അധ്യായം 2. സൂറത്തുല്‍ ബഖറ (Aayas 120-126) കഅ്ബ, മഖാമു ഇബ്റാഹീം
അല്ലാഹു വേദഗ്രന്ഥം കൊടുത്ത ആളുകളായിട്ടും, യഹൂദികളും നസ്വാറാക്കളും വിശുദ്ധ ദീന്‍ അംഗീകരിക്കാന്‍ തയ്യാറായില്ലെന്ന് മുമ്പ് പറഞ്ഞല്ലോ. ഇവരുടെ ഈ സത്യം നിഷേധിക്കുന്ന നിലപാട് തിരുനബി صلى الله عليه وسلم യെ വല്ലാതെ വിഷമിപ്പിച്ചിരുന്നു. കാര്യങ്ങളൊക്കെ കൃത്യമായി അറിഞ്ഞിരുന്നിട്ടും അസൂയ കൊണ്ടു മാത്രം, സ്വന്തം താല്പര്യങ്ങള് സംരക്ഷിക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം, സത്യം നിരാകരിക്കുകയാണല്ലോ അവര്‍ ചെയ്യുന്നത്.
ഏതായാലും ഈ കാര്യത്തില്‍, അതായത് അവര്‍ വിശ്വസിക്കാത്തതില്‍ പരിഭവിക്കുകയോ വ്യസനിക്കുകയോ വേണ്ട എന്ന് അല്ലാഹു തിരുനബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യെ സമാധാനിപ്പിക്കുകയാണ്. അതോടൊപ്പം, അല്ലാഹു നല്‍കുന്ന മാര്‍ഗദര്‍ശനമാണ്, യഥാര്‍ഥവും പരിപൂര്‍ണവുമായ മാര്‍ഗദര്‍ശനമെന്ന് ഉറക്കെപ്പറയാന്‍ തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യോട് കല്‍പിച്ചിരിക്കുകയുമാണ്.
وَلَنْ تَرْضَىٰ عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۗ
ജൂതന്മാരും ക്രിസ്ത്യാനികളും താങ്കളെക്കുറിച്ച് സംതൃപ്തരാവില്ല, അവരുടെ മതം താങ്കള്‍ പിന്തുടരുന്നതുവരെ. നിശ്ചയം അല്ലാഹുവിന്‍റെ മാര്‍ഗദര്‍ശനമാണ് യഥാര്‍ത്ഥ മാര്‍ഗദര്‍ശനമെന്ന് താങ്കള്‍ പ്രഖ്യാപിക്കുക.
وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (120)
ഇനി താങ്കള്‍ക്ക് വന്നുകിട്ടിയ സത്യജ്ഞാനത്തിനു ശേഷവും അവരുടെ താല്പര്യങ്ങള് പിന്‍പറ്റുകയാണെങ്കില്‍, അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ നിന്ന് യാതൊരു രക്ഷകനും സഹായിയും താങ്കള്‍ക്കുണ്ടാവില്ല.
അവരുടെ മതം തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) പിന്‍പറ്റണമെന്നാണവരുടെ ആഗ്രഹം. എങ്കിലേ തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യോട് അവര്‍ക്ക് തൃപ്തിയുണ്ടാവുകയുള്ളൂ. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, അവര്‍ വിശ്വസിക്കാത്തതിന്‍റെ പേരില്‍ സങ്കടപ്പെടേണ്ടതില്ല.
അവരുടെ കൂടെ പോവുകയല്ല വേണ്ടത്. യഥാര്‍ത്ഥ മാര്‍ഗദര്‍ശനമേതാണോ അത് അംഗീകരിക്കുകയാണ് വേണ്ടത് – അതേതാണ് -
അല്ലാഹു നല്‍കുന്ന മാര്‍ഗദര്‍ശനം قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ
ശരിയായ മാര്‍ഗം ഏതാണെന്ന് കാണിച്ചു തരുന്നത് അല്ലാഹുവാണ്. ആ മാര്‍ഗദര്‍ശനമാണ് ഞാന്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. മറ്റൊരു മാര്‍ഗദര്‍ശനം സ്വീകരിക്കുവാന്‍ നിവൃത്തിയില്ല. അങ്ങനെയൊരു പ്രതീക്ഷ നിങ്ങള്‍ വെക്കുകയും വേണ്ട.
وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ
'താങ്കള്‍ അവരുടെ തന്നിഷ്ടങ്ങള്‍ പിന്‍പറ്റിയാല്‍...' എന്ന് തുടങ്ങുന്ന വാക്യത്തില്‍ വലിയ താക്കീതുണ്ട്. അത് തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യോട് അഭിമുഖമായി പറഞ്ഞതാണെങ്കിലും മുസ്‌ലിം സമുദായമാണ് ഉദ്ദേശ്യം.
കാരണം, വേദക്കാരുടെ എന്നല്ല, ആരുടെയും ഇഷ്ടത്തിന് തിരുനബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) വഴങ്ങുകയില്ലെന്ന് തീര്‍ച്ചയാണ്. പിന്നെ ഇത്രയും കണിശമായി താക്കീത് ചെയ്തതെന്തിനാണ്?
നിങ്ങളുടെ വഴിക്ക് തിരുനബി صلى الله عليه وسلم വരുമെന്ന വ്യാമോഹം വേണ്ടാ എന്ന് വേദക്കാരെ നിരാശപ്പെടുത്താനാണ്. അതുപോലെ, അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ആരെങ്കിലും അവരുടെ വലയില്‍ പെടുന്നത് ഗൗരവപൂര്‍വ്വം സൂക്ഷിക്കണമെന്ന് സത്യവിശ്വാസികളെ താക്കീത് ചെയ്യാനുമാണ്. അതായത്, വിശുദ്ധ ദീന്‍ സത്യമാണെന്ന് ബോധ്യപ്പെട്ടിട്ടും, മറ്റുള്ളവരുടെ സന്തോഷത്തിനുവേണ്ടി അവരുടെ ആചാരങ്ങളും സംസ്‌കാരങ്ങളും മുസ്‌ലിംകള്‍ സ്വീകരിക്കുന്നത് ശരിയല്ലെന്നര്‍ത്ഥം. ഇക്കാലത്ത് നമ്മളെല്ലാവരും ഇത് ശരിക്കും മനസ്സിലാക്കി ജാഗ്രത പാലിക്കണം.
