Islamonweb

സുബ്ഹാനൽ അസീസിൽ ഗഫാർ അൽഹലീമിസ്സത്താർ എന്ന് തുടങ്ങുന്ന മൗലിദാണ് സുബ്ഹാന മൗലിദ് എന്ന പേരില്‍ അറിയപ്പെടുന്നത്. മൗലിദ് ഗ്രന്ഥങ്ങൾക്ക് പ്രത്യേകം പേരില്ലാത്തപ്പോൾ, പതിവായി അവയുടെ ആദ്യവരികളിലെ പദങ്ങൾ അടിസ്ഥാനമാക്കി പേരിടുന്നത് ഒരു സാധാരണ രീതിയാണ്. ശർറഫൽ അനാം, ജഅല മുഹമ്മദ് തുടങ്ങിയവയെല്ലാം അത്തരത്തില്‍ വിളിച്ച പേരുകളാണ്. 

സുബ്ഹാന മൗലിദിന്റെ രചയിതാവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഗവേഷണങ്ങളിൽ പല അഭിപ്രായങ്ങളും നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. പ്രശസ്ത ഇസ്‍ലാമിക ചിന്തകനും ദാർശനികനും ആയിരുന്ന ഇമാം അബൂഹാമിദ് അൽഗസ്സാലി (1058–1111) ആണ് ഇതിന്റെ കർത്താവ് എന്നതാണ് ഏറ്റവും പ്രബലമായ  അഭിപ്രായം. മൗലിദിന്റെ അവസാനത്തിൽ വരുന്ന രചയിതാവിനായി നടത്തുന്ന പ്രാർത്ഥനയില്‍ "മുഹമ്മദിന്റെ മകൻ മുഹമ്മദിന്റെ മകൻ മുഹമ്മദിന്" എന്ന പരാമര്‍ശം ഇതിന് തെളിവായി പറയപ്പെടാറുണ്ട്. കൊളംബിയയിൽ നിന്നു പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ചില പതിപ്പുകളിൽ ഇതിന്റെ രചയിതാവായി ഖത്വീബ് മുഹമ്മദ് മദനി എന്ന് കാണാം.

സുബ്ഹാന മൗലിദിന്റെ ഉള്ളടക്കം, പ്രവാചകൻ മുഹമ്മദ്(സ്വ)യുടെ ജനനം വരെ നടന്ന സംഭവങ്ങളെയാണ് കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത്. ഇതിൽ ഒമ്പത് പദ്യഖണ്ഡങ്ങളുണ്ട്, ഓരോ ഖണ്ഡവും പ്രവാചകചരിത്രത്തിലെ വ്യത്യസ്ത ഭാഗങ്ങളെ പ്രതിപാദിക്കുന്നു. ആദ്യ എട്ട് ഖണ്ഡങ്ങളിൽ പ്രവാചകൻ(സ്വ)യുടെ കുടുംബത്തിന്റെ വിശുദ്ധിയും മഹത്ത്വവും, മാതാവ് ആമിന ബീവിയുടെ ഗർഭകാലത്തെ അനുഭവങ്ങളും, നബി(സ്വ)യുടെ സ്വാഭാവികവും അസാധാരണവുമായ സവിശേഷതകളും, അവിടത്തെ അമാനുഷിക സംഭവങ്ങളും വിശദമായി പ്രതിപാദിക്കുന്നു. മൗലിദിലെ ഒന്നാമത്തെ ഖണ്ഡത്തിൽ, ആദം നബി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ സ്വർഗ്ഗത്തിലെ കവാടത്തിൽ "ലാ ഇലാഹ ഇല്ലല്ലാഹു മുഹമ്മദ് റസൂലുല്ലാഹ്" എന്ന വാചകം എഴുതിയിരുന്നതായി പറയപ്പെടുന്നു. ഇത് പ്രവാചകൻ(സ്വ)യുടെ മഹത്വം ആദിമാനവന്റെ കാലം മുതൽ തന്നെ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടുവെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. തുടർന്ന്, ആദം നബി സ്വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്ന് ഭൂമിയിലേക്കു വന്നശേഷം, പ്രവാചകൻ(സ്വ)യെ തവസ്സുലാക്കി (മദ്ധ്യസ്ഥനാക്കി) പ്രാർത്ഥിച്ചു, അതിലൂടെ തന്റെ മനസ്സിലെ വലിയ വേദനയും ക്ഷമാപണവും തീർത്തു എന്ന കഥയും അവതരിപ്പിക്കുന്നു. 

രണ്ടാമത് മുതൽ അഞ്ചാമത് വരെ ഖണ്ഡങ്ങളിൽ, അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു ഉമർ(റ), അലിയ്യുബ്നുഅബീ ത്വാലിബ്(റ), അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അബ്ബാസ്(റ), അത്വാഉബ്നു യാസിർ(റ) എന്നിവരുടെ വചനങ്ങളിലൂടെ പ്രവാചകൻ(സ്വ)യുടെ മഹത്ത്വവും അസാധാരണത്വവും പ്രതിപാദിക്കുന്നു. അവിടെ പ്രവാചകൻ(സ്വ)യുടെ പ്രകാശസ്വഭാവം, അസ്തിത്വത്തിന്റെ ഔന്നത്യം, കുടുംബത്തിന്റെ വിശുദ്ധി, ജീവിത ചിട്ടകൾ തുടങ്ങിയവ പ്രത്യേകം രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ഇവ വെറും ചരിത്രവിവരങ്ങളല്ല, മറിച്ച് പ്രവാചകൻ(സ്വ)യുടെ വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ ആത്മീയ പ്രതാപത്തെ വിശ്വാസികളുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ ആഴത്തിൽ പതിപ്പിക്കുന്ന വിധത്തിലുള്ള ഭാവുകത്വം നിറഞ്ഞ വരികളാണ്.

