًا أَنْ يُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ
പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്ന പ്രവാചകന്, തങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില് നിന്ന് വരുമെന്നായിരുന്നു വേദക്കാര് കരുതിയിരുന്നത്. ആ പ്രതീക്ഷക്കെതിരായി, അവരുടെ സദോഹരന്മാരായ ഇസ്മാഈല് സന്തതികളില് നിന്ന് വന്നപ്പോള്, സത്യം ശരിക്കറിയാമായിരുന്നിട്ടുകൂടി അവരത് മൂടി വെച്ചു. (അറബികള് ഇസ്മാഈല് നബി-عليه السلام-യുടെ സന്താനപരമ്പരയാണ്; ജൂതന്മാര് ഇസ്ഹാഖ് നബി-عليه السلام-യുടെയും.)
തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യോടവര്ക്ക് കടുത്ത അസൂയയായി. തിരുനബി صلى الله عليه وسلم യെ അംഗീകരിച്ചാല്, നേതാക്കളായി വിലസാനും, അതുവഴി ലഭിക്കുന്ന ഭൗതിക നേട്ടങ്ങള് കൈക്കലാക്കാനുമൊന്നും സാധിക്കില്ലല്ലോ. ഈ അസൂയ മാത്രമാണ് അവര് നബി (صلى الله عليه وسلم) യെ നിഷേധിക്കാന് കാരണം.
തന്റെ അനുഗ്രഹം ഇസ്രാഈല്യര്ക്ക് മാത്രമേ നല്കുകയുള്ളൂ, ഇസ്മാഈല്യര്ക്ക് നല്കുകയില്ല എന്നൊന്നും അല്ലാഹു യഹൂദികളുമായി കരാര് ചെയ്തിട്ടില്ലല്ലോ. പ്രവാചകത്വം, ഏതെങ്കിലും വിഭാഗത്തിന്റെ കുത്തകയല്ല. എന്തെങ്കിലും യോഗ്യത കൊണ്ട് കിട്ടുന്നതുമല്ല. അല്ലാഹു ഉദ്ദേശിക്കുന്നവര്ക്ക് അവന് നല്കുന്ന ഒരനുഗ്രഹം മാത്രമാണത്.
തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യിലും പരിശുദ്ധ ഖുര്ആനിലും വിശ്വസിച്ചിരുന്നെങ്കില് ലഭിക്കുമായിരുന്ന ഉന്നത പദവികള്, ഈ സമീപനം സ്വീകരിച്ചതുകൊണ്ട് നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയാണവര് ചെയ്തത്. അവര്ക്ക് ലഭിക്കുമായിരുന്ന വലിയ പാരത്രിക വിജയം കളഞ്ഞുകുളിച്ചത്, സ്വന്തം ആത്മാക്കളെ വിറ്റതുപോലെയാണ്. بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ
നമ്മള് പഠിക്കേണ്ട പാഠമെന്താണിവിടെ? സത്യം സ്വീകരിക്കുന്നതിന് അസൂയ തടസ്സമാകരുത്. അത് വ്യക്തിപരമോ സാമുദായികമോ എന്തോ ആകട്ടെ. അസൂയ ഒരു കാര്യത്തിലും പാടില്ല. സത്യം അംഗീകരിക്കുന്ന വിഷയത്തില് പ്രത്യേകിച്ചും.
നമ്മുടെ നന്മകളെയൊക്കെ കാര്ന്നുതിന്നുന്ന മഹാമാരിയാണ് അസൂയ. അതുള്ള ആളുടെ മനസ്സിന് ഒരു സമാധാനവുമുണ്ടാകില്ല.
സത്യത്തില്, അല്ലാഹുവിന്റെ തീരുമാനത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യലാണ് അസൂയ. അല്ലാഹു ഉദ്ദേശിച്ചവര്ക്കല്ലേ അവന് അനുഗ്രഹങ്ങളോ മറ്റോ കൊടുക്കുക... بَغْيًا أَنْ يُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ അപ്പോ, നമ്മള് അസൂയ വെച്ചാലെന്താണതിന്റെ അര്ഥം? ആ കൊടുത്തത് ശരിയായില്ല എന്ന് റബ്ബിനോട് തര്ക്കിക്കുക, അതുതന്നെ.