അടുത്ത ആയത്ത് 121
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (121)
നാം വേദം നല്‍കിയിട്ട് ആരത് യഥായോഗ്യം വായിക്കുന്നുവോ അക്കൂട്ടര്‍ ഖുര്‍ആന്‍ വിശ്വസിക്കും; അതാരെങ്കിലും നിഷേധിച്ചാല്‍ അവര്‍ തന്നെയത്രേ നഷ്ടക്കാര്‍.
യഹൂദികളും ക്രിസ്ത്യാനികളും അവരുടെ ഗ്രന്ഥം വേണ്ടതുപോലെ, ശരിയായി പാരായണം ചെയ്യുകയാണെങ്കില്‍ അവര്‍ തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യിലും വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനിലും വിശ്വസിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. കാരണം, തിരുനബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യെക്കുറിച്ചുള്ള പല പ്രവചനങ്ങളും ആ ഗ്രന്ഥങ്ങളിലുണ്ടല്ലോ.
അബ്ദുല്ലാഹിബ്‌നുസലാം(رضي الله عنه)നെപ്പോലെയുള്ള ജൂതപണ്ഡിതന്മാര്‍ തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യുടെ സന്നിധിയില്‍ വന്ന് ഇത്തരം വസ്തുതകള്‍ തുറന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചതും ഇസ്‌ലാം സ്വീകരിച്ചതും അതുകൊണ്ടാണ്.
പക്ഷേ, ഭൂരിഭാഗം പേരും ആ പ്രവചനങ്ങളെല്ലാം മാറ്റിമറിക്കുകയും തെറ്റായി വ്യാഖ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുകയാണ് ചെയ്തത്. അതായത് വേദങ്ങള്‍ യഥായോഗ്യം വായിച്ചില്ലെന്നര്‍ത്ഥം.
സന്ദര്‍ഭവുമായി കൂടുതല്‍ യോജിക്കുന്ന, പ്രബലമായ വ്യാഖ്യാനമാണ് ഇപ്പറഞ്ഞത്. വേറെയും പല വ്യാഖ്യാനങ്ങളും ഇവിടെയുണ്ട്. الكِتَابَ കൊണ്ടും بِه എന്നതിലെ സര്‍വ്വനാമം കൊണ്ടുമുള്ള ഉദ്ദേശ്യം എന്താണെന്നതിലെ വ്യത്യസ്ത സാധ്യതകളാണ്, ഈ വ്യത്യസ്ത വ്യാഖ്യാനങ്ങള്‍ക്ക് കാരണം.
ഏതൊരു വേദഗ്രന്ഥമാകട്ടെ, അത് ലഭിച്ചവര്‍ ആ ഗ്രന്ഥം മുറപ്രകാരം പാരായണം ചെയ്യുന്ന പക്ഷം, ശരിക്കും വിശ്വസിക്കാതിരിക്കുകയില്ല എന്നൊരു വ്യാഖ്യാനവും ഈ ആയത്തിനുണ്ട്. ഈ വ്യാഖ്യാന പ്രകാരം, തൗറാത്തും ഖുര്‍ആനും അടക്കം എല്ലാ വേദഗ്രന്ഥങ്ങളും, അതതിന്‍റെ അനുയായികളും ഇതില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നു.
മറ്റൊരു വ്യാഖ്യാനം: ഖുര്‍ആനെന്ന ഈ ഗ്രന്ഥം ശരിക്കും പാരായണം ചെയ്യുന്നവര്‍, തിരുനബി (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) യിലും ഖുര്‍ആനിലും അചഞ്ചലമായി വിശ്വസിക്കാതിരിക്കുകയില്ല. പാരായണം അതിന്‍റെ മുറപ്രകാരമല്ലെങ്കില്‍, വിശ്വാസം പേരിന് മാത്രമായിരിക്കും.
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ
എന്താണ് മുറപ്രകാരം ഓതുക എന്നു പറഞ്ഞാല്‍? അനുവദനീയമായ കാര്യങ്ങള്‍ സ്വീകരിക്കുക, നിഷിദ്ധമായവ തള്ളുക. വചനങ്ങള്‍ മാറ്റിമറിക്കാതെയും സ്ഥാനം തെറ്റിക്കാതെയും അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ച പോലെതന്നെ ഓതുക. ദുര്‍വ്യാഖ്യാനം ചെയ്യാതിരിക്കുക - ഇങ്ങനെയാണ് മഹാന്മാരായ ഇബ്നു അബ്ബാസ്, ഇബ്നു മസ്ഊദ്(رضي الله عنهم) നെപ്പോലെയുള്ളവര്‍ പറഞ്ഞത്.
വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ ദുര്‍വ്യാഖ്യാനം ചെയ്യുന്നവര്‍ പലരും ഇന്നുമുണ്ട്. അവരൊക്കെ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട ആയത്താണിത്.
വേദഗ്രന്ഥങ്ങളിലെ സത്യങ്ങള്‍ മറച്ചുവെക്കുന്നവര്‍ക്ക് കനത്ത താക്കീതാണ് ആയത്തിന്‍റെ അവസാനഭാഗം: وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ 'ആരെങ്കിലും അത് നിഷേധിച്ചുകളഞ്ഞാല്‍ അവര്‍ തന്നെയാണ് നഷ്ടക്കാര്‍.'
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ
നമ്മളും ശ്രദ്ധിക്കണം... വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ ഓതുന്നവരും പഠിക്കുന്നവരും പഠിപ്പിക്കുന്നവരും ശ്രദ്ധിക്കണം.
അര്‍ത്ഥവും ആശയവും മനസ്സിലാക്കി പാരായണം ചെയ്യണം. ചിന്തിച്ചും മനസ്സിരുത്തിയും, അല്ലാഹുവിന്‍റെ വചനമാണെന്ന, എല്ലാതരം നന്‍മക്കുമുള്ള നിമിത്തമാണെന്ന ബോധത്തോടുകൂടിയും ഓതണം. വിധിവിലക്കുകളും ഉപദേശ നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളും പറഞ്ഞപടി സ്വീകരിക്കാനുള്ള പൂര്‍ണസന്നദ്ധതയുമുണ്ടാകണം.