Read More: 04- ശറഫല്‍ അനാം: പ്രണയത്തിന്റ ആത്മഗീതങ്ങള്‍

ശൈഖ് സൈനുദ്ദീന്‍ മഖ്ദൂം രചിച്ച മൻഖൂസ് മൗലിദ്, സുബ്ഹാന മൗലിദിന്റെ "രത്നച്ചുരുക്കം" ആണെന്ന് പണ്ഡിതർ രേഖപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. സുബ്ഹാന മൗലിദിലെ ചില പദ്യങ്ങൾ "ഇന്ന ബൈതൻ", "അഹ്‌യാ റബീഅൽ ഖൽബി" എന്നീ ഭാഗങ്ങളിൽപോലെ മൻഖൂസ് മൗലിദിലും കാണപ്പെടുന്നു. 

കേരളത്തിൽ സുബ്ഹാന മൗലിദ് വളരെ വ്യാപകമായി പാരായണം ചെയ്യപ്പെടുന്നില്ലെങ്കിലും, തമിഴ്നാട്ടിലും ശ്രീലങ്കയിലും ഇതിന് വൻപ്രചാരമുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ച് കൊളംബോയിൽ, സുബ്ഹാന മൗലിദിന്റെ ആരംഭത്തിൽ സലാം ബൈത്ത് ഉൾപ്പെടുകയും, ഇടയ്ക്ക് അശ്റഖ കൂടി വരികയും ചെയ്യുന്ന പതിപ്പുകൾ കാണാം. വലിയ സദസ്സുകളിൽ അവിടെ സുബ്ഹാന മൗലിദ് പാരായണം ചെയ്യുന്നത്, പ്രവാചകൻ(സ്വ)യോടുള്ള അവരുടെ ആത്മാർഥമായ സ്നേഹത്തിന്റെ അപൂർവ മാതൃകയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ശ്രീലങ്കയിലെ മുസ്‍ലിം സമൂഹത്തിൽ, മൗലിദ് പാരായണം വെറും മതചടങ്ങായി മാത്രമല്ല, സാമൂഹിക ഐക്യത്തിന്റെ അടയാളമായും നിലകൊള്ളുന്നു. വലിയ ആഘോഷസദസ്സുകളിൽ, സമുചിതമായ രീതിയിൽ, മനോഹര സ്വരത്തിൽ, മുഴുവൻ ഖണ്ഡങ്ങളും കൂട്ടമായി ചൊല്ലുന്നതിലൂടെ പ്രവാചകസ്നേഹം പൊതുജനമനസ്സിൽ ഇടം പിടിക്കുന്നു. 

സുബ്ഹാന മൗലിദിന്റെ സാഹിത്യശൈലി വളരെ സുന്ദരവും ഭക്തിഭാവാ നിര്‍ഭരവുമാണ്. പദ്യങ്ങളിൽ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്ന അറബി ഭാഷ, പലപ്പോഴും ഉയർന്ന വാചകശൈലിയിലുള്ളതായതിനാൽ, അറബി പരിജ്ഞാനമുള്ളവർക്കു മാത്രമല്ല, വിവർത്തനങ്ങളിലൂടെയും വിശദീകരണങ്ങളിലൂടെയും സാധാരണ വിശ്വാസികൾക്കും പ്രവാചകൻ(സ്വ)യുടെ മഹത്ത്വം മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്ന രീതിയിലാണ്. ഇതിന്റെ സന്ദേശം ഇരട്ടമുഖ്യമായാണ് കാണപ്പെടുന്നത്—ഒന്നാമത്, പ്രവാചകൻ(സ്വ)യുടെ ജീവിതത്തിന്റെ മഹിമയും വിശുദ്ധിയും ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നത്; രണ്ടാമത്, അവിടുത്തെ നിയോഗത്തിന്റെ ആത്മീയ പ്രസക്തി വിശ്വാസികളുടെ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്. സുബ്ഹാന മൗലിദിന്റെ ഒമ്പതാമത്തെ ഖണ്ഡം, പ്രവാചകൻ (സ) ജനിച്ച മഹത്തായ ദിനത്തെയും, അതിലൂടെ ലോകത്തിന് ലഭിച്ച പ്രകാശത്തിനെയും, കരുണയെയും, രക്ഷയെയും പരാമർശിച്ച് സമാപിക്കുന്നു.

സുബ്ഹാന മൗലിദിന്റെ പ്രചാരവും പ്രസക്തിയും പ്രദേശങ്ങൾ വ്യത്യസ്തമാകുന്നുണ്ടെങ്കിലും, പ്രവാചകൻ(സ്വ)യോടുള്ള ഭക്തിയും സ്നേഹവും വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിൽ ഇതിന്റെ പങ്ക് അമൂല്യമാണെന്ന് പറയാം. തമിഴ്നാട്ടിലും ശ്രീലങ്കയിലും കാണപ്പെടുന്ന കൂട്ടമായ പാരായണരീതി, കേരളത്തിലെ പണ്ഡിതന്മാർ നൽകുന്ന സാഹിത്യപരമായ വിലയിരുത്തലുകൾ, സൈനുദ്ദീൻ മഖ്ദൂമിന്റെ ചുരുക്കപ്പതിപ്പിന്റെ സ്വാധീനം—ഇവയെല്ലാം കൂടി സുബ്ഹാന മൗലിദിനെ ദക്ഷിണേഷ്യൻ മുസ്‍ലിം സംസ്കാരത്തിലെ ഒരു അനിവാര്യ ആത്മീയ പാരമ്പര്യമായി മാറ്റുന്നു എന്ന് അവിതര്‍ക്കിതമായി പറയാം.