ഇന്നത്തെക്കാലത്തൊക്കെ, ഞമ്മന്റെ ആളല്ലാത്തതുകൊണ്ട്, ഞമ്മന്റെ പാര്ട്ടിക്കാരനല്ലാത്തതുകൊണ്ട്, എന്ത് സത്യം ആര് പറഞ്ഞാലും അംഗകീരിക്കാത്ത അവസ്ഥയില്ലേ. ആരാണ് പറഞ്ഞത് എന്നാണ് നോക്കുക. എന്താണ് പറഞ്ഞത് എന്നല്ല. അത് മറ്റേ പാര്ട്ടിക്കാരനോ വിഭാഗക്കാരനോ ആണെങ്കില്, പിന്നെ അസഹിഷ്ണുതയായി, അസൂയയായി...
അല്ലെങ്കില് ഈഗോ ക്ലാഷുകളായി. അവനിപ്പോ ആരാ നമ്മളോടിത് പറയാന്? ആരുടെ ഉപദേശവും ഞങ്ങള്ക്കാവശ്യമില്ല.... ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയാറില്ലേ. ഇതെല്ലാം അതിക്രമവും അഹങ്കാരവുമാണ്. എല്ലാം ഈ പരിധിയില് വരും.
فَبَاءُوا بِغَضَبٍ عَلَى غَضَبٍ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُهِينٌ
എന്താണീ മേല്ക്കുമേല് കോപത്തിനിരയായി എന്നു പറഞ്ഞത്: യഹൂദികള് മുമ്പുതന്നെ അല്ലാഹുവിന്റെ കല്പനകള് തുടരെത്തുടരെ അവഗണിച്ചതുകാരണം, അവന്റെ കോപത്തിന് വിധേയരായവരാണ്. ഇപ്പോള് അന്ത്യപ്രവാചകരെയും ഖുര്ആനെയും നിഷേധിച്ചതുകൊണ്ട് ഒന്നുകൂടി ആ കോപത്തിന് ഇരയായി. അതാണ്, മേല്ക്കുമേല് കോപം എന്നു പറഞ്ഞത്.
അടുത്ത ആയത്ത് 91
അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ചതിലെല്ലാം വിശ്വസിക്കല് നിര്ബന്ധമാണല്ലോ. ആ സ്ഥിതിക്ക്, നിങ്ങള് വിശുദ്ധ ഖുര്ആനിലും വിശ്വസിക്കേണ്ടതല്ലേ എന്ന് യഹൂദികളോട് ചോദിച്ചാല്, ഞങ്ങള്ക്ക് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട ഗ്രന്ഥത്തില് ഞങ്ങള് വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ട്. ഞങ്ങള്ക്ക് അതുതന്നെ മതി.
അവരുടെ സങ്കുചിത മനഃസ്ഥിതിയാണിത്. വിശുദ്ധ ഖുര്ആനിനെ നിഷേധിക്കാന് കേവലം ഒഴിവുകഴിവ് പറയുകയാണവര്.
ഖുര്ആനാണെങ്കില്, അവരുടെ തൗറാത്തിനെ നിഷേധിക്കുകയല്ല, അത് സത്യമാണെന്ന് സ്ഥാപിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. എന്നിട്ടും അവിശ്വസിക്കുകയാണവര്. ശരിക്കും പറഞ്ഞാല്, വേദത്തെപ്പറ്റി ഒന്നും അറിയാത്ത അറബികളെക്കാള്, ആദ്യം വിശ്വസിക്കാന് മുന്നോട്ട് വരേണ്ട ആളുകളാണവര്.
ഈ മറുപടി കേവലം ഒഴിഞ്ഞുമാറാനാണ്. അതിലൊരു കഴമ്പുമില്ലെന്നാണ് അല്ലഹു പറയുന്നത്. സത്യം പറഞ്ഞാല്, തൗറാത്തില് തന്നെ അവര് ശരിക്ക് വിശ്വസിച്ചിരുന്നില്ലല്ലോ. ഉണ്ടെങ്കില്, ആ തൌറാത്തിലുള്ളത് വിശദീകരിച്ചുകൊടുക്കാനും അത് പ്രബോധനം ചെയ്യാനും വന്ന അമ്പിയാക്കളെ എന്തിനാണവര് കൊന്നുകളഞ്ഞത്?