അല്ലാഹുവിന്‍റെ വാഗ്ദാനങ്ങള്‍ വിശ്വസിച്ച്, അതില്‍ ആവേശം കൊണ്ട്, താക്കീതുകള്‍ സൂക്ഷിച്ച് പാരായണം ചെയ്യണം. തഖ്‍വയോടെയും ഭയഭക്തിയോടെയും ഓതണം. അല്ലാഹുവിന്‍റെ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് മറുപടി കൊടുത്തും റഹ്മത്ത് ചോദിച്ചും ശിക്ഷയില്‍ നിന്ന് കാവല്‍ ചോദിച്ചും ഓതണം. തിരുനബി صلى الله عليه وسلم അങ്ങനെയായിരുന്നല്ലോ പാരായണം ചെയ്തിരുന്നത്.
അടുത്ത ആയത്ത് 122, 123
ഇനിയുള്ള 2 ആയത്തുകളിലെ (122,123) വിഷയം, നേരത്തെ നമ്മള്‍ 47, 48 ആയത്തുകളില്‍ പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആ ആശയം ഒന്നുകൂടി വ്യക്തമാക്കാനും തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യെ പിന്‍പറ്റാന്‍ ഇസ്രാഈല്യരെ പ്രേരിപ്പിക്കാനും വേണ്ടിയാണ് ഇവിടെ ആവര്‍ത്തിച്ചിരിക്കുന്നത്.
ഈ നിര്‍ദ്ദേശം സ്വീകരിക്കാതിരുന്നാല്‍ പരലോകത്ത് അവര്‍ക്ക് നേരിടുന്ന ഭീകരാവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (122)
ഇസ്രാഈല്‍ സന്തതികളേ, ഞാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് ചെയ്തുതന്നിട്ടുള്ള അനുഗ്രഹങ്ങളും (നിങ്ങളുടെ കാലത്തുള്ള) മറ്റു ജനപഥങ്ങളെക്കാള്‍ നിങ്ങളെ ഉല്‍കൃഷ്ടരാക്കിയതും നിങ്ങള്‍ ഓര്‍ക്കുക.
وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا تَنْفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (123)
യാതൊരു വ്യക്തിക്കും മറ്റൊരാള്‍ക്കുവേണ്ടി ഒരുതരമുപകാരവും ചെയ്യാനാകാത്തതും ഒരു പ്രായശ്ചിത്തവും സ്വീകരിക്കപ്പെടാത്തതും ഒരു ശുപാര്‍ശയും ഫലപ്പെടാത്തതും ഒരു സഹായവും കിട്ടാത്തതുമായ അന്ത്യനാളിനെ നിങ്ങള്‍ സൂക്ഷിക്കുക.
ഇസ്‌റാഈല്യരെപ്പറ്റിയും, അവരെ അഭിമുഖീകരിച്ചും പല കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞ ശേഷം, അല്ലാഹു അവര്‍ക്ക് ചെയ്തുകൊടുത്ത അനുഗ്രഹങ്ങള്‍ അനുസ്മരിച്ച് സത്യവിശ്വാസത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുവരാനും, ഇല്ലെങ്കില്‍ നേരിടേണ്ടിവരുന്ന ഭവിഷ്യത്തുകളെക്കുറിച്ച് ജാഗരൂകരായിക്കാനും വീണ്ടും ആവര്‍ത്തിച്ചുണര്‍ത്തുകയാണ്.
അടുത്ത ആയത്ത് 124
വേദക്കാരെ സംബന്ധിച്ച് സുദീര്‍ഘമായി പറയുന്നതിനിടക്ക് അറബി മുശ്‌രിക്കുകളെ സംബന്ധിച്ചും പലതും പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ. ഈ രണ്ടു കൂട്ടരുടെയും വംശപിതാവും, എല്ലാവരും ബഹുമാനിച്ചാദരിച്ചിരുന്ന പ്രവാചകനുമാണ് മഹാനായ ഇബ്റാഹീം നബി عليه السلام. തൗഹീദിന്‍റെ പ്രബോധന ചരിത്രത്തില്‍ ഏറ്റവുമധികം ത്യാഗം സഹിച്ച മഹാനവര്‍കളെക്കുറിച്ചാണ് ഇനി പറയുന്നത്.
മഹാനവര്‍കളുടെ ഒരു മകനായ ഇസ്ഹാഖ് (عليه السلام)ന്‍റെ സന്താനപരമ്പരയാണ് യഹൂദികളും ക്രിസ്ത്യാനികളും അടങ്ങുന്ന ഇസ്‌റാഈല്യര്‍. മറ്റൊരു മകനായ ഇസ്മാഈല്‍ (عليه السلام)ന്‍റെ സന്താനപരമ്പരയാണ് അറബികള്‍. തങ്ങള്‍ ഇബ്റാഹീം നബി (عليه السلام)യുടെ മാര്‍ഗം സ്വീകരിച്ചു വരുന്നവരാണെന്നാണ് രണ്ടു കൂട്ടരും വാദിക്കുന്നത്.
ആ സ്ഥിതിക്ക്, ഇബ്റാഹീം നബി (عليه السلام) യുടെ യഥാര്‍ത്ഥ അവസ്ഥ എന്തായിരുന്നു എന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു വിവരണം അനിവാര്യയിവന്നിരിക്കുകയാണ്. അങ്ങനെ വിശദീകരിച്ച്, ഇന്ന നിലപാടാണ് മഹാനവര്‍കള്‍ സ്വീകരിച്ചതെന്ന് വ്യക്തമായിക്കഴിഞ്ഞാല്‍, ആ നിലപാടിനു വിരുദ്ധമായി ഇവര്‍ ചെയ്തുപോരുന്ന തെറ്റുകള്‍ തിരുത്താന്‍ രണ്ടുകൂട്ടരും ബാധ്യസ്ഥരുമാണ്.
അവരുടെ ഈ അഭിമാനം പറയലും ഇബ്റാഹീം നബി عليه السلامയുടെ ആളുകളാളെന്ന വാദവും സത്യസന്ധമാകണമെങ്കില്‍, തിരുനബി (صلى الله عليه وسلم) യില്‍ വിശ്വസിക്കാതെ നിര്‍വാഹമില്ലെന്ന് കാണിക്കുന്ന ചില സംഭവങ്ങള്‍ പറയുകയാണ് അല്ലാഹു.
وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ
ഇബ്റാഹീം നബിയെ തന്‍റെ രക്ഷിതാവ് ചില കല്‍പനകള്‍ മൂലം പരീക്ഷിച്ചതും അദ്ദേഹമത് പരിപൂര്‍ണമായി നിറവേറ്റിയതും സ്മരണീയമത്രേ. 'നിശ്ചയമായും ഞാന്‍ താങ്കളെ ജനങ്ങള്‍ക്ക് നേതാവാക്കുകയാണ്' എന്ന് (അല്ലാഹു) പറഞ്ഞു.
قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ (124)
'എന്‍റെ സന്തന്തികളില്‍ നിന്നും' (നേതാക്കളെ അവരോധിക്കേണമേ) എന്ന് അപ്പോള്‍ (ഇബ്റാഹീം നബി) അപേക്ഷിച്ചു. അവന് പറഞ്ഞു: ‘എന്‍റെ ഈ നിശ്ചയം അധര്‍മകാരികള്‍ക്ക് കിട്ടില്ല.’
ഇവിടെ 'കല്‍പനകള്‍' എന്ന് പറഞ്ഞതില്‍ വിധികളും വിലക്കുകളും ഉള്‍പ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. നക്ഷത്രാരാധകരുടെ കൂടെ നില്‍ക്കാതെ സ്വദേശം വെടിയാന്‍, സ്വന്തം മകനെ ബലികഴിക്കാന്‍, ഹാജര്‍ ബീവിയെയും പിഞ്ചുപൈതലായിരുന്ന ഇസ്മാഈല്‍ നബി(عليه السلام)യെയും വിജനസ്ഥലമായ മക്കയില്‍ കൊണ്ടുവന്നാക്കാന്‍, അല്ലാഹുവിനെ ആരാധിക്കാന്‍ വേണ്ടി ഒരു ഭവനമുണ്ടാക്കാന്‍... ഇങ്ങനെ പല കാര്യങ്ങളും അല്ലാഹു ഇബ്റാഹീം നബി(عليه السلام)യോട് കല്‍പിച്ചിരുന്നു. അതെല്ലാം മഹാനവര്‍കള്‍ പരിപൂര്‍ണമായും അനുസരിച്ചു, ഭംഗിയായി നിറവേറ്റി.
നംറൂദ് രാജാവ് മഹാനവര്‍കളെ കഠിനമായി ദ്രോഹിക്കുകയും തീക്കുണ്ഠാരത്തിലിടുകയും ചെയ്തതും ഒരു മഹാപരീക്ഷണമായിരുന്നു. അതിലും ജയിച്ചു.
ഇങ്ങനെ എല്ലാ പരീക്ഷണങ്ങളും അതിജയിക്കാന്‍ സഹായിച്ചതടക്കം വലിയ അനുഗ്രഹങ്ങളാണ് ഇബ്റാഹീം നബി(عليه السلام)ന് അല്ലാഹു നല്‍കിയത്. മനുഷ്യവര്‍ഗത്തിനാകമാനം മാതൃകാവര്യനാക്കി, ജനങ്ങളുടെ ആദര്‍ശപുരുഷനാക്കി മഹാനവര്‍കളെ അല്ലാഹു വാഴിച്ചു.
إِمَام എന്നാല്‍ പിന്‍തുടരപ്പെടുന്ന ആള്‍, നേതാവ് എന്നൊക്കെ അര്‍ത്ഥം പറയാം. മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് മാതൃകായോഗ്യനായ ആള്‍. ഇബ്റാഹീം നബി (عليه السلام)യുടെ ജീവിതത്തിന്‍റെ ഓരോ അധ്യായങ്ങളും എല്ലാവര്‍ക്കും മാതൃകയായിരുന്നുവെന്ന് പറയേണ്ടതില്ല. അതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ്, മഹാനവര്‍കള്‍ക്ക് ശേഷമുള്ള എല്ലാ പ്രവാചകന്‍മാരും അവരുടെ സമുദായങ്ങളും, ആ മഹാനുഭാവാന്‍റെ മാതൃക പിന്‍പറ്റാന്‍ ആജ്ഞാപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതും. മാത്രമല്ല, അറബികളും വേദക്കാരുമടക്കം ഓരോ സമുദായവും, തങ്ങള്‍ മഹാനവര്‍കളുടെ മാതൃക പിന്‍പറ്റുന്നവരാണെന്ന് അഭിമാനപൂര്‍വ്വം പറയുന്നതും. ഖുര്‍ആനില്‍ പലേടത്തും ഇതുസംബന്ധമായ ആയത്തുകള്‍ കാണാവുന്നതാണ്.
قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ
നേതാവാക്കുന്നുവെന്ന് അല്ലാഹു അറിയിച്ചപ്പോള്‍, സന്തതികളിലും ആ നേതൃത്വം വേണമെന്ന് മഹാനവര്‍കള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു.
ഏത് നേതൃത്വമാണ് മഹാനവര്‍കള്‍ ചോദിച്ചത്? ദുന്യാവിലെ വിലയില്ലാത്ത നേതൃത്വമല്ല. വിശുദ്ധ ദീന്‍ പ്രബോധനം ചെയ്യുകയും പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യാനുള്ള നേതൃത്വം. അല്ലാതെ, ഭൗതികമായ നേതൃപദവികൊണ്ട് എന്തുകാര്യം?!
എന്തായിരുന്നു അല്ലാഹുവിന്‍റെ മറുപടി? ഈ നേതൃത്വം എല്ലാവര്‍ക്കും ലഭിക്കില്ല. അതിനുള്ള അര്‍ഹത വംശമാഹാത്മ്യമല്ല, ശരിയായ വഴിയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുക എന്നതാണ്. അത്തരക്കാര്‍ക്കത് ലഭിക്കും. അധര്‍മകാരികള്‍ക്ക് ലഭിക്കില്ല.
മഹാനവര്‍കളുടെ സന്തതികളെല്ലാം നല്ലവരായിരിക്കില്ലെന്നും, അല്ലാത്തവരും ഉണ്ടാകുമെന്ന ഒരു അറിയിപ്പുകൂടിയാണിത്. അല്ലാതെ മഹാനവര്‍കളോടുള്ള പ്രതിഷേധമായിട്ട് പറഞ്ഞതല്ല. മക്കള്‍ക്ക് ഉയര്‍ച്ചയും നേതൃത്വവും വേണമെന്നാഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ അവരെ ധര്‍മബോധമുള്ളവരായി വളര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിക്കണമെന്നുകൂടി ഇവിടെ നിന്ന് മനസ്സിലാക്കണം.
ഇബ്റാഹീം നബി(عليه السلام)ന്‍റെ ഈ ദുആ അല്ലാഹു സ്വീകരിച്ചു. തന്‍റെ രണ്ടു മക്കളില്‍ ഒരാളായ ഇസ്ഹാഖ് നബി(عليه السلا)യുടെ താവഴിക്കാരായ ഇസ്രാഈലുകാരില്‍ നിന്ന് പല നബിമാരെയും അല്ലാഹു നിയോഗിച്ചു. മറ്റൊരു മകനായ ഇസ്മാഈല്‍ നബി(عليه السلام)യുടെ താവഴിക്കാരായ അറബികളില്‍ നിന്ന് അന്ത്യപ്രവാചകരായ നബി (صلى الله عليه وسلم) യെയും നിയോഗിച്ചു.
അടുത്ത ആയത്ത് 125
ഇബ്റാഹീം നബി(عليه السلام) ചെയ്ത മറ്റൊരു പ്രാര്‍ഥനയുടെ ഫലമായി പരിശുദ്ധ കഅ്ബക്ക് നല്‍കിയ മാഹാത്മ്യങ്ങളെക്കുറിച്ചാണിനി പറയുന്നത്. സൂറത്തു ഇബ്റാഹീം 37 ആം ആയത്തില്‍ ആ ദുആയെക്കുറിച്ച് പറയുന്നുണ്ട്:
فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ (37)إبراهيم
(അല്ലാഹുവേ, ജനഹൃദയങ്ങളെ നീ അവരിലേക്ക് ആകര്‍ഷിക്കേണമേ....). ഈ പ്രാര്‍ഥനക്ക് അല്ലാഹു ഉത്തരം ചെയ്തതിനെക്കുറിച്ച് അല്ലാഹു പറയുന്നത് നോക്കൂ:
وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَأَمْنًا
ജനങ്ങള്‍ക്ക് ഒരഭയസ്ഥാനവും വിശ്വസ്തകേന്ദ്രവുമായി കഅ്ബാമന്ദിരം നാമാക്കിതയും ഓര്‍ക്കുക.
وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى ۖ وَعَهِدْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ (125)
ഇബ്റാഹീം നബി നിന്ന സ്ഥാനം നിങ്ങള്‍ നമസ്‌കാരസ്ഥലമാക്കുക എന്നും നാം കല്‍പിച്ചു. പ്രദക്ഷിണം ചെയ്യുന്നവര്‍ക്കും ഭജനമിരിക്കുന്നവര്‍ക്കും റുകൂഉം സൂജൂദും നിര്‍വഹിക്കുന്നവര്‍ക്കും (നമസ്‌കരിക്കുന്നവര്‍ക്കും) എന്‍റെ ഭവനം നിങ്ങളിരുവരും ശുദ്ധീകരിക്കണം എന്ന് ഇബ്റാഹീം നബിയോടും ഇസ്മാഈല്‍ നബിയോടും നാം കല്‍പിച്ച് ഉത്തരവാദപ്പെടുത്തി (നാം ഉറപ്പ് വാങ്ങി).
‘ബൈത്’ എന്നാല്‍ വീട് എന്നര്‍ത്ഥം. الْبَيْت (അല്‍ബൈത്ത്) എന്നു പറഞ്ഞാല്‍, പ്രത്യേക വീട്. അല്ലാഹുവിന്‍റെ ഭവനമായ കഅ്ബയാണ് ഉദ്ദേശ്യം.
അഭയ സ്ഥാനം, രക്ഷാകേന്ദ്രം, മടങ്ങിച്ചെന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സ്ഥലം, പ്രതിഫലം ലഭിക്കുന്ന സ്ഥാനം, പുണ്യസ്ഥലം എന്നൊക്കെയാണ് مَثَابَةً എന്ന വാക്കിന്‍റെ അര്‍ത്ഥം. ഈ അര്‍ത്ഥങ്ങളെല്ലാം സമ്മേളിക്കുന്ന ഒരു ഭവനം തന്നെയാണല്ലോ വിശുദ്ധ കഅ്ബാലയം. എത്ര പ്രാവശ്യം പോയാലും പിന്നെയും പോകണമെന്ന ആഗ്രഹമാണ് എല്ലാവര്‍ക്കും.
مثابة എന്നതിന് സമ്മേളനസ്ഥലം എന്നും അര്‍ഥമുണ്ട്. ഇത്രയധികമാളുകള്‍ സമ്മേളിക്കുന്ന ഒരു പണ്യസ്ഥലം ലോകത്ത് വേറെയില്ലല്ലോ.
ഇത്തരമൊരു സങ്കേതം എപ്പോഴും നിര്‍ഭയവും സുരക്ഷിതവുമായിരിക്കണമല്ലോ. അതാണ് അംന് എന്ന് പറഞ്ഞത്. ഇസ്‌ലാം വരുന്നതിനു മുമ്പുതന്നെ ഒരു നിര്‍ഭയ സങ്കേതമായിരുന്നു കഅ്ബ ശരീഫ്.
എല്ലാവര്‍ക്കും അഭയസ്ഥാനമാണത്. അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ നിന്ന് പാപമോചനവും കാരുണ്യവും തേടിച്ചെല്ലുന്നവര്‍ക്കെന്നപോലെ, ശത്രുക്കളില്‍ നിന്നും, കയ്യേറ്റക്കാരില്‍ നിന്നും അഭയം തേടിച്ചെല്ലുന്നവര്‍ക്കും അഭയസ്ഥാനമാണത്.
പരിശുദ്ധ ഹറമില്‍ വെച്ച് രക്തം ചിന്തുകയോ ആരെയെങ്കിലും കൈയേറ്റം ചെയ്യുകയോ ദ്രോഹിക്കുകയോ മൃഗങ്ങളെ വേട്ടയാടുകയോ സസ്യാദികള്‍ മുറിക്കുകയോ ചെയ്യാന്‍ പാടില്ല.
وَمَن دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا…. – آل عمران ٩٧ (അതില്‍ ആര് പ്രവേശിച്ചുവോ അവന് നിര്‍ഭയനായി (3:97) എന്ന ആയത്തും ഇവിടെ ചേര്‍ത്തുപഠിക്കണം.