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا نُؤْمِنُ بِمَا أُنْزِلَ عَلَيْنَا
അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ചതില് (ഖുര്ആനില്) നിങ്ങള് വിശ്വസിക്കൂ എന്ന് അവരോട് നിര്ദ്ദേശിക്കപ്പെടുമ്പോള് 'ഞങ്ങള്ക്ക് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടതില് (തൗറാത്തില്) ഞങ്ങള് വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ (ഞങ്ങള്ക്കതുമതി)' എന്നാണവരുടെ പ്രതികരണം.
وَيَكْفُرُونَ بِمَا وَرَاءَهُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا مَعَهُمْ
അതിനു പിന്നില് വന്ന ഖുര്ആനെ-അവരുടെ പക്കലുള്ള വേദത്തെ അത് ശരിവെക്കുന്ന സത്യമായിരുന്നിട്ടുകൂടി- അവര് നിഷേധിക്കുകയാണ്.
قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِيَاءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (91)
നിങ്ങള് വിശ്വാസികള് തന്നെയാണെങ്കില്, മുമ്പ് നിങ്ങള് പ്രവാചകന്മാരെ കൊന്നത് എന്തിനായിരുന്നു എന്ന് അവരോട് ചോദിക്കുക.
യഹൂദികളുടെ ഇരട്ടത്താപ്പ് വ്യക്തമാക്കാനാണ്, അവരോട് ഇങ്ങനെ ചോദിക്കാന് പറഞ്ഞത്:
قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِيَاءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
'ഞങ്ങള്ക്ക് ഇറക്കപ്പെട്ടതില് ഞങ്ങള് വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നു' എന്നു പറയുമ്പോള് 'ഞങ്ങള് വിശ്വാസികള് തന്നെയാണ്' എന്ന് അവര് വാദിക്കുകയാണല്ലോ. ഈ വാദം തീര്ത്തും തെറ്റാണ്. കാരണം, ഒരു വിശ്വാസി മറ്റൊരു വിശ്വാസിയെത്തന്നെ കൊല്ലുക എന്നത് സംഭവിക്കാന് പാടില്ലാത്തതാണ്. എങ്കില് പിന്നെ, പ്രവാചകന്മാരെത്തന്നെ കൊല്ലുന്ന നിങ്ങളെങ്ങനെ വിശ്വാസികളാണെന്ന് പറയും? സകരിയ്യാ നബിയെയും യഹ്യാ നബി عليهما السلام യെയും കൊന്നതല്ലേ... മുമ്പ് നമ്മള് സൂചിപ്പിച്ചുണ്ടല്ലോ അത്.
അമ്പിയാക്കളെ കൊന്നത് അസൂയ കൊണ്ടായിരുന്നു; അതിക്രമമായും. അതേപോലെ, ഇപ്പോഴവര് നബി (صلى الله عليه وسلم) യെ നിഷേധിക്കുന്നതും അതിക്രമമായും അസൂയ കൊണ്ടും മാത്രമാണ്.
അടുത്ത ആയത്ത് 92
ഞങ്ങളുടെ വേദഗ്രന്ഥത്തിലും പ്രവാചകനിലും ഞങ്ങള് വിശ്വസിച്ചിട്ടുണ്ട്, അതു മതി എന്നാണല്ലോ അവര് പറയുന്നത്. എന്നാല് അവരങ്ങനെ വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ല. സാക്ഷാല് മൂസാ നബി عليه السلامയില് പോലും അവര് പൂര്ണമായി വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ല... എന്നിട്ടല്ലേ ബാക്കിയുള്ള അമ്പിയാക്കളില് വിശ്വസിക്കുന്നത്?!
മൂസാനബിയില് പോലും ശരിയായി വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ല എന്നതിനൊരുദാഹരണമാണ് ഇനി അല്ലാഹു പറയുന്നത്. അവരുടെ ഉള്ളുകള്ളി പുറത്തുകൊണ്ടുവരികയാണ്.