‘ജാഹിലിയ്യ’ കാലത്തുപോലും അറബികള്‍ അവിടെവെച്ച് യുദ്ധമോ കയ്യേറ്റമോ നടത്തിയിരുന്നില്ല. സ്വന്തം ബാപ്പാനെ കൊന്നവനെ അവിടെ വെച്ച് കണ്ടാല്‍പോലും പ്രതികാരം ചെയ്യാനുള്ള ഭാവം പോലും കാണിച്ചിരുന്നില്ല. ഇബ്റാഹീം നബി(عليه السلام)യോടുള്ള ബഹുമാനാദരങ്ങളുടെ പേരില്‍ അവര്‍ അക്കാര്യങ്ങളെല്ലാം കൃത്യമായി പാലിച്ചുപോന്നിരുന്നു.
ഇസ്‌ലാം വന്നിതനുശേഷം പരിശുദ്ധ ഹറം കൂടുതല്‍ നിര്‍ഭയമായ ഒരു കേന്ദ്രമായി മാറുകയാണുണ്ടായത്.
وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى
مَقَام إِبْرَاهيمِ എന്ന വാക്കിന് ഇബ്റാഹീം നബി (عليه السلام) നിന്ന സ്ഥാനം എന്നാണ് വാക്കര്‍ത്ഥം. വിശുദ്ധ കഅ്ബ പണിയുമ്പോള്‍ അതിന്‍റെ ചുമരിനു മുകളിലേക്ക് കല്ല് വെക്കാനായി ഇബ്റാഹീം നബി(عليه السلام) കയറിനിന്ന കല്ലാണ് ഉദ്ദേശ്യം. ചുമര്‍ പൊന്തിയപ്പോള്‍ (ചവിട്ടി) നില്‍ക്കാന്‍വേണ്ടി, ഇസ്മാഈല്‍ (عليه السلام) കൊണ്ടുവന്ന് കൊടുത്തതാണത്.
ഇസ്മാഈല്‍ നബി عليه السلام കല്ലുകള്‍ കൊണ്ടുവരികയും ഇബ്റാഹീം നബി عليه السلام ആ കല്ലിന്മേല്‍ നിന്ന് ചുമര്‍ പടുത്തു പൊന്തിക്കുകയും ചെയ്യും. ഒരു ഭാഗം പൂര്‍ത്തിയാകുമ്പോള്‍ അത് മറ്റേ ഭാഗത്തേക്ക് നീക്കും. അങ്ങനെ, ചുമര്‍ പൂര്‍ത്തിയായി. മഹാനവര്‍കളുടെ കാല്‍പാടുകള്‍ രണ്ടും ആ കല്ലില്‍ വ്യക്തമായി പതിഞ്ഞിരുന്നുവത്രേ (ഇബ്നുകസീര്‍ رحمه الله).
ഈ കല്ല് പണ്ടുകാലത്ത് കഅ്ബയുടെ വാതിലിന് വടക്ക്, ഹിജ്ര്‍ ഇസ്മാഈലിനോട് അടുത്ത് കഅ്ബയുടെ ചുമരിന്മേല്‍ ചാരിവെച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. പടവ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഇബ്റാഹീം (عليه السلام) അത് കഅ്ബയുടെ ചുവരിനോട് ചേര്‍ത്ത് വെച്ചതായിരുന്നു.
പിന്നീട് ആയിരക്കണക്കിന് കൊല്ലങ്ങള്‍ ആ കല്ല് കഅ്ബയുടെ ചുവരിനോട് തൊട്ട് കിടന്ന ശേഷം, ഥവാഫ് ചെയ്യുന്നവരുടെ സൗകര്യത്തിനുവേണ്ടി ഉമര്‍ (رضي الله عنه) അത് ചുവരില്‍ നിന്ന് അല്‍പം അകറ്റിവെച്ചു.
ഉമര്‍ (رضي الله عنه) മാറ്റിവെച്ച സ്ഥാനത്ത് 1300 ല്‍ ലധികം കൊല്ലം അതങ്ങനെത്തന്നെ നിന്നു. ഥവാഫിന് വരുന്നവരുടെ തിരക്കു കൂടിയപ്പോള്‍, ലോകമുസ്‌ലിം പണ്ഡിതരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ ആരാഞ്ഞശേഷം- ഏതാനും വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പ്, ഫൈസലുബ്‌നു അബ്ദില്‍ അസീസ് രാജാവ് ആ കല്ല് കുറച്ചുകൂടി പുറകോട്ട് മാറ്റി സ്ഥാപിച്ചു. ഒരു വലിയ ഗ്ലാസ് കൂട്ടിനുള്ളിലാണ് ഇപ്പോഴതുള്ളത്.
'നിങ്ങള്‍ നമസ്‌കാരസ്ഥലമാക്കുക' എന്ന് പറഞ്ഞതിന്‍റെ ഉദ്ദേശ്യം, അതിന്‍റെ പിന്നില്‍ നിന്ന് നമസ്‌കരിക്കലാണെന്ന് നബി (صلى الله عليه وسلم) കാണിച്ചുതന്നിട്ടുണ്ട് (ബുഖാരി, മുസ്‌ലിം). ഥവാഫ് കഴിഞ്ഞ ഉടനെ ഇബ്റാഹീം മഖാമിന്‍റെ പിറകില്‍ വന്ന് 2 റക്അത്ത് സുന്നത്ത് നമസ്‌കരിക്കാറുണ്ടല്ലോ.
അതിന്‍റെ അടുത്ത്‌വെച്ച് നമസ്‌കരിച്ചാല്‍ നന്നാകുമെന്ന ഉമര്‍ (رضي الله عنه)വിന്‍റെ അഭിപ്രായത്തോട് യോജിച്ചാണ് അല്ലാഹുവിന്‍റെ ഈ കല്പന അവതരിച്ചതും.
ഉമര്‍ رضي الله عنه പറയുന്നു: തിരുനബിയോട് (صلى الله عليه وسلم) ഞാന്‍ പറഞ്ഞു: അല്ലാഹുവിന്‍റെ റസൂലേ, മഖാമു ഇബ്‌റാഹീമിനടുത്ത് വെച്ച് നമ്മള്‍ ഒരു നിസ്കാരസ്ഥാനം സ്വീകരിച്ചെങ്കില്‍! അങ്ങനെയാണ് وَاتَّخِذُوامِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِيم مَصَلًى എന്ന ആയത്ത് അവതരിച്ചത്.
وَعَهِدْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ
'എന്‍റെ ഭവനം - അല്ലാഹുവിനെ ആരാധിക്കാന്‍ വേണ്ടി ഭൂമിയില്‍ ഒന്നാമതായി സ്ഥാപിതമായ മന്ദിരമാണ് വിശുദ്ധ കഅ്ബ. നമസ്‌കാരകര്‍മങ്ങളിലെ ഖിബ്‍ലയാണത്, അഭിമുഖകേന്ദ്രമാണത്. ഹജ്ജ്, ഉംറ കര്‍മങ്ങള്‍ അവിടെവെച്ചാണ് നടക്കുന്നത്.
أَنْ طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ
ത്വവാഫ് ചെയ്യുന്നവര്‍ക്കും ഇഅ്തികാഫിരിക്കുന്നവര്‍ക്കും, നമസ്‌കരിക്കുന്നവര്‍ക്കും വേണ്ടി എന്‍റെ വീട് ശുദ്ധിയാക്കണമെന്ന് ഇബ്റാഹീം (عليه السلام)നോടും, ഇസ്മാഈല്‍ (عليه السلام) നോടും കല്പിക്കുന്നു.
‘ഹജറുല്‍ അസ്‌വദ്’ മുതല്‍ ആരംഭിച്ച് കഅ്ബയെ ഇടത് വശത്താക്കി ഏഴുവട്ടം പ്രദക്ഷിണം ചെയ്യുന്നതിനാണ് ‘ഥവാഫ്’ എന്ന് പറയുന്നത്.
പള്ളികളില്‍ പ്രവേശിക്കുന്നവര്‍ രണ്ട് റക്അത്ത് തഹിയ്യത്ത് നമസ്‌കരിക്കാന്‍ നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത് പോലെ, മസ്ജിദുല്‍ ഹറാം പള്ളിയില്‍ പ്രവേശിക്കുന്നവര്‍ ചെയ്യേണ്ടത് ത്വവാഫാണ്. ഹജ്ജിലും ഉംറയിലും അത് നിര്‍ബന്ധവുമാണ്. സൗകര്യപ്പെടുമ്പോഴെല്ലാം ചെയ്യുന്നത് വളരെ പുണ്യവുമാണ്.
പള്ളികളില്‍ പ്രത്യേക നിയ്യത്തോടി ഇരിക്കുന്നതിനാണ് اِعْتِكَاف എന്ന് പറയുന്നത്.
(الرُّكَّع السُّجُود) എന്ന് പറഞ്ഞത് നമസ്‌കരിക്കുന്നവരെ ഉദ്ദേശിച്ചാണ്. (നമസ്‌കാരത്തെ ഉദ്ദേശിച്ച് സുജൂദ് എന്നും റുകൂഉ് എന്നും പറയുമെന്ന് ഇതേ സൂറയിലെ 43-ആം ആയത്തില്‍ നമ്മള്‍ പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്.)
ശുദ്ധിയാക്കുക എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ - വിഗ്രഹങ്ങള്‍, ശിര്‍ക്ക്, മ്ലേച്ഛതകള്‍, തോന്നിവാസങ്ങള്‍, സഭ്യമല്ലാത്ത സംസാരങ്ങള്‍, മാലിന്യങ്ങള്‍, അക്രമങ്ങള്‍ നിന്നെല്ലാം ആ പരിശുദ്ധ ഭവനം ശുദ്ധമായിരിക്കണം.
ഇബ്റാഹീം (عليه السلام) തങ്ങളുടെ കുലപിതാവാണെന്ന് പറഞ്ഞ് അഭിമാനിക്കുകയും, ആ മാര്‍ഗമാണ് തങ്ങള്‍ ആചരിച്ചുവരുന്നതെന്ന് അവകാശപ്പെടുകയും, അതേ സമയം നൂറിലേറെ വിഗ്രഹങ്ങള്‍ സ്ഥാപിച്ച് കഅ്ബയെ മലീമസമാക്കുകയും ചെയ്ത അറബി മുശ്‌രിക്കുകള്‍, അവരുടെ നിലപാടിനെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കണമെന്ന ആഹ്വാനം കൂടി ഈ ആയത്തിലുണ്ട്.
അടുത്ത ആയത്ത് 126
ഇബ്റാഹീം നബിയുടെ മറ്റൊരു പ്രാര്‍ഥനയാണിനി പറയുന്നത്.
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ
ഇബ്റാഹീം നബി പ്രാര്‍ഥിച്ച സന്ദര്‍ഭം സ്മരമണീയമാണ്: എന്‍റെ നാഥാ, ഇത് നീ ഒരു നിര്‍ഭയ രാജ്യമാക്കുകയും ഇന്നാട്ടുകാര്‍ക്ക്-അവരില്‍ അല്ലാഹുവിലും അന്ത്യദിനത്തിലും വിശ്വസിച്ചവര്‍ക്ക്-കായ്കനികള്‍ ആഹാരമായി കൊടുക്കുകയും ചെയ്യേണമേ.
قَالَ وَمَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَىٰ عَذَابِ النَّارِ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ(126)
അല്ലാഹു പ്രതികരിച്ചു: അവിശ്വസിച്ചവര്‍ക്കും (ഞാന്‍ ജീവിതവിഭവങ്ങള്‍ നല്‍കും). എന്നാല്‍ അവര്‍ക്ക് ഞാന്‍ അല്‍പകാലത്തെ ജീവിതസുഖം നല്‍കുകയും പിന്നീട് നരകശിക്ഷയിലേക്ക് തള്ളുകയും ചെയ്യുന്നതാണ്. അതെത്ര ദുഷിച്ച സങ്കേതം!
രണ്ട് കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടിയുള്ള അപേക്ഷകളാണ് ഈ ദുആയിലുള്ളത്. ഒന്ന് മക്കയെ നിര്‍ഭയമായ ഒരു രാജ്യമാക്കാന്‍. മറ്റൊന്ന് അതിലെ നിവാസികള്‍ക്ക് ഫലവര്‍ഗങ്ങളടക്കമുള്ള ഭക്ഷണം നല്‍കാന്‍.
അല്ലാഹുവിന്‍റെ കല്‍പനപ്രകാരം ഇബ്റാഹീം നബി(عليه السلام), ഇസ്മാഈല്‍ നബി(عليه السلام)യെയും ഉമ്മ ഹാജര്‍ ബീവിയെയും മക്കയില്‍ കൊണ്ടുവന്ന് താമസിപ്പിച്ച കാലത്ത്, അവിടം തികച്ചും തരിശായ, തീരേ ജനവാസമില്ലാത്ത സ്ഥലമായിരുന്നു.
ഒന്നാമത്ത ദുആയെക്കുറിച്ച് കഴിഞ്ഞ ആയത്തിന്‍റെ വ്യാഖ്യാനത്തില്‍ പറഞ്ഞല്ലോ. ഇനി രണ്ടാമത്തേതിനെക്കുറിച്ച് പറയാം (وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ).
ഈ ദുആയുടെ ഫലമായി മക്കയുടെ പരിസരപ്രദേശങ്ങളില്‍ നിന്നും മറ്റും എപ്പോഴും പഴവര്‍ഗങ്ങള്‍ അവിടെ കിട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന പ്രത്യേക സ്ഥിതിവിശേഷമുണ്ടായി.
ഐഹിക ജീവിത വിഭവങ്ങള്‍ സത്യവിശ്വാസികള്‍ക്ക് മാത്രമല്ല അവിശ്വാസികള്‍ക്കും അല്ലാഹു നല്‍കുമെന്നാണ് 'ومن كفر' എന്ന് പറഞ്ഞതിന്‍റെ അര്‍ത്ഥം.
തന്‍റെ സന്തതികള്‍ക്കും നേതൃത്വത്തിന് വേണ്ടി ദുആ ചെയ്തപ്പോള്‍, അക്രമികള്‍ക്ക് നേതൃത്വം നല്‍കുകയില്ലെന്ന് അല്ലാഹു പറഞ്ഞല്ലോ. അതുകൊണ്ട് ഒരു പക്ഷേ എല്ലാവര്‍ക്കും ആഹാരം നല്‍കാന്‍ ദുആ ചെയ്യുന്നത് അപമര്യാദയായിപ്പോകുമോ എന്ന് മഹാനവര്‍കള്‍ കരുതിയിരിക്കാം. അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം, അല്ലാഹുവിലും അന്ത്യദിനത്തിലും വിശ്വസിച്ചവര്‍ക്ക് (مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ) ആഹാരം നല്‍കേണമേ എന്ന് പ്രത്യേകം പറഞ്ഞത്.
പക്ഷേ, നേതൃത്വത്തിന്‍റെ പോലെയല്ല ആഹാരത്തിന്‍റെ കാര്യമെന്നും, ആഹാരം നല്‍കുന്ന വിഷയത്തില്‍ വിശ്വാസി-അവിശ്വാസി, നീതിമാന്‍-അക്രമി എന്ന വ്യത്യാസമില്ലെന്നും അല്ലാഹു മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കുകയാണ്. അതാണ് وَمَنْ كَفَرَ (അവിശ്വസിച്ചവര്‍ക്കും ആഹാരം നല്‍കാം) എന്ന് പറഞ്ഞത്.
ആഹാരവിഷയത്തില്‍ എല്ലാവരും ഒരുപോലെയാണെന്നുവെച്ച് മറ്റു വിഷയങ്ങളിലെല്ലാം അവര്‍ ഒരുപോലെയാണെന്ന് കരുതേണ്ട എന്നാണ് ചേര്‍ത്തുപറയുന്നത്- فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَىٰ عَذَابِ النَّارِ (അവന് ഞാന്‍ അല്‍പം സുഖമനുഭവിപ്പിക്കും, പിന്നീടവനെ നരകത്തിലേക്ക് തള്ളിവിടുകയും ചെയ്യും.)
'അല്‍പകാലം' എന്ന് പറഞ്ഞത് ഇഹലോകജീവിതകാലത്തെക്കുറിച്ചാണ്. ഇവിടെ അവര്‍ക്ക് താല്‍ക്കാലികമായ സുഖാനുഭൂതികള്‍ ആസ്വദിക്കാം.
പാരത്രികജീവിതവുമായി തുലനം ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഐഹികജീവിതം വളരെ തുച്ഛമാണല്ലോ. സത്യവിശ്വാസികളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഈ ദുര്യോഗമുണ്ടാകില്ല.
ഇബ്റാഹീം നബി (عليه السلام)യുടെ ഈ ദുആയും അല്ലാഹു സ്വീകരിച്ചു. മക്കയുടെ അടുത്ത പ്രദേശമായ ഥാഇഫ് (طَائِف) വളരെ ഫലസമൃദ്ധമാണ്. അവിടെ നിന്നും എമ്പാടും ഫലവര്‍ഗങ്ങള്‍ മക്കയിലെത്തുന്നുണ്ട്. മറ്റു പ്രദേശങ്ങളില്‍ നിന്നും, ഫലസ്തീന്‍, സിറിയ തുടങ്ങി നിരവധി പ്രദേശങ്ങളില്‍ നിന്നുമായി എല്ലാ കാലത്തും എല്ലാതരം ഫലവര്‍ഗങ്ങളും മക്കായിലേക്ക് പണ്ടുമുതലേ ഇറക്കുമതി ചെയ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇന്നാകട്ടെ, അതിവിദൂര പ്രദേശങ്ങളില്‍ നിന്നുപോലും എല്ലാതരം ഭക്ഷ്യവിഭവങ്ങളും മക്കയിലേക്ക് പ്രവഹിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയുമാണ്.
സൂറത്തുല്‍ ഖസ്വസ്വില്‍ അല്ലാഹു പറയുന്നത് നോക്കൂ:
أَوَلَمْ نُمَكِّن لَّهُمْ حَرَمًا آمِنًا يُجْبَىٰ إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَيْءٍ رِّزْقًا
(നിര്‍ഭയമായ ഒരു ഹറം അവര്‍ക്ക് നാം സൗകര്യപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തില്ലേ? നമ്മുടെ പക്കല്‍ നിന്നുള്ള ആഹാരമായി, എല്ലാ വസ്തുക്കളുടെയും ഫലങ്ങള്‍ അവിടേക്ക് ശേഖരിച്ചുകൊണ്ട് വരപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു).
-------------------------
ക്രോഡീകരണം: സി എം സലീം ഹുദവി മുണ്ടേക്കരാട്
കടപ്പാട്: ഫത്ഹ് ർ റഹ്മാൻ ഖുർആൻ മലയാള പരിഭാഷ (കെവി മുഹമ്മദ് മുസ്ലിയാർ), ഖുർആൻ മലയാള വിവർത്തനം (ഡോ. ബഹാഉദ്ദീൻ മുഹമ്മദ് നദ് വി), തഫ്സീർ ഇബ്നു കസീർ
Leave A Comment