وَلَقَدْ جَاءَكُمْ مُوسَى بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ (92)
നിശ്ചയം മൂസാ നബി സ്പഷ്ടമായ തെളിവുകള് സഹിതം നിങ്ങളുടെ അടുത്ത് വരികയുണ്ടായി. തദനന്തരവും അക്രമികളായിക്കൊണ്ട് നിങ്ങള് പശുക്കുട്ടിയെ ആരാധ്യവസ്തുവാക്കി.
അല്ലാഹുവിന്റെ ഏകത്വത്തെക്കുറിച്ചും മറ്റും നിരവധി തെളിവുകള് സഹിതം മൂസാ നബി(عليه السلام) അവര്ക്ക് വ്യക്തമായി പറഞ്ഞുകൊടുത്തിരുന്നു. ഒരുപാട് അമാനുഷിക ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളും അവര്ക്കു മുമ്പില് നിരത്തി. എന്നിട്ടും, മൂസാ നബി عليه السلامസീനാ പര്വതത്തിലേക്ക് പോയപ്പോള് പശുക്കുട്ടിയെ ഉണ്ടാക്കി അവര് ആരാധിച്ചു. മൂസാ നബി(عليه السلام)യില് തന്നെ ശരിക്ക് വിശ്വാസമില്ലെന്നല്ലേ ഇത് തെളിയിക്കുന്നത്?!
മൂസാ നബി(عليه السلام) അവരുടെ നേതാവ് കൂടിയാണ്. അവര് അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന മൃഗീയ പീഡനങ്ങളില് നിന്ന് രക്ഷപ്പെടുത്താന് കഠിനപ്രയത്നം നടത്തിയ മഹാപ്രവാചകനാണ്. എന്നിട്ടും ആ നേതാവിനെയവര് അനുസരിച്ചില്ല. നിര്ദ്ദേശത്തിന് കടകവിരുദ്ധമായി പ്രവര്ത്തിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്.
ഇത്രയും നന്ദികെട്ട, അനുസരണയില്ലാത്ത ഒരു സമൂഹം എങ്ങനെയാണ് പിന്നെ മുഹമ്മദ് നബി (صلى الله عليه وسلم) യെ അംഗീകരിക്കുക?
ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാല്, ഖുര്ആനിലും നബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യിലും അവര് വിശ്വസിക്കുന്നില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, അവരുടെ വേദഗ്രന്ഥമായ തൗറാത്തിലും അവരുടെ പ്രവാചകനായ മൂസാ നബി (عليه السلام)യിലും തന്നെ ശരിക്ക് വിശ്വാസമില്ലാത്തവരാണവര്.
അടുത്ത ആയത്ത് 93
ഇസ്രാഈലുകാരുടെ ധിക്കാര മനഃസ്ഥിതിയെക്കുറിച്ചുതന്നെയാണ് ഇനിയും പറയുന്നത്.
സത്യത്തില്, തൗറാത്തും അമ്പിയാക്കളെയുമെല്ലാം ശരിക്കും അംഗീകരിക്കാം എന്ന് റബ്ബിന് വാക്ക് കൊടുത്തവരാണവര്. എന്നിട്ടോ, ആ വാക്ക് ധിക്കരിക്കുകയാണവര് ചെയ്തത്. മുമ്പ് പറഞ്ഞ ഒരു സംഭവം, അതായത് തലക്കുമീതെ പര്വതമുയര്ത്തി നിറുത്തിയത്, ഒന്നുകൂടി സാന്ദര്ഭികമായി ഓര്മപ്പെടുത്തുകയാണ്. ആ സംഭവത്തിന്റെ കുറച്ചുകൂടി വിശദാംശങ്ങളും പറയുന്നുണ്ട്.
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُوا
നിങ്ങളോട് നാം കരാര് വാങ്ങുകയും പര്വതം നിങ്ങള്ക്കുമീതെ ഉയര്ത്തിപ്പിടിക്കുകയും ചെയ്തത് സ്മരണീമയത്രേ. 'നിങ്ങള്ക്ക് നാം നല്കിയത് മുറുകെ പിടിക്കുകയും കേട്ട് അനുസരിക്കുകയും ചെയ്യുക' (എന്നും നാം കല്പിച്ചു).
قَالُوا سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ
എന്നാല് 'ഞങ്ങള് കേള്ക്കുകയും വിപരീതം പ്രവര്ത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു' എന്നാണവര് മറുപടി പറഞ്ഞത്. (ഞങ്ങള് കേട്ടു; ഞങ്ങള് അനുസരണക്കേട് കാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു എന്ന്). അവിശ്വാസം മൂലം ഗോഭക്തി (പശുക്കുട്ടിയോടുള്ള ഭക്തി) അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളില് ലയിച്ചുകഴിഞ്ഞിരുന്നു.
قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (93)
വിശ്വാസികളാണെങ്കില്, നിങ്ങളോട് ആ വിശ്വാസം അനുശാസിക്കുന്നത് മഹാചീത്ത തന്നെ എന്ന് താങ്കള് പറയുക.
മുമ്പ് ഇതേ സൂറയിലെ 63-64 ആയത്തുകളില് പഠിച്ചതോര്മയില്ലേ - ബനൂഇസ്രാഈലിനോട് ഉറപ്പ് വാങ്ങിയെന്നും, പര്വ്വതം തലക്കുമീതെ ഉയര്ത്തിപ്പിടിച്ചെന്നും പറഞ്ഞത്.
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (63) ثُمَّ تَوَلَّيْتُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِكَ ۖ فَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنتُم مِّنَ الْخَاسِرِينَ (64)البقرة
അതേ സംഭവങ്ങള് തന്നെ ഒന്നുകൂടി ഓര്മിപ്പിക്കുകയും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചില കാര്യങ്ങള് കൂടി വിവരിക്കുകയുമാണ് ചെയ്യുന്നത്.
തൗറാത്ത് വളരെ കാര്യമായും കണിശമായും സ്വീകരിക്കണം, അതിലെ കല്പനകളെല്ലാം കേട്ട് മനസ്സിലാക്കണം എന്നൊക്കെ അവരോട് പറഞ്ഞപ്പോള് അവര് പറഞ്ഞ മറുപടി سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا (ഞങ്ങള് കേട്ടിരിക്കുന്നു, അനുസരണക്കേട് കാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു) എന്നായിരുന്നു. കാതുകൊണ്ട് കേള്ക്കാം, പക്ഷേ, പ്രവര്ത്തനത്തില് കൊണ്ടുവരാന് തയ്യാറല്ല എന്ന് സാരം.
അല്ലാഹുവിനോട്, ആയ്ക്കോട്ടെ ഞങ്ങളംഗീകരിക്കാം, തൗറാത്തിലുള്ളത് മുഴുവന് അനുസരിക്കാം എന്ന് കരാര് ചെയ്തിട്ടും അതവര് ലംഘിച്ചു. അനുസരിക്കാന് പറഞ്ഞപ്പോള് വാക്കിലും പ്രവൃത്തിയിലും അവരത് തള്ളിക്കളഞ്ഞു.
ഇത് ഗൌരവമല്ലേ, വാക്കിലും പ്രവൃത്തിയിലും തളളുക എന്നത്. ഞങ്ങള് കേട്ടു- വിപരീതം പ്രവര്ത്തിക്കും എന്ന് പ്രവൃത്തിയില് മാത്രമല്ല, വാക്കു മൂലം തന്നെ അവര് ധിക്കരിച്ചുവെന്നാണ് ഭൂരിഭാഗം വ്യാഖ്യാതാക്കളും പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്.
സാധാരണ പലരും എന്താണ് ചെയ്യുക -ആ, ആയ്ക്കോട്ടെ ചെയ്യാമെന്നെങ്കിലും പറയും. ചെയ്യില്ലെങ്കിലും പറച്ചിലെങ്കിലും ക്ലിയറാകും. ഇതിപ്പോ അതുമില്ല.
'അല്ലാഹുവിന്റെ കല്പനകള് ഞങ്ങള് കേട്ടു, പക്ഷേ അനുസരിക്കാന് മനസ്സില്ല' എന്ന് പറയുന്നവരുടെ ധിക്കാര മനഃസ്ഥിതി ഒന്നാലോചിച്ചുനോക്കൂ!
എന്താണിപ്പോ ഈയൊരുവസ്ഥയിലേക്കൊക്കെ അവരെത്താന് കാരണം?
അവരുടെ മനസ്സുകളില് ആകെയുള്ളത് പശുഭക്തി മാത്രമാണ എന്നതുതന്നെ. അതങ്ങോട്ട് മൂടുറച്ചുപോയിട്ടുണ്ട്.
കുടിപ്പിക്കപ്പെട്ടു എന്നാണിവിടെ പറഞ്ഞത് - وَأُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ
വരണ്ടുണങ്ങിപ്പോയ ഭൂമിക്കു മീതെ മഴ പെയ്താല്, ആ ഭൂമി എങ്ങനെയാണോ ആ വെള്ളം കുടിക്കുന്നത്, അതുപോലെ പശുക്കുട്ടിയോടുള്ള വല്ലാത്ത ഭക്തി എന്ന ആ വെള്ളം, വരണ്ടുണങ്ങിപ്പോയ അവരുടെ ഹൃദയം കുടിച്ചിരിക്കുകയാണ്.
അവര് ആരാധ്യവസ്തുവായി സ്വീകരിച്ച ആ പശുക്കുട്ടിയോടുള്ള വല്ലാത്ത ഇഷ്ടമാണിവിടെ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ആലങ്കാരികമായ സാഹിത്യശൈലിയാണത്.
പശുക്കുട്ടിയോടുള്ള പ്രേമത്തെ ഒരു പാനീയത്തോട് സാദൃശ്യപ്പെടുത്തി. ഹൃദയങ്ങളെ വയറുകളോടും. വളരെ രുചികരവും ഹൃദ്യവുമായ പാനീയം മൂക്കറ്റം കുടിച്ചു വയറ് നിറഞ്ഞാലുണ്ടാകുന്ന ഒരു പ്രതീതിയാണ് ആ പശുക്കുട്ടിയോടുള്ള സ്നേഹം അവര്ക്ക്.
സത്യവിശ്വാസമാണവര്ക്കുണ്ടായിരുന്നതെങ്കില് ഒരു നിലക്കും ഇത്രയും മുഴുത്ത ധിക്കാരങ്ങള് അവര് കാണിക്കില്ലായിരുന്നു. എത്ര ഗുരുതരമായ തെറ്റുകളാണവര് ചെയ്തിരുന്നത്...
റബ്ബിന്റെ വിധി-വിലക്കുകള് ലംഘിച്ചു, പ്രവാചകന്മാരെ വധിച്ചു, ബിംബാരാധന നടത്തി, അന്ത്യപ്രവാചകരായ നബി (صلى الله عليه وسلم) യുടെയും വിശുദ്ധ ഖുര്ആനിന്റെയും സത്യാവസ്ഥ ശരിക്ക് മനസ്സിലായിട്ടുപോലും നിഷേധിച്ചു... ഇങ്ങനെയെത്ര തെറ്റുകള്...
ഒരു സത്യവിശ്വാസിക്ക്, ശരിയായ ഈമാനുള്ള ഒരാള്ക്ക് ഇങ്ങനെ ചെയ്യാന് കഴിയുമോ, ഇല്ല. കാരണം, ഈമാന് വേണ്ടാത്തരങ്ങള്ക്കല്ല മനുഷ്യനെ പ്രേരിപ്പിക്കുക, സല്ക്കര്മങ്ങള്ക്കാണ് പ്രേരിപ്പിക്കുക. ഇവരുടെ സ്ഥിതി നേരെ മറിച്ചാണ്.
ഞങ്ങള് മുമ്പേ വിശ്വാസികളാണ്, ഇനിയിപ്പോ പുതുതായി ഒരു കാര്യത്തിലും വിശ്വസിക്കേണ്ടതില്ല എന്ന അവരുടെ വാദം പൊള്ളയാണെന്ന് ചുരുക്കം.
അതാണിങ്ങനെ ചോദിക്കുന്നത്:
قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
നിങ്ങള് വിശ്വസിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് പറയുന്നത് ശരിയല്ല; ശരിയാണെങ്കില് നിങ്ങളുടെ സ്ഥിതിഗതികള് ഇപ്രകാരമാകുമായിരുന്നില്ല എന്ന് ചുരുക്കം.
ഇങ്ങനെത്തെ ആളുകള് ഇന്നുമുണ്ട്. പലപ്പോഴും നമ്മളും ആ കൂട്ടത്തില് പെടാറുണ്ട്. ഏത് കൂട്ടത്തില്?
ഞങ്ങളൊക്കെ 'റബ്ബിന്റെ കല്പനകള് അനുസരിക്കുന്നവരാണ്' എന്ന് പറഞ്ഞ് നടക്കും – പക്ഷേ, പ്രവൃത്തിത്തിയിലുണ്ടാകില്ല. ഇത് മഹാമോശത്തരമാണ്. മുസ്ലിമിന്റെ പേരാണ്... പേര് കേട്ടാല് വലിയ ശൈഖാണെന്നുവരെ തോന്നും. പക്ഷേ, കുറ്റകൃത്യങ്ങളില് മുമ്പിലുണ്ടാകും.
ശരിയായ ഈമാനുള്ള ആളാണെങ്കില്, കള്ള് കുടിക്കുകയില്ല, തോന്നിവാസം ചെയ്യില്ല, പലിശക്കു പിറകെ പോകില്ല, മറ്റുള്ളവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കില്ല, നാണവും മാനവുമില്ലാതെ പെരുമാറില്ല, ഭീഷണി, ചതി, പറ്റിക്കല്സ്, പാര, പോര്, വെറുപ്പ്.... ഒന്നുമുണ്ടാകില്ല. കാരണം, ഈമാന് ഇത്തരം വേണ്ടാത്തങ്ങള് ചെയ്യാനൊന്നും കല്പിക്കില്ല എന്നതുതന്നെ.
അപ്പോ നമ്മളും ഇപ്പറയപ്പെട്ടതുപോലെ ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കില് എന്ത് മനസ്സിലാക്കണം -നമ്മുടെ ഈമാന് പൂര്ത്തിയായിട്ടില്ല എന്ന്. അത് പൂര്ത്തിയാക്കണം. 100 ശതമാനം ഈമാനുള്ളവരാകുക. അല്ലാഹു സഹായിക്കട്ടെ-ആമീന്.
ഇസ്രാഈല്യര്ക്ക് ഇത് ശീലമായിപ്പോയതാണ്. നമ്മളിതുവരെ കുറെ പഠിച്ചല്ലോ.
വാക്കുകളിലും പ്രവൃത്തികളിലും ധിക്കാരവും ധാര്ഷ്ട്യവും മാത്രമേയുള്ളൂ. താങ്കളും താങ്കളുടെ റബ്ബും പോയി യുദ്ധം ചെയ്തുകൊള്ളുക. ഞങ്ങളിവിടെ ഇരിക്കുകയാണ് എന്നു പറഞ്ഞവരല്ലേ.
അല്ലാഹുവിനെ നേരില് കാണാതെ ഞങ്ങള് വിശ്വസിക്കുകയില്ല എന്നും മറ്റും മൂസാ നബി (عليه السلام) യോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അതുപോലെയുള്ള ഒരു വാക്കാണ് അവരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഈ ആയത്തില് പറഞ്ഞ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا എന്നതും.
കേട്ടു – ധിക്കരിച്ചു എന്ന് പറയാതെ പറയുന്നവരുണ്ട്. അക്കൂട്ടത്തിലും നമ്മള് പെടരുത്... റബ്ബ് കാക്കട്ടെ -ആമീന്
---------------------------------
ക്രോഡീകരണം: സി എം സലീം ഹുദവി മുണ്ടേക്കരാട്
കടപ്പാട്: ഫത്ഹ് ർ റഹ്മാൻ ഖുർആൻ മലയാള പരിഭാഷ (കെവി മുഹമ്മദ് മുസ്ലിയാർ), ഖുർആൻ മലയാള വിവർത്തനം (ഡോ. ബഹാഉദ്ദീൻ മുഹമ്മദ് നദ് വി), തഫ്സീർ ഇബ്നു കസീർ
Leave A Comment